Του Κώστα Ιερίδη
Τη χαριστική βολή στην ακίνητη περιουσία δίνει η κυβέρνηση με τα φορολογικά μέτρα που επιβάλλει μέσω του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα, το οποίο πρέπει ψηφιστεί από τη Βουλή για να ακολουθήσει η εκταμίευση δόσης ύψους 2 δις. ευρώ από την Ευρώπη.
Επιπλέον:
- Καταργείται η δυνατότητα εκχώρησης προς το Δημόσιο ενοικίων που δεν έχουν εισπραχθεί και αποδεδειγμένα δεν πρόκειται να λάβουν οι ιδιοκτήτες. Αυτό σημαίνει ότι οι κάτοχοι ακίνητης περιουσίας θα πρέπει πάση θυσία να εισπράττουν τα ενοίκια ή να προχωρούν άμεσα σε εξώσεις.
- Παύουν να ισχύουν από εφέτος οι απαλλαγές από τον συμπληρωματικό ΕΝΦΙΑ για ιδιοχρησιμοποιούμενα ακίνητα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων καθώς και των ενοικιαζόμενων επιπλωμένων δωματίων και διαμερισμάτων, εφόσον υπάρχει σχετικό Ειδικό Σήμα Λειτουργίας (Ε.Σ.Λ.) από την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Τουρισμού.
- Επιβάλλεται συμπληρωματικός ΕΝΦΙΑ και στα διατηρητέα κτήρια της χώρας άνω των 100 ετών, γεγονός που αναμένεται να αποτελέσει σοβαρό πλήγμα για την πολιτιστική κληρονομιά, αφού οι ιδιοκτήτες τους θα προχωρήσουν σε κατεδαφίσεις για να γλυτώσουν την οικονομική επιβάρυνση.
ΠΟΜΙΔΑ: «Εκτελούνται» οι ιδιοκτήτες ακινήτων
Έντονη είναι η αντίδραση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) στις αλλαγές που προωθούνται από το ΥΠΟΙΚ. Σε ανακοίνωσή της επισημαίνει:
1. Επιβάλλετε στυγνή φορολόγηση στα αποδεδειγμένα ανείσπρακτα μισθώματα, εξωθώντας την κοινωνία σε αναγκαστικές εξώσεις, αλλά και αυτοδικίες, αφού και οι νόμιμες εξώσεις σήμερα απαγορεύονται.
2. Αυξάνετε τη φορολογία των μισθωμάτων έως και 40% την ώρα που ζητάτε την καταβολή βαρύτατου ΕΝΦΙΑ από τους ίδιους φορολογούμενους.
3. Καταδικάζετε σε αφανισμό και κατεδάφιση τα διατηρητέα κτίρια της χώρας μας άνω των 100 ετών, επιβάλλοντας συμπληρωματικό φόρο ΕΝΦΙΑ, παρά τη ρητή διάταξη του Συντάγματος (24 παρ.6) και την κυρωμένη από τη χώρα μας Διεθνή Σύμβαση της Γρανάδας (Σ28.1).
4. Η επιβολή συμπληρωματικού φόρου ΕΝΦΙΑ στην εκτός σχεδίου γη ήταν πάγιο αίτημά μας, με αποκλειστικό στόχο να υπάρξει δυνατότητα της αναγκαίας αντίστοιχης ελάφρυνσης του φορολογικού βάρους της αστικής περιουσίας, η οποία αδυνατεί πλέον να αντεπεξέλθει στη δημευτική διπλή φορολόγηση ΕΝΦΙΑ με βάση αντικειμενικές αξίες που ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν, και όχι να αποτελέσει αυτό ένα ακόμη στυγνό φορολογικό μέτρο σε βάρος της ιδιοκτησίας.