Ακολουθεί το κείμενο της Πόλας Ρούπα, που εστάλη στο zougla.gr, και αναφέρεται στην πανδημία με τίτλο: «Τις πανδημίες γεννά η κοινωνική και ταξική ανισότητα».
Το κείμενο:
«Ζούμε την πιο βαθιά συστημική κρίση που δολοφονεί. Ο covid 19 δεν είναι ούτε θεόσταλτος ούτε δημιουργήθηκε από παρθενογένεση. Δημιουργήθηκε από τη βαθιά φτώχεια, την ανισότητα, την εξαθλίωση. Έχουν ήδη μιλήσει γιατροί για τις συνθήκες της νέας φτώχειας που εκκολάπτoνται οι πάσης φύσεως επιδημίες σε διάφορες μεριές του πλανήτη. Όλοι οι προηγούμενοι κορονοϊοί, καθώς και ο έμπολα, προέρχονται από περιοχές όπου η εξαθλίωση και τα επακόλουθά της κυριαρχούν. Ο covid 19 είναι παιδί της ανισότητας και όση αυτή βαθαίνει τόσο θα γεννιούνται νέοι ιοί ίσως ακόμα πιο δολοφονικοί από τον συγκεκριμένο κορονοϊό. Δεν είναι ώρα για πολιτική κριτική; Μα είναι το ίδιο το σύστημα του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγοράς, της πολιτικής ολιγαρχίας που ονομάζεται αντιπροσωπευτική δημοκρατία το οποίο γεννά ένα συνεχώς διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλούτου και φτώχειας με αποτέλεσμα φαινόμενα όλο και πιο ακραίας φτώχειας να επεκτείνονται σε πολλές χώρες του πλανήτη.
Διακεκριμένος πνευμονολόγος που έθιξε δημόσια το ζήτημα της ακραίας φτώχειας ως αιτία της πανδημίας και που δήλωσε πως αν δεν αντιμετωπιστεί η ανισότητα, θα έχουμε συνέχεια τέτοια φαινόμενα πανδημίας δεν εμφανίστηκε ξανά στα τηλεοπτικά ‘’παράθυρα’’. Ο τρόπος που αντιμετωπίζεται ο covid 19 γίνεται επίσης με κοινωνικούς και ταξικούς όρους, παρ’ όλο που το σύστημα είναι υπεύθυνο στην ουσία γι’ αυτή την εξέλιξη. Μπορεί ο covid 19 να μην κάνει διακρίσεις στο ποιούς θα χτυπήσει, αλλά ούτε έχουν όλοι την πολυτέλεια της σωστής προφύλαξης (μεγάλα σπίτια με δυνατότητα τήρησης των όρων ασφαλείας και υγιεινής, καλή σίτιση) και ούτε έχουν όλοι την δυνατότητα προμήθειας των υπερτιμημένων υλικών για να προστατευτούν, ειδικά τώρα με τους εκατομμύρια ανέργους στην Ελλάδα, κλεισμένους στα σπίτια τους και εκτεθειμένους ακόμα και στην πείνα. Στα δημόσια νοσοκομεία που ήδη λυγίζουν υπό το βάρος της πανδημίας λόγω των ελλείψεων σε υλικά, υποδομές, προσωπικό, ήδη δεν έχουν πρόσβαση ασθενείς με covid 19, ενώ τα τεστ διάγνωσης είναι μετρημένα. Από την άλλη η οικονομική και πολιτική ελίτ της χώρας έχει άμεση πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία αλλά και στα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα που χρυσοπληρώνονται για τεστ και ‘’περιποιημένη’’ νοσηλεία. Η αντιμετώπιση της πανδημίας είναι βαθιά ταξικό ζήτημα. Η κορύφωση αυτής της βαθιάς ταξικότητας είναι εφιαλτικό, φασιστικό triage, (διαλογή των ασθενών που θα ζήσουν στα νοσοκομεία ), για το οποίο ήδη έχουν πάρει εντολές να εφαρμόσουν οι γιατροί και στην Ελλάδα. Στην Ισπανία που μετρά χιλιάδες νεκρών ασθενών λόγω ελλείψεως σε μάσκες οξυγόνου αφήνουν να πεθάνουν άνθρωποι άνω των 65 ετών και να ζήσουν νεότεροι. Στην Ιταλία κάνουν διαλογή για το ποιός θα μπει ή όχι στην εντατική. Όμως ρωτώ: Αν νοσήσει ένας πλούσιος, ένας πρώην βουλευτής, υπουργός, ένας μεγάλης ηλικίας που ανήκει στην οικονομική και πολιτική ελίτ θα του κάνουν ευθανασία για να σωθεί ένας φτωχός νέος; Όχι.
