Σοκ έχουν προκαλέσει στην πανεπιστημιακή κοινότητα οι ισχυρισμοί του πρώην αντιπρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και νυν προέδρου του Χημικού Τμήματος, Ανδρέα Γιαννακούδη, για χρήση βίας εις βάρους του από φοιτητές οι οποίοι αφού τον απείλησαν και τον ξυλοκόπησαν, στην συνέχεια τον λήστεψαν.
Οι καταγγελίες του κ. Γιαννακούδη αναφέρονται στην επιστολή που απέστειλε προς τα μέλη ΔΕΠ του τμήματος.
Σύμφωνα με την επιστολή, την Τρίτη, ομάδα φοιτητών που ανήκουν σε συγκεκριμένη παράταξη απαίτησε από τον κ. Γιαννακούδη, χρησιμοποιώντας λεκτική βία να συγκαλέσει έκτακτη γενική συνέλευση του Τμήματος, προκειμένου να επικυρώσει προηγούμενη απόφαση που έλαβαν σε δική τους φοιτητική συνέλευση, η οποία όριζε «εμβόλιμη εξεταστική», όταν τελειώσουν οι καταλήψεις, για όσους είναι στο πτυχίο, και «διπλή εξεταστική τον Φεβρουάριο». Για τις 13 εβδομάδες των μαθημάτων του εξαμήνου είπαν ότι «απαίτησή τους και υποχρέωση του τμήματος είναι “να τα μπαλώσουμε”», σύμφωνα με τα όσα έγραφε στην επιστολή του.
Όπως καταγγέλλει ο πρώην αντιπρύτανης υπό τις απειλές και τους εκβιασμούς αναγκάστηκε να υπογράψει τη σύγκληση της γενικής συνέλευσης των καθηγητών του Τμήματος, ενώ στη συνέχεια, οι ίδιοι οι φοιτητές έκλεψαν έναν προτζέκτορα από το γραφείο του. Τελικά η συνέλευση συγκαλείται για την Παρασκευή, στην οποία όμως, πολλοί καθηγητές έχουν ήδη δηλώσει πως δεν θα παραστούν.
Παραθέτουμε μέρος της επιστολής του:
«Μετά τη συνέλευση των φοιτητών του Τμήματος Χημείας την Τρίτη 4/10/2011 και περί ώρα 5.20 μ. μ. μια ομάδα 30-40 περίπου φοιτητών εισέβαλαν στο γραφείο μου και εκβιάστηκα με απειλές και ομαδικά συνθήματα ζητώντας να συντάξω και να στείλω, πάραυτα, προς όλα τα μέλη της γενικής συνέλευσης, με ηλεκτρονική μορφή, πρόσκληση για την Πέμπτη 6/10 με ένα και μοναδικό θέμα, δηλαδή την “επικύρωση” των δικών τους αποφάσεων. Με “διαβεβαίωσαν” δε ότι δεν θα μου επέτρεπαν να φύγω από το γραφείο μου, ότι θα έκτιζαν τη πόρτα και ότι θα με έβρισκαν ακόμη και στο σπίτι μου (μια και ξέρουν πού είναι αυτό) και άλλες πολλές απειλές, αν δεν εκτελούσα τη “διαταγή” τους.
«Κάτω από αυτές τις συνθήκες αποδέχθηκα τη σύγκληση γενικής συνέλευσης, πρώτον διότι όφειλα, ως Πρόεδρος, να τη συγκαλέσω, εφόσον αυτό ήταν αίτημα μιας γενικής συνέλευσης των φοιτητών, δεύτερον διότι η συγκεκριμένη απόφαση καθιστά ανεφάρμοστη και αλυσιτελή προγενέστερη απόφαση της γενικής συνέλευσης του Τμήματος σχετικά με τις εξεταστικές και τα εξάμηνα και τρίτον διότι δεν είχα δυνατότητα άλλης επιλογής. Παρόλες τις διαβεβαιώσεις μου ότι θα “συμμορφωθώ” με τις “διαταγές” τους το πρωί της επομένης ημέρας, εντούτοις συνέταξαν οι ίδιοι μια “υπεύθυνη δήλωση”, την οποία με “ανάγκασαν” να υπογράψω και την οποία μάλιστα προσυπέγραψε κι ο συνάδελφος κ. Δ. Μπικιάρης, που λίγο πριν είχε εισέλθει προς υποβοήθηση, στο γραφείο μου.
«Παρόλο που τους εξήγησα ότι κάνουν λάθος, αν νομίζουν ότι μπορώ να υποχρεώσω τους συναδέλφους μου να προσέλθουν σε μια γενική συνέλευση ενός κατειλημμένου κτιρίου, μόνο και μόνο για να δηλώσουν τη συμμόρφωσή τους σε μια δική τους προειλημμένη απόφαση, εντούτοις, με διαβεβαίωσαν ότι έχουν τον τρόπο να το επιβάλουν…»
Επιμέλεια: Μαριάννα Μαρμαρά
