Μόνο ως απελπιστική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η κατάσταση που επικρατεί στα συνεργεία επισκευής των οχημάτων της Ελληνικής Αστυνομίας, καθώς, ελλείψει κάθε σχετικού κονδυλίου, οποιαδήποτε σκέψη για προμήθεια καινούργιων ανταλλακτικών μοιάζει με ανέκδοτο…

Εδώ και ενάμιση χρόνο, η συντήρηση των περιπολικών δεν στηρίζεται παρά στη μέθοδο μιας ιδιότυπης… «ανακύκλωσης», που αναγκάζει τους μηχανικούς να ψάχνουν για ανταλλακτικά κυριολεκτικά στα σκουπίδια, με την Αμυγδαλέζα, από νεκροταφείο περιπολικών της ΕΛ.ΑΣ., να έχει μετατραπεί σε… αποκλειστικό τους προμηθευτή!

«Πάμε εκεί και… κανιβαλίζουμε ό,τι βρούμε μπροστά μας» μας είπε η πηγή μας, που για ευνόητους λόγους επιθυμεί να μείνει ανώνυμη.

«Από σάπια κουφάρια παλιών, ακόμη και τρακαρισμένων και κομμένων στα δύο, βγάζουμε κάθε ανταλλακτικό που βρίσκουμε, όποια κι αν είναι η κατάστασή του. Από κιβώτια ταχυτήτων μέχρι καθίσματα κι από διαφορικά μέχρι τροχούς και λάστιχα, η “Αμυγδαλέζα” μέχρι τώρα μας έδωσε ό,τι είχε. Μόνο που τώρα και αυτά πλέον τελείωσαν. Πόσα επιτέλους να μπορέσει να δώσει ένα νεκροταφείο αυτοκινήτων; Ήδη εδώ και καιρό δεν υπάρχουν πλέον καθίσματα για Citroen Xsara, τον πιο κοινό τύπο περιπολικού» αναφέρει.

Σύμφωνα με τη μέχρι πρότινος πρακτική της ΕΛ.ΑΣ. όσον αφορά στο θέμα της συντήρησης των οχημάτων της, αυτή γινόταν με δύο, κατά περίπτωση, τρόπους: οι περισσότερες από τους μηχανικούς της συγκεκριμένης υπηρεσίας, κάποιες άλλες δε, όχι λίγες, που απαιτούσαν πιο εξειδικευμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό, πραγματοποιούνταν σε τρεις γνωστές (πασίγνωστες) επίσημες αντιπροσωπείες. Ούτε όμως και αυτό πλέον είναι εφικτό και εν προκειμένω όχι μόνο εξαιτίας της απόλυτης οικονομικής δυσπραγίας της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και επειδή, ακόμη και αν… έβρισκε χρήματα, δεν θα μπορούσε να πληρώσει τις εργασίες στις παραπάνω αντιπροσωπείες, καθώς αυτές δεν έχουν φορολογική ενημερότητα.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι τα περιπολικά, τα οποία κυκλοφορούν «ανάμεσά μας» και κάνουν καθημερινά χιλιάδες χιλιομέτρων με σκοπό -υποτίθεται- να μας… προστατεύουν, να αποτελούν συχνότατα έναν πραγματικό κίνδυνο, όχι μόνο για τους άλλους αλλά και για τα ίδια τα πληρώματα, τα οποία, μολονότι γνωρίζουν καλά τι… διαμάντια οδηγούν, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε απολύτως, ενώ δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις που πληρώνουν κάποιες επισκευές από την τσέπη τους…

Είναι απολύτως χαρακτηριστική η φράση του ανθρώπου που μας μίλησε: «Αν τα αυτοκίνητά μας ελέγχονταν από ΚΤΕΟ, δεν νομίζω πως θα περνούσε κανένα…».

Σημειώνεται πως η ίδια ακριβώς κατάσταση επικρατεί και στα λεωφορεία, που λόγω παντελούς έλλειψης ανταλλακτικών έχουν παροπλίσει ένα μεγάλο ποσοστό τους, το οποίο μετατρέπεται σε «δωρητή οργάνων» για όσα ακόμη κυκλοφορούν, με την έλλειψη αυτή σε οχήματα να έχει αναγκάσει την υπηρεσία να λειτουργεί με το θερινό πρόγραμμα δρομολογίων του 2011!

Παύλος Κιρκασίδης