Προς χάριν του νεοφιλελεύθερου δόγματος και της «ιερότητας» της οικονομίας της αγοράς σταδιακά διαβρώθηκαν τα εθνικά συστήματα υγείας στην Ευρώπη και παγκόσμια. Στην Ελλάδα τα ‘’μνημόνια’’ επέβαλαν δραστικές περικοπές στο σύστημα υγείας που είχε ήδη αποσαθρωθεί από τις προηγούμενες δεκαετίες νεοφιλελευθερισμού. Η υγεία εδώ και καιρό έχει γίνει είδος πολυτελείας για τους εύπορους ενώ τα δημόσια νοσοκομεία εδώ και χρόνια είναι υποστελεχωμένα χωρίς βασικά είδη για να λειτουργήσουν. Ακούμε ακόμα κάθε μέρα γιατρούς στις τηλεοράσεις να εκλιπαρούν για υλικά προστασίας από την πανδημία που ενώ καλούνται να αντιμετωπίσουν είναι ‘’άοπλοι’’, με αποτέλεσμα ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό να αποδεκατίζεται προσβαλλόμενο από τον κορονοϊό. Δίνουν όντως μια ηρωική μάχη καθώς ξέρουν ότι βάζουν καθημερινά τη ζωή τους σε κίνδυνο. Όμως όπως οι ίδιοι λένε δεν θέλουν χειροκροτήματα αλλά υλική και τεχνική βοήθεια, περισσότερες προσλήψεις. Κάποιοι ήδη έχουν δηλώσει ότι χωρίς επίταξη ιδιωτικών νοσοκομείων το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα καταρρεύσει σύντομα. Εδώ μπαίνει το δίλλημα: Μπορεί να παραβιαστεί σ’ αυτή την πιο κρίσιμη για την ανθρωπότητα περίοδο, όπου χιλιάδες άνθρωποι αφανίζονται από την πανδημία η «ιερότητα» της μεγάλης ιδιοκτησίας και του κεφαλαίου; Μπορεί να μπει τέλος και να επιβληθεί απαγόρευση στην κερδοσκοπία πάνω στον κορονοϊό; Μπορεί να γίνει τέτοιου μεγέθους παρέμβαση στο σύστημα του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγοράς ώστε να περάσουν υπό δημόσιο έλεγχο και χρήση όλα τα ιδιωτικά νοσοκομεία, όλες οι ιδιωτικές κλινικές; Να περάσουν σε δημόσιο έλεγχο και διαχείριση οι βιομηχανίες φαρμάκων, ιατρικών υλικών και όποια άλλη βιομηχανία μπορεί να τροποποιήσει την παραγωγή της για την παραγωγή ‘’όπλων’’ ενάντια στον κορονοϊό; Μπορεί να τροφοδοτηθεί όποιος πλήττεται από την ανεργία με όσα χρειάζεται για μην πεινάσει; Μπορούν οι ‘’απαγορεύσεις και οι στρατιωτικοί νόμοι’’ που έχουν επιβληθεί στους δρόμους να επιβληθούν στους κεφαλαιοκράτες και τους κερδοσκόπους του θανάτου; Γιατί στις ευρωπαϊκές χώρες, στις «δημοκρατίες» της Δύσης με την συνταγματικά καταχωρημένη ‘’ισότητα στη ζωή και στην υγεία’’, με την συνταγματικά κατοχυρωμένη ‘’ισότητα’’ δεν γίνεται μια δραστική επίταξη που θα καλύψει όλα τα κενά συστήματα υγείας, θα καλύψει τις ελλείψεις στην παραγωγή αναγκαίων αγαθών, αλλά προτιμούν το triage, την διαλογή όσων θα ζήσουν και όσων