«Από τότε που γεννήθηκα θυμάμαι τον εαυτό μου τσομπάνο. Μετά πήγα σχολείο και ασχολήθηκα με την κομμωτική, δούλεψα σε βιοτεχνία, μετά σε περίπτερο και τώρα έχω αυτό το κομμωτήριο-κουρείο. Νομίζω, όμως, ότι θα ξαναγυρίσω πάλι στη δουλειά του τσομπάνου» δηλώνει με απόγνωση η Μαρία Γεωργίου από την Κομοτηνή. Όχι άδικα, καθώς επτά χρόνια το παλεύει στο μικρό της κομμωτήριο, ωστόσο έχει μπει ήδη στα «κόκκινα» δάνεια. Ένα επιχειρηματικό δάνειο που πήρε, ύψους 15.000 ευρώ, έχει γίνει εφιάλτης για την ίδια.
«Θα μου πάρουν και το σπίτι, που έβαλα υποθήκη, ένα σπίτι του 22. Πλήρωσα τα έξι χρόνια, μου έμεινε ένας χρόνος, αλλά δεν μπορώ να τα καταφέρω, συν το ΤΕΒΕ, 900 ευρώ το δίμηνο, που δεν μπορώ να πληρώσω, το εισόδημά μου είναι 7.000 τον χρόνο. Εργάζομαι 30 χρόνια και είμαι ανασφάλιστη. Σε λίγο καιρό, αν συνεχιστεί αυτό, θα καταλήξω στα συσσίτια της εκκλησίας» λέει με πίκρα.
Όπως υποστηρίζει, καθυστέρησε έναν μήνα να πληρώσει το δάνειο, γιατί ήταν άρρωστη, και η τράπεζα καταχρηστικά λειτουργώντας το έκανε «κόκκινο». «Για 775 ευρώ θα χάσω και το σπίτι μου» δηλώνει η κα Γεωργίου μην μπορώντας να πιστέψει τι έχει συμβεί.
«Νομίζω ότι τα δικαστήρια έχουν φρακάρει κιόλας από τις πολλές υποθέσεις που εκκρεμούν στο Ειρηνοδικείο Κομοτηνής από τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά» υποστηρίζει ο δικηγόρος Παναγιώτης Δούκας και σημειώνει ότι στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η δυσάρεστη αυτή έκβαση οφείλεται κυρίως στο κακό κουμάντο που έκαναν πολλοί συμπολίτες μας στο παρελθόν.
«Έπαιρναν δάνεια και πιστωτικές κάρτες, και τώρα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους» τονίζει. Όπως εξηγεί ο κ. Δούκας, «στη συντριπτική τους πλειονότητα οι περισσότεροι που εντάσσονται στον νόμο για τα υπερχρεωμένα δεν έχουν ούτε δουλειά. Βέβαια, βοηθά τους δανειολήπτες η νομολογία των δικαστηρίων, ωστόσο βρίσκονται πάντα αντιμέτωποι με την καταχρηστική συμπεριφορά των τραπεζών».
ΠΗΓΗ: xanthinea.gr
