Διακόσια παιδάκια περίπου από την Ήπειρο, ζουν τον δικό τους Γολγοθά. Δίνουν τη μάχη για να κερδίσουν τη ζωή και το χαμόγελο. Είναι τα παιδιά που πάσχουν από νεοπλασίες.

Διακόσιες οικογένειες είναι υποχρεωμένες να δώσουν τον αγώνα τους. Να στηρίξουν τα παιδιά τους και συνάμα να βρουν τρόπο να ανταποκριθούν στις θεραπείες, οι οποίες γίνονται κατά κύριο λόγο στην Αθήνα.

Το κόστος τεράστιο, όμως αυτό δεν το υπολογίζει κανένας μπροστά στην υγεία του παιδιού του. Η ταλαιπωρία όμως είναι πρωτοφανής και για τους μικρούς ασθενείς αλλά και για τις οικογένειες.

Κι αυτό γιατί θα πρέπει να κάνουν το ταξίδι αρκετές φορές, ανάλογα με την πορεία της νοσηλείας και τις οδηγίες των γιατρών ή μπορεί να χρειαστεί και πολυήμερη παραμονή στην Αθήνα.

Όλα αυτά βέβαια μπορεί κάποιους να τους αφήνουν αδιάφορους.

Όμως όσοι διαθέτουν στοιχειώδη ευαισθησία μπορούν να κατανοήσουν το πρόβλημα όπως και το αίτημα για την ίδρυση και λειτουργία παιδο-ογκολογικής κλινικής στα Γιάννινα.

Και το αίτημα αυτό θα μπορούσε να είχε ικανοποιηθεί. Αν όχι τα προηγούμενα χρόνια, σίγουρα τώρα με την επέκταση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων.

Οι χώροι αυξάνονται σημαντικά, καθώς προστίθεται μία μεγάλη πτέρυγα η οποία θα εξυπηρετήσει χειρουργικές ανάγκες ενώ σχεδόν ένας όροφος θα διατεθεί για την οφθαλμολογική.

Μπορεί βέβαια οι ανάγκες όλων αυτών, αν όχι των ασθενών, των καθηγητών, να επιβάλλουν την μετακόμισή τους και την ανάπτυξη στο νέο κτίριο…

Όμως δεν θα ήταν κακό, να υπάρχει ένας γενικότερος προγραμματισμός στον τομέα της υγείας. Και να αναπτυχθούν κλινικές ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες…

Δυστυχώς όμως η πρόνοια για τους μικρούς ασθενείς, η οποία θα έπρεπε να ήταν η μέγιστη, είναι ανύπαρκτη σε τοπικό επίπεδο.

Άλλωστε ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι στα Γιάννινα, την «ιατρική πρωτεύουσα» μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχε ούτε καν νοσοκομειακός παιδοκαρδιολόγος.

ΠΗΓΗ: epiruspost.gr