θα πεθάνουν; Γιατί αφήνουν να λιμοκτονούν οι εγκλωβισμένοι φτωχοί στην Ιταλία και σε άλλες χώρες που έχουν απελπιστεί και απειλούν δημόσια με επανάσταση; Οι φτωχοί της πλούσιας Δύσης εγκλωβισμένοι μέσα στις γκαρσονιέρες και τα δυάρια, σε πολλές περιπτώσεις πολλά άτομα σε μικροσκοπικά διαμερίσματα χωρίς τροφή, χωρίς μέσα συντήρησης και προστασίας ζουν μαζί με την απειλή από τον κορονοϊό και την απειλή της ασιτίας ενώ έχουν να αντιμετωπίσουν την τρέλα. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που δεν έχουν καν σπίτι: Οι άστεγοι, οι φτωχοί πρόσφυγες και μετανάστες που ζουν κατά χιλιάδες στα hot spot και άθλια κέντρα κράτησης, οι φυλακισμένοι που στοιβάζονται σε κελιά και θαλάμους χωρίς δυνατότητα αυτοπροστασίας.
Μπορούν να γίνουν απαλλοτριώσεις μεγάλου πλούτου για να στηριχθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας και να μην εφαρμοστεί το δολοφονικό triage (η διαλογή) στην χώρα μας; Μπορεί να μπει πλαφόν στις τιμές φαρμάκων, τροφίμων, ειδών προστασίας από τον κορονοϊό και να διωχθούν ποινικά όσοι προβαίνουν σε αισχροκέρδεια; Σε κάποιους πολέμους αλλά και τις επαναστάσεις γίνονται επιτάξεις βιομηχανιών για την κατασκευή όπλων. Τώρα αφού έχουμε ‘’πόλεμο’’ ενάντια σε έναν δολοφονικό ιό μπορούν να γίνουν αντίστοιχες επιτάξεις εργοστάσιων για να μπει μπροστά η παραγωγή των ‘’όπλων’’ που γιατροί και νοσηλευτές χρειάζονται; Ή οι απαγορεύσεις θα περιοριστούν μόνο στις μετακινήσεις και στα πρόστιμα που επιβάλλονται μαζικά σε αυτούς που δεν έχουν τα βασικά να επιβιώσουν αυτή τη δραματική περίοδο; Και θα ‘’κουνάμε’’ την ουρά μας όταν κάποιος πλούσιος κάνει ελεημοσύνες με μάσκες μιας χρήσης στο δημόσιο; Δεν θέλουμε την ελεημοσύνη τους. Στην Ελλάδα υπάρχουν δεκάδες ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές που μπορούν να χρησιμοποιούν στην ‘’μάχη’’ κατά του κορονοϊού, να προστατευτούν οι γιατροί και όλο τον νοσηλευτικό προσωπικό ώστε να μπορούμε να πούμε ειλικρινώς ότι δεν είναι αναλώσιμοι στο όνομα της συστημικής σταθερότητας. Αν δεν εφαρμοστούν όλα τα δυνατά μέτρα επίταξης του ιδιωτικού τομέα για να ‘’οπλιστεί’’ το ΕΣΥ, η επιβολή του triage που αναπόφευκτα θα γίνει και στην χώρα μας, θα είναι μαζική δολοφονία στο όνομα της επιβίωσης του κεφαλαίου και του πολιτικού-οικονομικού συστήματος εν γένει, στο όνομα της προστασίας των συμφερόντων μιας αισχράς μειοψηφίας, της οικονομικής και πολιτικής άρχουσας τάξης. Αυτό βιώνουν στην Ισπανία, αυτό βιώνουν στην Ιταλία.
