Για ακόμα μια φορά όπως καταγγέλλει το Σωματείο Εκτακτου Προσωπικού του Υπουργείου Πολιτισμού οι εργαζόμενοι αντιμετωπιζουν τον εργασιακό ρατσισμό ενάντια σε νόμιμα δικαιώματα συναδέλφων που αφορούν την εγκυμοσύνη/μητρότητα.
Σύμφωνα με την καταγγελία του Σωματείου η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου δεν ανανέωσε την σύμβαση σε συντηρήτρια έργων τέχνης και ζωγραφικής μετα την ανακοίνωση της εγκυμοσύνης της.
Σύμφωνα με τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι εργαζόμενοι στην ΕΦΑ Λέσβου οι συµβασιούχοι ορισµένου χρόνου εργαζονται µε ολιγόµηνες συµβάσεις, οι οποίες ανανεώνονται µέχρι την ολοκλήρωση του έργου. Όταν το φυσικό αντικείµενο συνεχίζει να υφίσταται οι συµβάσεις των εργαζοµένων ανανεώνονται κανονικά.
Κάτι το οποίο δεν έγινε για την συντηρήτρια έργων τέχνης και ζωγραφικής μόλις ανακοίνωσε ότι είναι έγκυος.
Η συντηρήτρια έργων τέχνης και ζωγραφικής Δ. Ε. εργάζεται από τις 27-4-2020 µε σχέση εργασίας ΙΔΟΧ, στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου, στο έργο “Ανάδειξη και βελτίωση της επισκεψιµότητας του Κάτω Κάστρου Μυτιλήνης”, ενταγµένο στο Ε. Π. “Βόρειο Αιγαίο 2014- 2020”, µε δίµηνες ή µηνιαίες ανανεούµενες συµβάσεις.
Όταν έµεινε έγκυος -και έχοντας, ιστορικό αποβολών-, ζήτησε να τοποθετηθεί σε πόστο, που δεν εκθέτει σε κίνδυνο την ίδια και το έµβρυο, σύμφωνα µε τις διατάξεις των Προεδρικών Διαταγµάτων 176/19971 και 41/20032 για την προστασία των εγκύων στην εργασία.
Λίγο πριν από τη λήξη της τελευταίας µηνιαίας σύµβασής της, ενηµερώθηκε ότι δεν θα ανανεωθεί, σε αντίθεση µε το υπόλοιπο προσωπικό.
Αρχικά της ειπώθηκε ότι «αν µπορούσε να συνεχίσει την εργασία της στο αρχικό πόστο της, η σύµβασή της θα ανανεωνόταν». Όταν επισήµανε ότι αυτό είναι άδικο και παράνοµο, έλαβε µια διαφορετική απάντηση, σε σχέση µε την οικονοµική ανεπάρκεια του έργου.
Το σωματείο στην σχετική καταγγελία σημειώνει πως «η απόφαση της έµµεσης απόλυσής της παραβιάζει κατάφωρα την εργατική νοµοθεσία και µια σειρά ρυθµίσεων για την προστασία των εγκύων εργαζόµενων γυναικών3 , την ισότητα στην εργασία µε βάση το φύλο, την οικογενειακή κατάσταση και τις ίσες ευκαιρίες ανδρών και γυναικών4 , την αρχή της µη διάκρισης και της ίσης μεταχείρισης των εργαζοµένων ορισµένου και αορίστου χρόνου, η απόφαση της έµµεσης απόλυσής δεν είναι µόνο παράνοµη αλλά και ανήθικη, καθώς αφήνει εντελώς έκθετη τη συνάδελφο και χωρίς πόρους, αφού την αποκλείει από το µισθό και την προβλεπόµενη επιδότηση των αδειών κύησης και λοχείας, σε µια περίοδο που, εκ των πραγµάτων δεν µπορεί να αναζητήσει εργασία. Επιπλέον, επιτείνοντας την οικονοµική ανασφάλεια και το άγχος βιοπορισµού σε µια τόσο ευαίσθητη περίοδο, βάζει σε κίνδυνο τόσο την ψυχική υγεία της ίδιας, όσο και την υγεία του εµβρύου.»
Πηγή: lesvospost.com
