Υποψίες και θεωρίες συνωμοσίας για λερωμένα γαλόνια, παρακολουθήσεις αξιωματικών και πληροφοριοδοτών της Δίωξης Ναρκωτικών από αστυνομικούς της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων που διέμεναν σε πολυτελή ξενοδοχεία, ψίθυροι και απίστευτο παρασκήνιο για πολιτικές παρεμβάσεις μεγάλων ονομάτων του δημοσίου βίου, εξώδικα που επιδίδονταν με δικαστικούς επιμελητές στο γραφείο του υπουργού Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης, επερωτήσεις βουλευτών, παραπλάνηση εισαγγελικών λειτουργών, κόντρες, αντιπαραθέσεις, κουκουλώματα, εξευτελισμός των θεσμών. Αυτά δεν συμβαίνουν ούτε σε κινηματογραφικές ταινίες. Κι όμως, μια 48ωρη παρακολούθηση βαθμοφόρου της ΕΛ.ΑΣ. για υπόθεση «διαφθοράς» -η οποία, ωστόσο, δεν αποδείχθηκε ποτέ- δεν πίστευε κανείς ότι θα ανέδυε τόσο μεγάλη «μπόχα» και θα αποκάλυπτε ένα απίστευτο παρασκήνιο για το πώς μπορεί να διαπλέκεται η πολιτική εξουσία με την αστυνομία, με τον υπόκοσμο, με σκοτεινούς μηχανισμούς, με τον ίδιο τον παραλογισμό.

«Ο βρόμικος Χάρρυ»

Η υπόθεση αρχίζει στις 3 Απριλίου του 2006. Στο γραφείο του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης, Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος τότε ασχολείτο με το πώς θα οργανώσει την ελληνική αγροφυλακή «για να φυλάγει τις γράνες», φθάνει μια ανώνυμη καταγγελία με αποδέκτη τον ίδιο. «Αγανακτισμένα μέλη της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Δωδεκανήσου» καταγγέλλουν ότι ο τότε διευθυντής της Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου χρησιμοποιεί το υπηρεσιακό αυτοκίνητο της Δίωξης, χρεώνοντας με καύσιμα την υπηρεσία του, για να πηγαίνει βόλτα τη γυναίκα του, να πηγαίνει για ψώνια την πεθερά του, να γλεντάει, να ξεσκάει στο εξοχικό του. Ο αστυνομικός παρουσιάζεται στην ανυπόγραφη καταγγελία ως ο σερίφης της Ρόδου που παρακάμπτει εισαγγελείς, στρατηγούς και ντόπιους παράγοντες και είναι ο απόλυτος άρχων του νησιού. Ο διευθυντής λέγεται Δημήτρης Δημητρακόπουλος, με 12 χρόνια προϋπηρεσίας στα ναρκωτικά, 68 υλικές και ηθικές αμοιβές, δύο τραυματισμούς σε επιχειρήσεις και λευκό ποινικό μητρώο. Αλλά, στην αστυνομία, αυτό δεν σημαίνει τίποτα, αφού όλοι είναι «βρόμικοι» μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Ο υπουργός δεν ασχολείται βέβαια με το θέμα. Έχει άλλες σκοτούρες στο μυαλό του εκείνη την εποχή. Ασχέτως εάν ο ίδιος αλλά και οι διάδοχοί του διατηρούν εις το ακέραιο την πολιτική ευθύνη για όλα όσα συνέβησαν στη συνέχεια. Την υπόθεση αναλαμβάνει μετά από εντολή του τότε γοητευτικού αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. Αναστάσιου Δημοσχάκη, ο πρώην επικεφαλής της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων, σημερινός υποστράτηγος Βασίλειος Δασκαλάκης, ο οποίος τώρα υπηρετεί ως προϊστάμενος του Κλάδου Οικονομικοτεχνικών και Πληροφορικής του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. Κλιμάκιο κατεβαίνει στο νησί, παρακολουθεί τον αξιωματικό, αλλά η καταγγελία αποδεικνύεται «πατάτα». Μπαίνει στο αρχείο, αφού, μετά την ΕΔΕ και την προκαταρκτική εξέταση, ουδέν μεμπτό αποδεικνύεται για τον αξιωματικό της ΕΛ.ΑΣ. Με μια μικρή λεπτομέρεια. Η παρακολούθηση διαρρέει στα Μέσα ενημέρωσης και ο «στιγματισμένος» Διευθυντής της Δίωξης γίνεται βούκινο. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με τη δικογραφία της υπόθεσης, ο κ. Δασκαλάκης (ο οποίος έχει προαχθεί σήμερα σε υποστράτηγο) έχει εν τω μεταξύ ξεγελάσει τον τότε εισαγγελέα Εφετών, κ. Δασούλα, διαβεβαιώνοντάς τον ότι «από την έρευνα διαπιστώθηκε η βασιμότητα των καταγγελλομένων».