Στην δεκαετία των μνημονίων βιώναμε μια κοινωνική γενοκτονία με ‘’όπλα τα μνημόνια’’. Τώρα βιώνουμε ως ανθρωπότητα κάτι ακόμα χειρότερο. Οι φτωχοί για άλλη μια φορά θα πληρώσουν. Όμως αυτή τη φορά θα πληρώσουν πιο ακριβά θυσιάζοντας τη ζωή τους στο όνομα της «ιερότητας» του κεφαλαίου και του οικονομικού συστήματος συνολικά.
Βλέπουμε πως κατέληξε η συζήτηση για το ευρωομόλογο. Κανένα πλούσιο κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θέλει να συμμετέχει στη συλλογική διευθέτηση του υπέρογκου χρέους των πιο αδύναμων χωρών που έχει εκτοξευτεί στα ύψη εν μέσω τη πανδημίας. Όμως η λύση του χρέους και του ευρωομολόγου είναι μόνο προσωρινή, αφορά τη συστημική σταθερότητα και επιπλέον επιτρέπει μια πρωτοφανούς μεγέθους κερδοσκοπική επιδρομή από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και το υπερεθνικό κεφάλαιο πάνω στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση που έχει ζήσει η ανθρωπότητα στην εποχή μας .
Μια δραστική αναδιανομή του πλούτου εδώ και τώρα χρειάζεται και όχι υπερφόρτωση του ήδη υπέρογκου δημόσιου χρέους. Ένα χρέος που για τα ελληνικά δεδομένα αυξάνεται και λόγω των αθρόων επιχορηγήσεων των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων, αλλά και των ιδιωτικών νοσοκομείων που θα πληρώνουμε κιόλας για να προσφέρουν υπηρεσίες. Γιατί όπως λένε οι καπιταλιστές όπου γης, «δωρεάν γεύμα δεν υπάρχει». Αυτή η κερδοσκοπική επιδρομή του μεγάλου κεφαλαίου και το παγκόσμιο δημόσιο χρέος θα είναι καταλυτική σε μια πρωτόγνωρη ανισορροπία του οικονομικού-πολιτικού συστήματος, για μια μεγάλη πρόκληση μεταστροφής του ή ακόμα και ανατροπής του σε πολλές χώρες. Το σύστημα του καπιταλισμού, της οικονομίας της αγοράς και της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας» για τα κέρδη της οικονομικής ελίτ και το κεφάλαιο είναι αδιαπραγμάτευτα, ακόμα και αν αυτό σημαίνει εκατομμύρια νεκρούς. Όπως είναι αδιαπραγμάτευτα ο κρατικός ανταγωνισμός και η επιχειρηματική κερδοσκοπία, τα κέρδη και η σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος που θα κληθούμε για άλλη μια φορά –όσοι επιβιώσουμε– να ‘’στηρίξουμε’’ με τα πιο βαριά μνημόνια που έχουμε ως τώρα ζήσει.
Έχουμε γράψει επανειλημμένως ότι η συστημική κρίση ούτε τελείωσε ούτε πρόκειται να τελειώσει. Η πανδημία του κορονοϊού δίνει τη χαριστική βολή σε ένα βαθιά λαβωμένο από την κρίση σύστημα και οι κρατικές πολιτικές που φορτώνουν με επιπλέον χρέος την χώρα θα μας βυθίσουν στο πιο καταστροφικό χάος που έχουμε ζήσει όταν λήξει η πανδημία. Και μάλιστα ενώ είναι μαθηματικά βέβαιο πως πανδημίες θα ζούμε συνεχώς, ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον του κορονοϊό για πολύ καιρό ακόμα.
