Με μία αγόρευση επιτομή της λεξιλαγνείας και της ψευδεπίγραφης κουλτούρας, ο Εισαγγελέας της Έδρας στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο για την υπόθεση του σκηνοθέτη Κωστόπουλου, ο οποίος κατηγορείται για βιασμό, κατάφερε το ακατόρθωτο: Να ζητήσει την απαλλαγή του κατηγορουμένου με επιχειρήματα και δικανικές ακροβασίες που παραπέμπουν στον αισχρότερο δυνατό ρατσισμό κατά της γυναικείας υπόστασης.
Με έναν υπερχειλίζοντα φαλλοκρατισμό και με έναν άνευ προηγουμένου ρατσισμό κατά των γυναικών, υιοθέτησε τις πλέον χαμερπείς θεωρίες περί γυναικείας ψυχής, ανάθεμα και εάν είχε ποτέ αντιληφθεί ή αισθανθεί έστω και ψήγματά της.
«Τι επιτέλους θέλει μία γυναίκα;» διερωτήθηκε, χρησιμοποιώντας μία από τις πλέον κοινότοπες φαλλοκρατικές αναφορές στη διαχρονικά κυρίαρχη ανδρική φιλολογία περί… γυναικών, που δεν είναι τίποτε λιγότερο από την επιβεβαίωση της παντελούς άγνοιας του ισχυρού αποκαλούμενου φύλλου για την ψυχή της γυναίκας.
Ο Εισαγγελέας Στέφανος Μπαξεβάνης είναι για λύπηση. Με μόνον γνώμονα την επικίνδυνα διογκωμένη αυταρέσκειά του, που είναι ευθέως ανάλογη της ανοησίας του, τόλμησε να επεκτείνει τη ρατσιστική του επιχειρηματολογία, γενικεύοντας την αήθη επίθεσή του κατά των γυναικών θυμάτων άθλιας συμπεριφοράς ανδρών, κατά του κινήματος #MeToo, αλλά και να ειρωνευτεί γυναίκες που υπέστησαν την ανδρική βία στο πετσί τους, αλλά τόλμησαν να το καταγγείλουν και να καταφύγουν ακόμη και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπως συνέβη με την υπόθεση της Γεωργίας Μπίκα.
Μιλάμε για μία αγόρευση επιτομή της αθλιότητας, η οποία θα πρέπει να προβληματίσει τους θεσμούς, αλλά και την ηγεσία του Αρείου Πάγου ειδικότερα. Ο εισαγγελέας στην υπόθεση Κωστόπουλου το τερμάτισε. Σε κάθε δράση, υπάρχει αντίδραση. Είναι καιρός τα θύματα της ανδρικής βίας να αρχίσουν να απαντούν συστηματικά και αποτελεσματικά σε τέτοιες συμπεριφορές.
