«Δεν αντέχω τους μετανάστες στην Κυψέλη, τόσοι πολλοί που είναι, πιάνουν και τα παγκάκια, δεν βρίσκεις να καθίσεις στην πλατεία, άσε που κλέβουν και φοβάσαι να βγεις από το σπίτι σου, α-πα-πα! Χάλια» φέρεται να είπε η ποιήτρια Κική Δημουλά κατά τη διάρκεια ημερίδας της ΜΚΟ Atenistas, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών».
Η ποιήτρια, όπως και ο Μένης Κουμανταρέας και ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης ήταν καλεσμένοι να μιλήσουν για τις γειτονιές της Αθήνας όπου κατοικούν. Μετά από τα λεγόμενα της Κικής Δημουλά οι συνομιλητές της φέρονται ότι έσπευσαν να αλλάξουν τον ρου της συζήτησης, λέγοντας: «Στην Κυψέλη μένουν κυρίως οικογενειάρχες που προσπαθούν να ενσωματωθούν».
Με αφορμή το περιστατικό, η δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών», Άννα Δαμιανίδη, στη στήλη της «Τρίτη Ματιά» γράφει, μεταξύ άλλων: «Στο τέλος της περιήγησης στην αυλή του σχολείου περιμέναμε ν’ ακούσουμε κάτι ωραίο και αξέχαστο από τα χείλη πνευματικών ανθρώπων. Και τι είπε η ποιήτρια; Ότι δεν αντέχει τους μετανάστες στην Κυψέλη, τόσοι πολλοί που είναι, πιάνουν και τα παγκάκια, δεν βρίσκεις να καθίσεις στην πλατεία, άσε που κλέβουν και φοβάται να βγει από το σπίτι της, α-πα-πα! χάλια. Εντάξει δεν χρειαζόταν να είσαι διακεκριμένη ποιήτρια για να πεις τέτοια. Τα λένε κάθε μέρα γριές στο τρόλεϊ για να πιάσουν κουβέντα. Κι ούτε καν όλες, κάμποσες έχουν καταλάβει ότι δεν μπορείς να γενικεύεις έτσι και συγκρατούνται».
«Περιμέναμε από μια διακεκριμένη ποιήτρια κάτι πιο βαθύ, πιο ανθρωπιστικό; Κάτι φωτεινό που θα βοηθούσε τη συνύπαρξη με τους μετανάστες, που θα μαλάκωνε τους ανθρώπους; Λάθος μας! Η ποιήτρια επιβεβαίωσε ότι στην Ελλάδα η μπαναλιτέ του ξενοφοβικού λόγου δεν γνωρίζει σύνορα, ταξικά και άλλα. Με άνεση μπορείς να γενικεύεις, να βγάζεις το ρατσισμό σου χωρίς άγχος, ακόμα και δημόσια, ακόμα και σε πρωτοποριακές συναντήσεις γνωριμίας με το χώρο και τους γείτονες. Αλίμονο, τι είναι η πολιτική ορθότης για μια ποιήτρια που έφτασε στην κορυφή; Ξενέρωτες αμερικανιές» συμπληρώνει σε άλλο σημείο.
«Συχνά οι λογοτέχνες απογοητεύουν στις δημόσιες παρουσίες τους. Δεν πρέπει να τους ξεσυνερίζεται κανείς όταν εξαναγκάζονται να βγουν από το εργαστήρι τους, να φερθούν σαν ρήτορες ή πολιτικοί, να κάνουν δηλαδή δουλειά που δεν ξέρουν. Το θλιβερό δεν είναι αυτά που ακούσαμε, αλλά η άνεση με την οποία με την οποία ο καθένας λέει τέτοια, οπουδήποτε. Η επικράτηση του ρατσιστικού λόγου χωρίς αιδώ και περίσκεψη. Η έλλειψη της παιδείας που θα τον συγκρατούσε» επισημαίνει η αρθρογράφος.
Το άρθρο αυτό που τιτλοφορείται: «Η κοινοτοπία του ρατσιστικού λόγου» όπως ήταν φυσικό έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων – θετικών και αρνητικών – στα social media.
Επιμέλεια: Μαριάννα Μαρμαρά