Εξώδικο στον Παυλόπουλο και τον Χηνοφώτη και ποινικές διώξεις

Όπως προβλέπει το Δίκαιο της Αστυνομίας, ο «καθαρός» αλλά ταυτόχρονα σπιλωμένος βαθμοφόρος αναμένει την αποκατάστασή του από το αρχηγείο. Δημοσίευση σε δύο πανελλαδικές εφημερίδες της αθώωσής του. Εις μάτην, όμως. Για να το πετύχει, αποστέλλει εξώδικο «μετά διαμαρτυρίας και επιφυλάξεως» στον υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο, κοινοποιηθείσα στον υφυπουργό Εσωτερικών, Παναγιώτη Χηνοφώτη, αλλά και στον κ. Δημοσχάκη. Ωστόσο, οι πολιτικοί προϊστάμενοι του είχαν (όπως αποδείχθηκε από την ταραχώδη πορεία τους στο Υπουργείο) άλλες ασχολίες.
Ο Δημητρακόπουλος αναγκάζεται να καταφύγει στη δικαιοσύνη. Μηνύει τους Δημοσχάκη και Δασκαλάκη και μετά από νέα δικαστική διαδικασία, ο αντεισαγγελέας Εφετών Δωδεκανήσου, Γιώργος Κτιστάκης, ασκεί ποινικές διώξεις και στους δύο καταγγελλόμενους για τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος, ψευδούς βεβαιώσεως και ψευδούς καταμήνυσης. Η υπόθεση, όμως, δεν τελειώνει εδώ.

Μια παλιά βεντέτα;

Σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου, πληροφορίες από πηγές που θεωρούν ότι γνωρίζουν καλά το παρασκήνιο αλλά και την έντονη ψιθυρολογία προηγούμενων ετών, στην ευρύτερη περιοχή, έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι δεν έσβησε ποτέ μια παλιά ενδοαστυνομική βεντέτα υψηλόβαθμων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ., με πιθανολογούμενη εμπλοκή και πολιτικών προσώπων.

Το 2002-3, αστυνομικός της Δωδεκανήσου πήγε κατηγορούμενος για ένα σκάνδαλο που είχε ξεσπάσει στην υπηρεσία του. «Πέσανε όμως πολιτικοί παράγοντες και τον έβγαλαν λάδι, προστατεύτηκε. Έτσι είπαν. Μπορεί οι ορκωτοί λογιστές να είχαν βγάλει το πόρισμά τους, διαπιστώνοντας ατασθαλίες. Τίποτα δεν έγινε στη συνέχεια. Ακούστηκε ότι ο κ. Δημοσχάκης ως επιτελάρχης τότε στο αρχηγείο, εμποδίστηκε να κάνει τη δουλειά του από την παρέμβαση ισχυρών πολιτικών παραγόντων της περιοχής», αναφέρει στη zougla.gr πρόσωπο που έχει ζήσει από κοντά τα διαδραματισθέντα.

Για την τότε περίεργη υπόθεση είχε ακουστεί -πιθανόν λόγω κακοπροαίρετων κομματικών τοπικών αντιπαραθέσεων- και το όνομα του πρώην υπουργού κ. Αριστοτέλη Παυλίδη ως «σωσίβιο» σωτηρίας του καταγγελλόμενου βαθμοφόρου. Μετά τη «μαλακή» αντιμετώπιση του αστυνομικού, ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρόδου, κ. Οικονόμου, (που είχε ασκήσει πρότερα την εναντίον του δίωξη για τις κακουργηματικές πράξεις) ασκεί προκαταρκτική εξέταση εις βάρος του Αναστάσιου Δημοσχάκη, πριν αυτός γίνει αρχηγός, σαν το πρόσωπο που είχε τη διοικητική ευθύνη για τις πιθανολογούμενες ατασθαλίες. Ο Δημοσχάκης, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, αντιμετωπίζει τον Δημητρακόπουλο, ο οποίος τότε υπηρετούσε στη Δίωξη Ναρκωτικών, με δυσπιστία. Τοπικά δημοσιεύματα είχαν σημειώσει ότι κάποιοι είχαν φθάσει στο σημείο να εμφανίζουν τον Δημητρακόπουλο σαν ευνοούμενο του πρώην αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. αντιστράτηγου Γιώργου Αγγελάκου και «σκόπελο» που θα έκοβε τον δρόμο του Δημοσχάκη για την αρχηγία.
«Τελικά, όλα όσα λέγονταν αποδείχθηκαν χυδαίες εικασίες, αφού ο Γιώργος Αγγελάκος, στις 28/2/2006, αποστρατεύτηκε και παραχώρησε τη θέση του στον Αναστάσιο Δημοσχάκη. Κάποιοι διέδιδαν ότι ο φίλος του Γιώργου Αγγελάκου από τα ναρκωτικά θα έκοβε το δρόμο του Δημοσχάκη για την αρχηγία με τη διενέργεια προκαταρκτικής. Ενέπλεξαν τότε και το όνομα του Πολύδωρα και προσπάθησαν αργότερα να επανέλθουν, λέγοντας ότι ο Δημοσχάκης για εκείνη την παλιά ιστορία το κράταγε μανιάτικο του Δημητρακόπουλου», προσθέτουν οι ίδιοι άνθρωποι. Μυθεύματα; Φαντασιώσεις; Αποκυήματα συγγραφέων αστυνομικών μυθιστορημάτων; Όπως και να ‘χει, δύο στρατηγοί πιθανώς να καθίσουν στο εδώλιο με το παρασκήνιο να βοά για αυτή την απίστευτη ιστορία.

