Στον «Ηλία του 16ου», στη remake εκδοχή της ιστορικής ταινίας, έπαιζε τον ρόλο του μακαρίτη του Χατζηχρήστου που μοίραζε χαστούκια, ανελέητα, στον έρμο τον Θανάση Βέγγο – μακαρίτης και αυτός, δυστυχώς. Ο Χατζηχρήστος και δεκαετίες μετά ο Φιλιππίδης ερμήνευσαν τον ρόλο του αγαθιάρη παράνομου που παρίστανε τον αφελή «μπατσούλη». Με αυτή τη λαϊκή αφέλεια, την τόσο χαρακτηριστική στη μανιέρα του Πέτρου Φιλιππίδη (στο 50/50 ήταν απόλυτα εμφανής, αλλά στην ταινία «Εφάπαξ» στήθηκε όλος ο ρόλος γύρω από αυτή τη λαϊκή φάτσα με το αφελές 
Η «μανιέρα» όμως φαίνεται πως ήταν η βιτρίνα. Πίσω από την αφέλεια στο «Εφάπαξ» κρυβόταν, κατά το σενάριο, ένας «ακάματος και με προσόντα εραστής».
Στην αληθινή ζωή τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Οι δημόσιες και επώνυμες πια καταγγελίες περιγράφουν έναν ηθοποιό και σκηνοθέτη ο οποίος τις τελευταίες δεκαετίες επιδιδόταν συστηματικά και ατιμωρητί στη σεξουαλική παρενόχληση έως και κακοποίηση των γυναικών, νεαρών ή μεγαλύτερων σε ηλικία, ηθοποιών που χτύπησαν την πόρτα του για μία δουλειά.
Στην αρχή καταγράφτηκαν οι αόριστες καταγγελίες της Τζένης Μπότση, Αγγελικής Λάμπρη και Λουκίας Μιχαλά για τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Κώστα Σπυρόπουλο, ο οποίος, κατά τις καταγγελίες, συνήθιζε να παρενοχλεί τις «νεόφερτες» για οντισιόν. Μετά κατακλύστηκε το διαδίκτυο από το ρεπορτάζ για τον «κύριο Πάρτον». Ακολούθησε η δημόσια και επώνυμη καταγγελία της Νάνσυ Μάρκου, πρώην ηθοποιού, κατοίκου Λονδίνου, η οποία βίωσε μία πολύ σκληρή και απάνθρωπη εμπειρία με τον Πέτρο Φιλιππίδη και μάλιστα σε πολύ τρυφερή ηλικία.
Ο ηθοποιός είχε φροντίσει, πριν σκάσουν τα πρώτα, έστω και ανώνυμα, προειδοποιητικά πυρά, να στείλει παντού ένα εξώδικο απαγορεύοντας σε εκπομπές, τηλεοπτικούς σταθμούς και ραδιοφωνικές παραγωγές να ασχολούνται με το όνομά του. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο ιδιωτικό θεραπευτήριο «Υγεία» μετά από λιποθυμικό επεισόδιο. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, η οικογένειά του -και όχι ο θεράπων γιατρός του ή το ιδιωτικό νοσοκομείο- εξέδωσε ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο Πέτρος Φιλιππίδης παρουσίασε συμπτώματα εγκεφαλικού επεισοδίου. Έκτοτε ουδέν νεότερον.
Στο μεταξύ και την Τετάρτη που μας πέρασε κυκλοφόρησε έντονα η πληροφορία πως 17 γυναίκες θα κατέθεταν επωνύμως καταγγελία κατά του ηθοποιού στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Στο μεσοδιάστημα παρενέβη ο πρόεδρος του Πειθαρχικού του Σωματείου, ο γνωστός ηθοποιός Πασχάλης Τσαρούχας, ο οποίος ανακοίνωσε πως έχουν υποβληθεί περισσότερες από 1.000 καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση στον χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και των παραγωγών τηλεοπτικών σίριαλ. Ο αριθμός καταγγελιών είναι εντυπωσιακός και αποκαλύπτει το μέγεθος, ηθικό και νομικό, του προβλήματος.
Η πρώτη ομοβροντία
Τα «χαστούκια» δεν πέφτουν πια στον ταλαίπωρο τον Βέγγο από έναν φοβισμένο Χατζηχρήστο. Δεν έχουμε να κάνουμε με σινεμά. Μιλάμε για μία αδυσώπητη πραγματικότητα, όπου ένας πολύ γνωστός ηθοποιός και θιασάρχης, που πρωταγωνιστεί εδώ και δεκαετίες στο σανίδι, τον κινηματογράφο και στα τηλεοπτικά σίριαλ, ένα άτομο που επιλέγεται για συγκεκριμένους λόγους ως κεντρικό πρόσωπο σε τηλεοπτικές διαφημίσεις, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός μείζονος σημασίας ηθικού και ποινικού σκανδάλου μεγατόνων. Υπάρχουν ποινικές προεκτάσεις διότι πολλά από τα αδικήματα τα οποία καταγγέλλονται δεν έχουν παραγραφεί, οπότε έχει πολλή δουλειά μπροστά του ο εισαγγελέας.
Σε πρώτη φάση αναμένεται η συλλογική αντίδραση στα καταγγελλόμενα στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, του οποίου το διοικητικό όργανο συνεδριάζει εκτάκτως την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου για να εξετάσει την καταγγελία των Παπαχαραλάμπους, Δροσάκη και Αναστασοπούλου. Εκκρεμεί το βασικό αίτημα που υπέβαλαν και οι τρεις γυναίκες για άμεση διαγραφή του Πέτρου Φιλιππίδη από το συνδικαλιστικό σωματείο. Αντιλαμβάνεται και ο πλέον ανίδεος πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα έχει σοβαρές επαγγελματικής φύσεως επιπτώσεις.
Εντοπίστηκαν ωστόσο και φωνές οι οποίες δεν υιοθετούν αυτή την πρακτική καταγγελιών. Ο Σταμάτης Φασουλής φερειπείν εξέφρασε μία κλασική (παραδοσιακή) και εν πολλοίς αποπροσανατολιστική άποψη περί καταγγελιών, η οποία καλύπτεται πίσω από το δόγμα: «Αν διαθέτει κανείς στοιχεία, τότε να αποταθεί στον εισαγγελέα». Πρόκειται για μία άποψη η οποία εκτονώνει τις πιέσεις και παραπέμπει τις εξελίξεις στις καλένδες. Η ώρα του εισαγγελέα έρχεται αργότερα. Μετά την αποκάλυψη του «αθέατου κόσμου».
Αυτή η αλληλουχία γεγονότων και εξελίξεων παρατηρήθηκε και με το κίνημα # METOO στις ΗΠΑ ή τη Μεγάλη Βρετανία, όπου προηγήθηκαν οι δημόσιες και επώνυμες καταγγελίες μέσω social media (τα οποία τόσο κάθετα απορρίπτει ο Σταμάτης Φασουλής) και στη συνέχεια ανέλαβε δράση η Δικαιοσύνη. Άλλωστε πώς αλλιώς θα ανοίξουν τα στόματα και με ποιoν τρόπο θα καταλαγιάσει ο φόβος;
