Ανταπόκριση από Στρασβούργο: Νίκος Ρούσσης
Με διπλωματικό τρόπο αλλά εμμέσως πλην σαφώς, ο αρμόδιος κοινοτικός Επίτροπος Στυλιανίδης, με χθεσινή του γραπτή απάντηση προς τον ευρωβουλευτή της Χρυσής Αυγής Ελευθέριο Συναδινό, «καρφώνει» τις ελληνικές αρχές ότι, παρόλο που εισέπραξαν μισό εκατομμύριο ευρώ, για την ολοκλήρωση του έργου EVITA δεν έπραξαν τα όσα αυτό προβλέπει για την έγκαιρη εκκένωση της περιοχής στο Μάτι.
Όπως, αναλυτικά, αναφέρει ο κοινοτικός Επίτροπος, «την περίοδο 2007-2018 η Ελλάδα επωφελήθηκε από περισσότερα από 30 έργα πρόληψης και ετοιμότητας που συγχρηματοδοτήθηκαν από τον ΜΠΠΕ ή άλλα ταμεία της ΕΕ, όπως το LIFE. Πολλά από τα έργα στα οποία συμμετείχε η Ελλάδα έχουν περατωθεί και τα αποτελέσματά τους μπορούν να τεθούν σε εφαρμογή.»
«Ιδιαίτερη σημασία έχει το έργο EVITA (WildfireEvacuationTriggerBuffersforSensitiveAreas), το οποίο έχει ως στόχο να βοηθά τις εθνικές και περιφερειακές αρχές πολιτικής προστασίας να κρίνουν εάν πρέπει να προβούν σε εκκένωση όταν πλησιάζει δασική πυρκαγιά που εξαπλώνεται ανεξέλεγκτα, και να εκτιμούν το διάστημα που χρειάζεται ώστε να γίνει η εκκένωση με ασφάλεια. Η συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο συγκεκριμένο έργο ανήλθε σε 412.500 ευρώ.»
Ευλόγως προκύπτει από την απάντηση του Κοινοτικού Επιτρόπου ότι, ενώ η Ελλάδα είχε χρηματοδοτηθεί για την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου έργου, δεν έκανε χρήση των πλεονεκτημάτων του, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα και την εκατόμβη των νεκρών, από τις φονικές πυρκαγιές στο Μάτι της Αττικής.
Ακολουθούν, η πλήρης απάντηση του Επιτρόπου Στυλιανίδη και η από 8 Αυγούστου, γραπτή ερώτηση του Έλληνα ευρωβουλευτή προς την Κομισιόν:
Στυλιανίδης 17 Σεπτεμβρίου 2018
Οι τραγικές πυρκαγιές του 2007 στην Ελλάδα και αλλού στην Ευρώπη αποτέλεσαν το έναυσμα μιας εκτεταμένης διαδικασίας άντλησης διδαγμάτων όσον αφορά την αντιμετώπιση της καταστροφής στο πλαίσιο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης (UCPM). Η διαδικασία αυτή συνέβαλε τελικά στη θέσπιση νέας νομοθεσίας για την πολιτική προστασία το 2013(1).
Η νομοθεσία αυτή επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να καταρτίζουν εκτιμήσεις κινδύνων σε εθνικό ή στο ενδεδειγμένο κατώτερο του εθνικού επίπεδο, καθώς και να αναπτύσσουν και θα βελτιώνουν τον σχεδιασμό τους όσον αφορά τη διαχείριση κινδύνων. Η Ελλάδα, όπως και όλα τα άλλα κράτη μέλη, έχει καταρτίσει τέτοια σχέδια για βασικούς τομείς κινδύνου.
Επίσης, την περίοδο 2007-2018 η Ελλάδα επωφελήθηκε από περισσότερα από 30 έργα πρόληψης και ετοιμότητας που συγχρηματοδοτήθηκαν από τον ΜΠΠΕ ή άλλα ταμεία της ΕΕ, όπως το LIFE. Πολλά από τα έργα στα οποία συμμετείχε η Ελλάδα έχουν περατωθεί και τα αποτελέσματά τους μπορούν να τεθούν σε εφαρμογή. Ιδιαίτερη σημασία έχει το έργο EVITA (WildfireEvacuationTriggerBuffersforSensitiveAreas), το οποίο έχει ως στόχο να βοηθά τις εθνικές και περιφερειακές αρχές πολιτικής προστασίας να κρίνουν εάν πρέπει να προβούν σε εκκένωση όταν πλησιάζει δασική πυρκαγιά που εξαπλώνεται ανεξέλεγκτα, και να εκτιμούν το διάστημα που χρειάζεται ώστε να γίνει η εκκένωση με ασφάλεια. Η συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο συγκεκριμένο έργο ανήλθε σε 412 500 ευρώ.
Επιπλέον, η Ελλάδα προσχώρησε στο έργο συνεργασίας μεταξύ μεσογειακών χωρών Forced’InterventionRapideEuropeenne (FIRE, από το 2007 έως το 2009 γνωστό ως «FIRE 5»), και συμμετείχε σε ασκήσεις μεγάλης κλίμακας για την αντιμετώπιση δασικών πυρκαγιών στη Σαρδηνία το 2008, καθώς και σε σεμινάρια και ανταλλαγές εμπειρογνωμόνων μεταξύ των χωρών που εμφανίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιών στη Μεσόγειο.
Ελευθέριος Συναδινός 8 Αυγούστου 2018
Η πυρκαγιά στην Αττική αποδείχτηκε καταστροφική, καθόσον κόστισε τη ζωή σε δεκάδες συμπολίτες, δεκάδες αγνοούνται, περιουσίες και βιός χάθηκαν και άνθρωποι στιγματίστηκαν. Για την τραγωδία αυτή, υπάρχουν αιτίες και σαφείς ευθύνες.
Η δυνατή απόκριση της Επιτροπής προς αποκατάσταση των ζημιών και υποστήριξη των πληγέντων έχει αποτυπωθεί, συμπεριλαμβανομένης της τυπικά προβλεπόμενης και ισχύουσας πρόσβασης στο Ταμείο Αλληλεγγύης και των προνοιών συγχρηματοδότησης μέσω της Πολιτικής Συνοχής(1).
Όμως, με δεδομένο πως η έκβαση της κατάσβεσης κάθε πυρκαγιάς εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την αρχική επέμβαση βάσει της προϋπάρχουσας υποδομής και προετοιμασίας, ερωτάται η Επιτροπή:
Ποιο ήταν το απτό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μετά τις πυρκαγιές της Ηλείας το 2007, όταν η Ένωση συνέδραμε την Ελλάδα ώστε να «ευθυγραμμίσει» τη διοίκηση με τις απαιτήσεις αντιμετώπισης μεγάλων φυσικών καταστροφών(2) και, εφόσον υπήρξε συνταχθέν έγγραφο συμπερασμάτων, ποιες προτάσεις υιοθετήθηκαν;
Προσέφερε η Ένωση (συγ)χρηματοδότηση ή τεχνογνωσία για συναφή συστήματα (Engage, Evita, ή AVL(3)) και, αν ναι, ποια από αυτά τα προγράμματα είναι λειτουργικά και σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.