O πληροφοριοδότης

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι για την τότε υπόθεση, όπως καταγγέλθηκε συμπληρωματικά από τον κ. Δημητρακόπουλο, πληροφοριοδότης από τη Δίωξη Ναρκωτικών δέχθηκε συγκεκριμένο τηλεφώνημα στην οικία του από ένα πρόσωπο που συστήθηκε ως προϊστάμενος της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων. Ο τελευταίος, αφού γνώρισε στον γιο του πληροφοριοδότη ότι ο κ. Δημητρακόπουλος ήταν ελεγχόμενος για παράνομη χρήση υπηρεσιακού αυτοκινήτου της δίωξης, ζήτησε στοιχεία γύρω από μια συνάντηση που είχε ο πατέρας του με τον κ. Δημητρακόπουλο.

Εν ολίγοις, ενώ είχαν αρχειοθετηθεί όλες οι καταγγελίες εις βάρος του κ. Δημητρακόπουλου, ο κ. Δασκαλάκης -όπως και ο ίδιος φέρεται να αποδέχθηκε στα πλαίσια της εισαγγελικής έρευνας- τηλεφώνησε σε πληροφοριοδότη της Δίωξης, τα στοιχεία του οποίου αναζήτησε και βρήκε ο ίδιος από τα αρχεία της ΕΛ.ΑΣ., χωρίς εισαγγελική παραγγελία, προκειμένου να διαπιστώσει εάν ήταν αληθές ότι ο κ. Δημητρακόπουλος είχε μεταβεί στο ραντεβού τους με το υπηρεσιακό αυτοκίνητο!

Το συγκεκριμένο γεγονός, κατά πολλούς, θεωρήθηκε ανεπίτρεπτο, εάν αναλογιστεί κανείς ότι ο πληροφοριοδότης αυτός, κινδυνεύοντας, εμπιστεύτηκε πληροφορίες για τη σύλληψη διακινητή ναρκωτικών και διαπίστωσε ότι η δραστηριότητά του αυτή είχε γίνει ευρέως γνωστή. Πέραν τούτου, ο κ. Δασκαλάκης, ενώ γνώριζε ότι τόσο η εισαγγελική όσο και η διοικητική έρευνα εις βάρος του κ. Δημητρακόπουλου είχαν αρχειοθετηθεί, επέλεξε να διενεργήσει -χωρίς να έχει καμία έγκριση αρμόδιου εισαγγελέα- περαιτέρω προσωπική έρευνα, προκειμένου στην πορεία να δικαιολογήσει  τους κακούς του χειρισμούς στην έρευνα για τη διαπίστωση τυχόν αλήθειας της λιβελογραφικής ανώνυμης καταγγελίας. Επίσης, για το πολύβουο θέμα Δημητρακόπουλου, είχε κάνει ερώτηση στη Βουλή προς τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στα Δωδεκάνησα, Νίκος Ζωίδης.

“Με παρακολουθούσαν λες και ήμουν κακοποιός”

“Στείλανε και με παρακολουθήσανε λες και ήμουνα κακοποιός. Δεν βγήκε τίποτα. Διετάχθη προκαταρκτική. Έγινα ρεζίλι στην τοπική κοινωνία. Απαλλάχθηκα και στην ΕΔΕ και στο ποινικό. Ζήτησα την αποκατάσταση που προβλέπει ο νόμος. Δεν έγινε. Έκανα εξώδικο και το κοινοποίησα στον Παυλόπουλο, στον Χηνοφώτη και στον Δημοσχάκη. Δεν το έκαναν. Και τους μήνυσα. Και ζήτησα την ποινική αξιολόγηση των συμπεριφορών και του Δασκαλάκη. Εγώ δεν επιθυμώ κατά βάθος να πάει η υπόθεση στο ακροατήριο. Θέλω όμως να αποδείξω ότι η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων δεν είναι παρακρατικός μηχανισμός και πρέπει να εφαρμόζει την νομιμότητα. Πρέπει να είναι ψηλά στη συνείδηση του πολίτη, μηχανισμός του κράτους για την πάταξη της διαφθοράς και όχι να χρησιμοποιείται κατά βούληση από τον εκάστοτε αρχηγό της ΕΛΑΣ για εξυπηρέτηση διάφορων συμφερόντων. Το ελληνικό δημόσιο μπήκε σε μια διαδικασία εξόδων, μίσθωση αυτοκινήτων και ξενοδοχείων για μια υπόθεση που στόχο είχε να τσαλακώσει έναν αξιωματικό.” Με αυτά τα λόγια καταλήγει στην καταγγελία του ο αξιωματικός Δημήτρης Δημητρακόπουλος.

Σημείωση: Ο Δασκαλάκης είναι υποστράτηγος, στο αρχηγείο της ΕΛΑΣ.