Δεν είναι η πρώτη φορά που η κλασική δημοσιοϋπαλληλική αντίληψη καταλήγει στο να νομιμοποιήσει την εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία των κρατικών δομών έναντι των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας. Θλιβερό παράδειγμα αποτελεί η διαχείριση των ζωτικών εκκρεμοτήτων στην κατασκευή υποδομών στη δυτική Αττική από τις αρμόδιες Αρχές, όπως το Δασαρχείο, το οποίο με εμμονές και αγκυλώσεις επέμενε σε τυπικά κωλύματα προκειμένου να εγκρίνει έργα για τη διευθέτηση των βασικών προβλημάτων της περιοχής.
Αυτή η ολιγωρία και η αδιαφορία σε συνάρτηση με το ακραίο φαινόμενο της ογκώδους βροχόπτωσης
προκάλεσε την καταστροφή στη δυτική Αττική και τον θάνατο τόσων ανθρώπων. Όλα τα παραπάνω δεν τα γράφει η δημοσιογραφική πένα αλλά το πόρισμα επιθεωρητών του γραφείου της Γενικής Επιθεωρήτριας Δημόσιας Διοίκησης. Το πόρισμα που φέρνει σήμερα στο φως η Εφημερίδα των Συντακτών είναι καταπέλτης αλλά και καμπανάκι για τα επερχόμενα. Είναι προφανές ότι η κοινωνία κινδυνεύει από τους διαχειριστές των Θεσμών που η Πολιτεία επέβαλε για την εύρυθμη λειτουργία της.
Πρόκειται για δημοσίους υπαλλήλους που αδιαφορούν πλήρως για το κοινό καλό και το μόνο που σκέπτονται είναι η διασφάλιση των νώτων τους, με αποτέλεσμα να εμμένουν σε τυπικότητες και δευτερευούσης σημασίας θέματα με τη δήθεν λογική του σεβασμού του γράμματος του νόμου.
Όπως αναφέρεται στο πόρισμα, ναι μεν οι επιθεωρητές διαπίστωσαν ότι όντως η βροχόπτωση στον ορεινό όγκο (όρος Πατέρα) ήταν καταιγιστική, ότι αναφορικά με την πόλη της Μάνδρας είχε κρίσιμο ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων η ταυτόχρονη άφιξη των πλημμυρικών υδάτων των χειμάρρων Σούρες και Αγ. Αικατερίνης και μάλιστα στη μέγιστη παροχή τους -με τις κοίτες των ομώνυμων ρεμάτων να έχουν επιχωματωθεί έως και… χαθεί κάτω από τον οικιστικό ιστό-, αλλά, παράλληλα, με την έκθεσή τους αναδεικνύουν τις ευθύνες των δημόσιων υπηρεσιών, τόσο ως προς τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση αντιπλημμυρικών έργων όσο και ως προς… το μπάζωμα ενός εκ των δύο ρεμάτων, με το αυθαίρετο δημοτικό αμαξοστάσιο Μάνδρας!
Τα συμπεράσματα των επιθεωρητών είναι ιδιαίτερα σκληρά για το Δασαρχείο Αιγάλεω, ως προς την υλοποίηση του έργου της εκτροπής της Αγ. Αικατερίνης.
Καταλογίζουν στις δασικές υπηρεσίες «εμμονές και αγκυλώσεις επί τυπικών θεμάτων και όχι επί της ουσίας» καθώς και «λανθασμένη αξιολόγηση των προτεραιοτήτων και της σημασίας και του επείγοντος της δημοπράτησης του έργου», το οποίο, κατά την άποψη των επιθεωρητών, ήταν άκρως αναγκαίο για την αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής και «θα αντιμετώπιζε σοβαρά τις αρνητικές επιπτώσεις στη Μάνδρα ενός ενδεχόμενου πλημμυρικού φαινομένου όπως αυτό που συνέβη τη 15η Νοέμβρη».
Οι επιθεωρητές διαπίστωσαν ότι:
– ο μεγαλύτερος αριθμός απώλειας ανθρώπινων ζωών αφορούσε στο ανάντη τμήμα του ποταμού Σούρες
– για παροχές νερού τέτοιου ή παρόμοιου μεγέθους η ΠΕΟΕΘ (Παλαιά Εθνική Οδός Ελευσίνας – Θήβας) λειτουργεί ως κοίτη χειμάρρου
– η κλίση του δρόμου είναι μεγάλη και το οδόστρωμα λειτουργεί ως πυθμένας της κοίτης, με αποτέλεσμα να αυξάνει την ταχύτητα του νερού και τη συρτική του δύναμη
– η υπάρχουσα εγκεκριμένη μελέτη αφορά στο πιο πεδινό τμήμα του χειμάρρου.
Θεωρούν, δε, ότι είναι αναγκαίο να συνταχθεί μελέτη που θα αντιμετωπίζει το ορεινό τμήμα, συνεισφέροντας στην αντιπλημμυρική προστασία αλλά και στην εξασφάλιση της ασφαλούς κυκλοφορίας κατά τη διάρκεια ανάλογων φαινομένων.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
