Επιστολή με την οποία καταγγέλλει κάποιους ασυνείδητους και με δολοφονικά ένστικτα συμπολίτες μας, που σκορπίζουν φόλες στην περιοχή των Αμπελοκήπων, και σε άλλες περιοχές στο κέντρο της Αθήνας, έστειλε στη «Ζούγκλα» ο εκπαιδευτής σκύλων Μιχάλης Βιλιώτης. Μέσω αυτής εκφράζει την αγανάκτηση του, για το γεγονός ότι το κουτάβι του 10 μηνών γλίτωσε την τελευταία στιγμή από ένα κομμάτι κρέας με βελόνες, κι εκφράζει την αγανάκτησή του για το γεγονός ότι ο νυν δήμαρχος αλλά και οι προηγούμενοι δεν έχουν κάνει το παραμικρό για τη δημιουργία χώρων ειδικά διαμορφωμένων για σκυλιά στο κέντρο της Αθήνας.
«Ονομάζομαι Βιλιώτης Μιχάλης, εκπαιδευτής σκύλων και κάτοχος τριών υπέροχων σκυλιών.
Σας στέλνω το παρόν email για να εκφράσω την αγανάκτησή μου τόσο με τις πράξεις των αρρωστημένων μυαλών εκεί έξω, όσο και με την ανικανότητα του δημάρχου της Αθήνας (τόσο του τωρινού όσο και των προηγούμενων) ο οποίος ναι μεν ξέρει να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη σε ο,τι αφορά τις επιδοτήσεις για “μεγάλους περιπάτους” και σημάνσεις στους κάδους, αλλά εδώ και χρόνια δεν έχει φροντίσει ούτε αυτός, ούτε και οι προηγούμενοι να δημιουργήσουν χώρους ειδικά διαμορφωμένους για σκυλιά στο κέντρο της Αθήνας για να μπορούν όλοι οι κηδεμόνες σκύλων να έχουν έναν χώρο κοινωνικοποίησης και άθλησης για τους τετράποδους φίλους μας. Περιοχές όπως Γκύζη, Αμπελόκηποι, Πολύγωνο, Παγκράτι ενώ έχουν προδιαγραφές και ερειπωμένα πάρκα στα οποία μπορούν να διαμορφωθούν ειδικοί χώροι, έχουν αφεθεί στο έλεος τους κι έχουν γίνει στόχος “αρρωστημένων” μυαλών που πετάνε φόλες θέτoντας σε κίνδυνο όχι μόνο τις ζωές σκύλων και γατών αλλά και τις ζωές των μικρών παιδιών.
Χαρακτηριστικό είναι το χθεσινό περιστατικό (21 Mαρτίου) στο υπό κατασκευή πάρκο πίσω από το γήπεδο του Παναθηναϊκού στην οδό Τσόχας όπου βρέθηκε κομμάτι κρέατος με βελόνες και γλίτωσε την τελευταία στιγμή το κουτάβι μου ηλικίας 10 μηνών.
.png)
Δυστυχώς ενώ γνωρίζουμε όλοι ποιος άνθρωπος τοποθετεί τις συγκεκριμένες φόλες, αφού έχουμε διαπληκτιστεί αρκετές φορές μαζί του αρκετοί φιλόζωοι λόγω και της ανάγωγης συμπεριφοράς του, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι μιας και χωρίς απτές αποδείξεις φοβόμαστε μην βρεθούμε κι εμείς μπλεγμένοι μιας και γνωρίζουμε πως η δικαιοσύνη στην χώρα μας, εκτός από το ότι κωλυσιεργεί, εθελοτυφλεί σε τέτοια θέματα και κανείς από εμάς δεν έχει ούτε την οικονομική άνεση αλλά ούτε και τον χρόνο για υποθέσεις που μπορούν να μπουν στο συρτάρι ή να κάνουν 5-6 χρόνια για να εκδικαστούν.
Δυστυχώς δεν έχουμε όλοι την δυνατότητα να μετακομίσουμε στα βόρεια ή τα νότια προάστια για να μπορέσουμε να έχουμε έναν αξιοπρεπή χώρο για τα τετράποδα “παιδιά” μας και καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με κινδύνους για την ζωή τους επειδή κάποιοι νομίζουν πως όλα τους ανήκουν. Σας ερωτώ λοιπόν: «Πως θα έπρεπε εγώ να αντιδράσω στην περίπτωση που το σκυλί μου έφευγε από την ζωή μπροστά στα μάτια μου από την φόλα κάποιου αρρωστημένου ανθρώπου;».
Σε όλα αυτά που ζούμε στην καθημερινότητά μας, η βόλτα του σκύλου μας είναι η ψυχοθεραπεία μας και η ώρα χαλάρωσης μας. Η στιγμή που πραγματικά ξεχνάμε όλα τα προβλήματά μας με την συντροφιά ενός πλάσματος που αγαπάει ανιδιοτελώς και δεν είναι απλά ο καλύτερος φίλος, αλλά ο κόσμος μας όλος.
Δεν είμαστε πολίτες Β’ διαλογής επειδή μένουμε στο κέντρο της Αθήνας, δεν έχουμε ανάγκη από “μεγάλους περιπάτους”. Δημιουργήστε χώρους όπου μπορούμε με ασφάλεια να συνοδεύσουμε τα τετράποδα “παιδιά” μας. Χώρους σε διάφορα μέρη της Αθήνας (υπάρχουν διαθέσιμα πάρκα) που θα είναι προσβάσιμοι από όλους».