Η φύση μάς εκδικείται, η φτώχεια μάς εκδικείται. Αν δεν ανατρέψουμε το σύστημα της αδικίας που δολοφονεί δεν έχουμε μέλλον ως ανθρωπότητα. Ζούμε ένα καθεστώς φασισμού όπου η αξία της ανθρώπινης ζωής ευτελίζεται μπροστά στις «αξίες» του πλούτου και της εξουσίας. Οι μαζικές ευθανασίες ανθρώπων, γεγονός πρωτόγνωρο στην ανθρωπότητα είναι ένας εφιάλτης ευγονικής που εφαρμόζεται όχι μόνο γιατί δεν αντέχουν τα συστήματα υγείας αλλά κυρίως γιατί οι κυβερνήσεις, ταγμένες στην προστασία του συστήματος και του κεφαλαίου, αρνούνται να κάνουν αυτό που πρέπει, αρνούνται να κάνουν την υπέρβαση που χρειάζεται ώστε να βγουν τα συστήματα υγείας από το αδιέξοδο.
Η υπέρβαση αυτή για να γίνει προσπάθεια ισότιμη για όλους τους ανθρώπους που θα σωθούν ανεξαρτήτως κοινωνικής θέσης, τάξης και ηλικίας μπορεί να γίνει μόνο με μια καθολική επίταξη-απαλλοτρίωση, εδώ και τώρα, όλων των ιδιωτικών μονάδων υγείας χωρίς αποζημίωση, με καθολική επίταξη-απαλλοτρίωση εργοστασιακών μονάδων για παρασκευή υλικών, φαρμάκων, μηχανημάτων, αναπνευστήρων. Μπορούν να δημιουργηθούν αν θέλουν οι απαιτούμενες μονάδες εντατικής θεραπείας, μπορούν αν θέλουν να κατασκευάσουν τα μέσα για την σωτηρία των αρρώστων, μπορούσαν αν ήθελαν να μην επιτρέψουν να εφαρμοστεί το triage σε καμία χώρα, σε κανέναν άνθρωπο.
Μπορεί να μην είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν κινητοποιήσεις στον δρόμο αυτή την περίοδο, όμως μπορούμε να κάνουμε καθολικό πρόταγμα την επίταξη για την οποία εκλιπαρούν πολλοί γιατροί και λοιπό νοσηλευτικό προσωπικό. Μπορούμε να το διεκδικήσουμε με όποιο τρόπο μας προσφέρεται αυτή την περίοδο. Να απαιτήσουμε όλοι να σταματήσει η κερδοσκοπία του κεφαλαίου, να σταματήσει η κερδοσκοπία πάνω στον ανθρώπινο πόνο και τον θάνατο, να οπλιστούν τα νοσοκομεία μας με όλα τα μέσα που χρειάζονται. Να γίνει ό, τι είναι δυνατόν και να μην εφαρμοστεί σε κανέναν το δολοφονικό triage. Να σταματήσουν οι ταξικοί και κοινωνικοί διαχωρισμοί στην ιατρική περίθαλψη, το δικαίωμα στη ζωή.
ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Από τη καραντίνα των γυναικείων φυλακών Ελαιώνα-Θηβών
Πόλα Ρούπα μέλος του Επαναστατικού Αγώνα
2/2/2020
Υποενότητα :
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ
Ένα πέπλο σιωπής έχει πέσει πάνω από τις φυλακές. Κανένας δεν ασχολείται με την μοίρα 12.500 ανθρώπων που κρατούνται σε κλειστούς χώρους, συχνά ασφυκτικά γεμάτους. Η κυβέρνηση κατέθεσε προσχέδιο για την αποσυμφόρηση των φυλακών το οποίο όμως είναι πολύ περιορισμένο. Αν παραμείνει σε αυτούς που το σχέδιο προβλέπει να αποφυλακιστούν θα είναι μια σταγόνα στον ωκεανό, θα γίνει μόνο για να αμβλύνει τις αντιδράσεις των κρατουμένων ενώ δεν επιλύεται το πρόβλημα μιας μεγάλης εξάπλωσης της πανδημίας του κορονοϊού. Τα κριτήρια για τις αποφυλακίσεις δεν μπορούν να γίνονται με βάση το προβλεπόμενο υπό κανονικές συνθήκες όριο χωρητικότητας των φυλακών.
Η προφύλαξη από την πανδημία και για τη δυνατότητα τήρησης στοιχειωδών κανόνων ασφαλείας για προφύλαξη από τον κορονοϊό προϋποθέτει τουλάχιστον το 1/3 των κρατουμένων να αποφυλακιστούν, έστω και ως την λήξη της πανδημίας για όσους/ες έχουν μεγάλες ποινές. Όσο για τα μέτρα προφύλαξης από τον covid 19 στις φυλακές είναι γνωστό πως είτε είναι ελλιπή είτε δεν λαμβάνονται καθόλου. Οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι δεν υπάρχει κανένα κρούσμα covid 19 στους κρατούμενους δεν μας πείθουν, Δημοσιεύματα για κρούσματα του κορονοϊού δεν επιβεβαιώνονται, αλλά και ούτε διαψεύδονται. Μια ιδιότυπη ‘’καραντίνα’’ στη πληροφόρηση επικρατεί για τις φυλακές της χώρας. Εξακολουθεί να είναι πρωτεύον ζήτημα για την κυβέρνηση η ασφάλεια και η πειθαρχία των κρατουμένων. Μια κινητοποίηση όπως αυτή που έγινε στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού δεν έβαζε σε κίνδυνο ούτε την υγεία των κρατουμένων ούτε την ασφάλεια του συστήματος. Όμως δεχτήκαμε επίθεση από τη κυβέρνηση και την υπηρεσία με την μεταγωγή μου από τις φυλακές Κορυδαλλού στις φυλακές Ελαιώνα – Θήβας και με τις απειλές στις κρατούμενες από την υπηρεσία ότι θα τις υποβάλλει σε 24ωρο εγκλεισμό στους θαλάμους σε περίπτωση που επιμείνουν στην κινητοποίηση. Το ίδιο έκαναν και σε άλλες φυλακές όπου οι κρατούμενοι ξεκίνησαν κινητοποιήσεις ή επιχείρησαν να ξεκινήσουν.
