Μία εξαιρετικά σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα δικαστική απόφαση εξέδωσε την περασμένη Δευτέρα το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας καθώς κήρυξε ομόφωνα αθώο έναν κρατούμενο με καταγωγή από την Αλβανία, γνωστό κι από άλλες ποινικές υποθέσεις, ο οποίος είχε καταδικαστεί στο πρωτόδικο δικαστήριο σε ισόβια κάθειρξη για ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία από πρόθεση.
Ο C.R. είχε κατηγορηθεί ότι έδωσε εντολή δολοφονίας του επίσης Αλβανού υπηκόου N.E., επειδή πίστευε ότι τον κατέδωσε στην αστυνομία για άλλη υπόθεση ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, ανάμεσα σε κορυφαία στελέχη της λεγόμενης αλβανικής μαφίας.
Κορυφαία στιγμή της δίκης στο Εφετείο, ήταν η απρόσμενη εμφάνιση της μητέρας του θύματος, η οποία κατέθεσε ότι δεν πιστεύει πως ο πρωτόδικα καταδικασθείς συμπατριώτης της, είναι ο υπαίτιος για το χαμό του παιδιού της.
Δικαστικοί κύκλοι σχολίαζαν ότι απόφαση, από ισόβια κάθειρξη πρωτοδίκως, να κηρυχθεί αθώος ο κατηγορούμενος στο εφετείο, συμβαίνει σπάνια.
Ο δικηγόρος του αθωωθέντος κατηγορουμένου, Σάκης Κεχαγιόγλου, δήλωσε τα εξής: «Εκφράζω τη χαρά και την ικανοποίησή μου για την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών, η οποία κήρυξε ομόφωνα αθώο τον εντολέα μου.Η απόφαση του Εφετείου υποδηλώνει σαφέστατα ότι υπήρξε δικαστική πλάνη στον πρώτο βαθμό. Είναι, δε, σημαντική η απόφαση του Εφετείου, γιατί είναι εξαιρετικά σπάνιο στη νομολογία και στη δικαστηριακή πρακτική να υπάρχει ισόβια κάθειρξη στο πρωτόδικο δικαστήριο και αθώωση στο Εφετείο. Χαίρομαι που αποκαταστάθηκε μία κατάφωρη αδικία.»
Στην ίδια υπόθεση αθωώθηκε επίσης κι ο πρωτοδίκως καταδικασθείς, σαν φυσικός αυτουργός P.E., με συνηγόρους τους Ανδριάννα Ζαχαρίου και Γιάννη Απατσίδη.
Για την αθώωση του εντολέα του ο κ. Απατσίδης δήλωσε στο zougla.gr: «Είναι από τις σπάνιες φορές που η Δικαιοσύνη, όχι μόνο αποδίδει δίκαιο, στο τέλος, αλλά με τον τρόπο της δίνει το μήνυμα ότι καμία διωκτική αρχή δεν μπορεί να φαλκιδεύει τα δικαιώματα των κατηγορουμένων, για να χρεώσει άδικα ένα αδίκημα, πολλώ δε μάλλον ανθρωποκτονία, σε έναν εξόφθαλμα αθώο. Αναμένω με αγωνία το σκεπτικό της απόφασης, το οποίο κατά τη γνώμη μου θα αποτελέσει νομολογιακό προηγούμενο για τους κανόνες και τα εχέγγυα της αναγνώρισης ενός δράστη. Πέραν από οποιαδήποτε αποζημίωση, δεν υπάρχει μεγαλύτερη δικαίωση από την αποβολή του στίγματος ενοχής από έναν αθώο».
