Η Σπιναλόγκα βρίσκεται στην βορειοανατολική Κρήτη στον κόλπο της Ελούντας. Έλαβε το όνομά της από τους Ενετούς και σημαίνει Μακρύ Αγκάθι.
Πάνω στα απομεινάρια του αρχαίου φρουρίου, οι Βενετοί έχτισαν ένα φρούριο για να αμυνθούν από την τουρκική απειλή και το οποίο άντεξε μέχρι το 1715, οπότε και πέρασε στην κυριαρχία των Τούρκων.
Το νησί είχε αποτελέσει καταφύγιο και ορμητήριο των χαΐνηδων, των Κρητών επαναστατών που έκαναν ανταρτοπόλεμο στους Οθωμανούς που είχαν ήδη καταλάβει την Κρήτη.
Όταν το νησί κατελήφθη απ’ τους Τούρκους, χτίστηκαν κατοικίες και εποικίστηκε. Στα τέλη του 19ου αιώνα, υπολογίζεται ότι κατοικούνταν από περισσότερες των διακοσίων οικογενειών. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο ύπατος αρμοστής της Κρητικής Πολιτείας, πρίγκιπας Γεώργιος, θα αποφασίσει την ίδρυση λεπροκομείου στην Σπιναλόγκα για να απομονώσει τους λεπρούς. Η λέπρα τότε ήταν σε έξαρση.
Από τότε η Σπιναλόγκα κατοικήθηκε από λεπρούς και ο πληθυσμός τους έφτασε μέχρι και τους χίλιους κατοίκους.
Το 1948 που ανακαλύφθηκε στην Αμερική το φάρμακο για την λέπρα, η Σπιναλόγκα σταδιακά άδειαζε μέχρι και το 1957 που έφυγαν οι τελευταίοι ασθενείς.
Σήμερα το νησί με την ομορφιά και την ιστορία του αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο, ενώ η αναμενόμενη ένταξη του στον κατάλογο των πολιτιστικών μνημείων της UNESCO θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη τουριστική ανάπτυξη στην περιοχή.
Πηγή: cretapost.gr