Την μεταγωγή και του Νίκου Μαζιώτη με ισχυρή αστυνομική δύναμη διέταξε το υπουργείο στις φυλακές Δομοκού. Σχεδόν μεσάνυχτα (24/3) και ενώ κοιμόταν, ισχυρή αστυνομική δύναμη εισέβαλε στο κελί του και τον σήκωσαν κυριολεκτικά με τα ρούχα που κοιμόταν και χωρίς παπούτσια. Η μεταγωγή του έγινε γιατί συνέταξε το κείμενο που υπέγραψαν όλες οι πτέρυγες στις φυλακές Κορυδαλλού ενώ ήταν αυτός που υποστήριζε την αναγκαιότητα μιας κινητοποίησης για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Η κυβέρνηση εκδικείται και φιμώνει όποιον μιλάει, όποιον διεκδικεί. Ιδίως εκδικείται και λαμβάνει ειδικά μέτρα εναντίον μας διατάσσοντας ειδικές μεταγωγές νύχτα για να μάς ασκήσει πίεση, για να υπονομεύσει τις κινητοποιήσεις στις φυλακές. Αν οι φυλακισμένοι δεν έχουν ‘’φωνή’’ όπως είπε ο εκπρόσωπος της Ένωσης Ποινικολόγων ο οποίος επιχείρησε αυθαίρετα να αναχθεί εκπρόσωπος των κρατουμένων, είναι γιατί τους αφαιρείται το δικαίωμα να μιλούν, να διεκδικούν. Οι φυλακές είναι οι «μαύρες τρύπες» του ολοκληρωτισμού και της δικτατορίας στο σύμπαν της σύγχρονης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Όσον αφορά τα αιτήματα που εκφράσαμε για την αποσυμφόρηση των φυλακών παρεμβάσεις ποινικολόγων όχι μόνο δεν είναι υποστηρικτικές αλλά λειτουργούν υπονομευτικά αφού περιορίζουν τα αιτήματα για τις αποφυλακίσεις. Οι κρατούμενες/οι χρειάζονται υποστήριξη για να αποφυλακιστούν όσοι περισσότεροι γίνεται μειώνοντας δραστικά τον πληθυσμό των φυλακών, ώστε να εξασφαλιστεί η επιβίωση τόσο αυτών που θα φύγουν όσο και αυτών που θα μείνουν πίσω.
Το υπουργείο ανακοίνωσε την εξαίρεση από τα μέτρα αποσυμφόρησης όσων κρατούνται για ειδεχθή εγκλήματα. Πλάι στους βιαστές κατέταξε τους πολιτικούς κρατούμενους υπό το γνωστό χαρακτηρισμό της ‘’τρομοκρατίας’’. Είναι εξοργιστικό να καταχωρούν σε αυτές τις κατηγορίες ειδεχθών εγκλημάτων εμένα και τον Νίκο Μαζιώτη που έχουμε υποθηκεύσει όλη τη ζωή μας, που έχουμε υποθηκεύσει την ελευθερία μας στον αγώνα ενάντια στην αδικία, στην ανισότητα. Που μια ζωή αγωνιζόμαστε με κάθε κόστος για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας που δεν θα χωρούν αυτές οι απάνθρωπες συνθήκες ζωής για δισεκατομμύρια φτωχούς, που δεν θα χωράει η ανισότητα, η φτώχεια, η εξαθλίωση, οι συνθήκες δηλαδή αυτές που είναι οι αιτίες στις οποίες εκκολάπτονται δολοφονικές πανδημίες όπως αυτή που βιώνουμε. Ακριβώς γιατί ανήκουμε στα «ειδεχθή εγκλήματα» ο Μαζιώτης και εγώ καταδικαζόμαστε σε πολλά χρόνια φυλακή. Ενώ ο Μαζιώτης ο οποίος έχει ήδη εκτίσει σχεδόν 8 χρόνια φυλακής λόγω απανωτών πειθαρχικών και λόγω του νέου πειθαρχικού που του έχει επιβληθεί τις τελευταίες ημέρες, τον αποκλείουν στην ουσία από τη δυνατότητα να πάρει άδεια καθώς και να αποφυλακιστεί στον χρόνο που για όλους τους κρατούμενους προβλέπεται.
