Πέθανε σε ηλικία 90 ετών η Μαρίτσα Μαυραπίδου, παιδί προσφύγων από τα Μοσχονήσια της Μικρασίας, η μία από τις τρεις γιαγιάδες που αποτέλεσαν σύμβολο της αλληλεγγύης του λαού της Λέσβου στους εκατοντάδες χιλιάδες Σύρους -στη μεγάλη πλειοψηφία τους- πρόσφυγες, που πέρασαν τη διετία 2015-2016 από τις απέναντι ακτές στο χωριό της, τη Σκάλα Συκαμνιάς.

Πέθανε σε ηλικία 90 ετών η μία από τις τρεις γιαγιάδες που αποτέλεσαν σύμβολο της αλληλεγγύης του λαού της ΛέσβουΗ γιαγιά Μαρίτσα μαζί με τις φίλες της, την Αιμιλία Καμβύση και την Ευστρατία Μαυραπίδου, οι οποίες πέρασαν όλη τη ζωή τους στο ψαροχώρι, τη Σκάλα έγιναν σύμβολα της εθελοντικής προσφοράς της Λέσβου, όταν ο φωτογραφικός φακός τις «συνέλαβε» να περιποιούνται στην ακτή ένα βρέφος, παιδί μίας γυναίκας πρόσφυγα από τη Συρία, που μόλις είχε αποβιβασθεί στην ακτή.
Συνέχιζαν, δε, να κάνουν το ίδιο, προσφέροντας -παρά τα χρόνια τους- ό,τι μπορούσαν στους πρόσφυγες, όλον αυτόν τον καιρό που το χωριό τους έγινε το επίκεντρο της προσφυγικής-ανθρωπιστικής κρίσης. Κάθε μέρα κατέβαιναν στην ακτή και κάθονταν μαζί με άλλους αλληλέγγυους στους πρόσφυγες πολίτες, συμπαραστεκόμενοι με όποιον τρόπο μπορούσαν στους ανθρώπους που καθημερινά φτάνουν από τις απέναντι τουρκικές ακτές.

Αυτή η δράση τους και η δημοσιότητα που πήρε, μέσω της εμβληματικής φωτογραφίας τους, αποτέλεσε και την αφορμή να τις προτείνουν ως υποψήφιες για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης κορυφαίοι παράγοντες της επιστημονικής ζωής της Ελλάδας και της κοινωνίας.

Όταν τον Νοέμβριο του 2015 επισκέφθηκε τη Συκαμνιά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, είχε συναντηθεί με μία από τις τρεις γιαγιάδες, τη γιαγιά Μηλίτσα, την οποία είχε συγχαρεί για ό,τι έκανε μαζί με τις δύο φίλες της. Τότε εκείνη, εκ μέρους και των άλλων δύο γιαγιάδων, του είχε απαντήσει: «Γιατί λες μπράβο γιέ μου; Τι έκανα;». Το ίδιο είχαν πει και στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, όταν τις είχαμε επισκεφθεί στη Σκάλα Συκαμνιάς την ημέρα που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα τους για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, τον Ιανουάριο του 2016. Όταν ρωτήθηκαν γιατί βοηθάνε τους πρόσφυγες η γιαγιά Μαρίτσα εαπάντησε: «Καλά παιδιά είναι. Μερικές φορές κουρασμένα από το ταξίδι με βοηθάνε να κουβαλήσουμε τα ξύλα για τη σόμπα μου».

Η κηδεία της Μαρίτσας Μαυραπίδου θα γίνει αύριο Πέμπτη 17 Ιανουαρίου, στρις 15:00, στο κοιμητήριο της Συκαμνιάς. Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλλεί στην Παναγιά τη Γοργόνα, στο λιμανάκι της Σκάλας.
Το χρονικό μιας ξεχασμένης ανθρωπιάς
Τρεις ηλικιωμένες γυναίκες που κάθονται σε ένα παγκάκι στη Σκάλα της Συκαμινιάς της Λέσβου, παίρνουν ένα μωρό στα χέρια τους και με τρυφερότητα το ταΐζουν για να ξεκουράσουν τη μητέρα του.
Εκείνη είναι πρόσφυγας από τη Συρία που μόλις έχει φτάσει από θαλάσσης στο νησί. Το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής δεκάδες φουσκωτές βάρκες με οικογένειες προσφύγων έφτασαν στη Λέσβο.
Η παρέα των τριών γυναικών, παρακολουθούσε από το παγκάκι τους, τους άνδρες του λιμενικού που βρίσκονταν εν δράσει καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες για να περισυλλέξουν με ασφάλεια τους ανθρώπους που έφταναν στις ακτές.
Το κλάμα ενός μόλις ενός μήνα μωρού που κρατούσε στα χέρια της η γυναίκα από τη Συρία, κινητοποίησε τις τρεις γιαγιάδες. Αμέσως της ζήτησαν να τους δώσει το νεογέννητο για να το ταΐσουν εκείνες και να την ξεκουράσουν.
Ο φωτογράφος Λευτέρης Παρτσάλης που βρισκόταν στη Λέσβο για να καταγράψει στιγμιότυπα με τους πρόσφυγες, σήκωσε τη μηχανή και απαθανάτισε τη στιγμή. Από τη μέρα εκείνη η φωτογραφία με τις τρεις γιαγιάδες της Λέσβου έγινε viral σε όλο το Διαδίκτυο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: #γιαγιά Μαρίτσα #Λέσβος #προσφυγές