Έθεσα το ζήτημα της αποσυμφόρησης των ελληνικών φυλακών ως μόνη λύση για την αντιμετώπιση της πανδημίας στις φυλακές, χωρίς να έχω η ίδια ούτε και ο Μαζιώτης προοπτική να αποφυλακιστούμε έως την λήξη της πανδημίας όπως πρόκειται να ισχύσει για πολλούς άλλους κρατούμενους, πράγμα που γνωρίζαμε εκ των προτέρων. Ποιό είναι αυτό το ‘’ειδεχθές‘’ έγκλημα που βάζει το κοινό καλό πέρα και πάνω από το ατομικό συμφέρον; Πόσοι είναι αυτοί που διεκδικούν και είναι έτοιμοι να υποστούν τις συνέπειες για να ευνοηθούν άλλοι και όχι οι ίδιοι; Ποιά είναι εκείνα τα ‘’ειδεχθή εγκλήματα’’ του Επαναστατικού Αγώνα, της οργάνωσής μας για την οποία εκτίουμε μακροχρόνιες φυλακίσεις; Οι βομβιστικές επιθέσεις στα υπουργεία Οικονομίας και Απασχόλησης, το χρηματιστήριο ή στην πολυεθνική CITIBANK και την Eurobank; Είναι ειδεχθές έγκλημα η ρουκέτα στην αμερικάνικη πρεσβεία; Ή η βομβιστική επίθεση στην ΤτΕ-παράρτημα της ΕΚΤ- και το ΔΝΤ, μια επίθεση ενάντια στην τρόικα, απάντηση στα καταστροφικά μνημόνια που μας στοιχίζουν μεταξύ άλλων και τα διαλυμένα νοσοκομεία;
Και ποιοί είναι αυτοί που πραγματικά διαπράττουν ειδεχθή εγκλήματα αλλά παράλληλα απολαμβάνουν πολιτική και κοινωνική ασυλία; Δεν έχει διαπράξει ο Ν. Γεωργιάδης της Ν.Δ το ειδεχθές έγκλημα της παιδεραστίας και κυκλοφορεί ελεύθερος, στον οποίον έτρεξαν να συμπαρασταθούν στο δικαστήριο βουλευτές της παράταξής τους; (ό όρος της παιδεραστίας είναι απαράδεκτα επιεικής λέξη για ένα βάρβαρο κα πραγματικά ειδεχθές έγκλημα).
Δεν έχει διαπράξει ο Β. Μαρινάκης το ειδεχθές έγκλημα της εισαγωγής στη χώρα 2 τόνων ηρωίνης και όποιος εισαγγελέας ανέλαβε τις διώξεις για το ΝOOR 1 και ειδικά την δίωξη Μαρινάκη βγήκε από την υπόθεση; Πόσα είναι τα ειδεχθή εγκλήματα της υπεξαίρεσης δημόσιου πλούτου για ίδιον όφελος από υπουργούς και πάσης φύσεως κρατικούς αξιωματούχους; Ή οι μίζες από πολυεθνικές για την διασφάλιση των μονοπωλιακών ‘’δικαιωμάτων’’ τους στην Ελλάδα; Πόσο αισχρή είναι η κατηγορία μιας συγκεντρωτικής, αυταρχικής και παράνομης ολοκληρωτικής εξουσίας περί «ειδεχθών εγκληματικών» σε πολιτικούς κρατούμενους όπως εμείς; Η ιστορία έχει ήδη καταγράψει την πορεία του καθενός. Στο κοινωνικό πεδίο είναι κατοχυρωμένη εδώ και χρόνια η επαναστατική μας διαδρομή και ο αγώνας μας, ο Επαναστατικός Αγώνας.
Αναφορικά με την πανδημία του κορονοϊού εύχομαι όσο το δυνατό πιο ανώδυνη γρήγορη λήξη. Επειδή όμως ποτέ η ανθρωπότητα δεν προχώρησε μπροστά με ευχές ούτε και με προσευχές, η δολοφονική αυτή πανδημία ας γίνει πυξίδα για να μάς προσανατολίσει ως κοινωνία ώστε να αντιμετωπίσουμε με ριζικό τρόπο τόσο τις αιτίες που την προκάλεσαν όσο και τις αιτίες που η αντιμετώπισή της γίνεται με βαθιά ταξικό και άδικο τρόπο. Ας γίνει πυξίδα μας που θα μάς δείξει την αναγκαιότητα της καθεστωτικής ανατροπής, της κοινωνικής Επανάστασης. Είναι πλέον ζήτημα επιβίωσης του πλανήτη, είναι πλέον ζήτημα επιβίωσης όλης της ανθρωπότητας».
