.jpg)
Π.Κ.
Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, η διευθύντρια του δημοτικού σχολείου που βρίσκεται σε πολύ γνωστή συνοικία του κέντρου της Θεσσαλονίκης ήταν ανάστατη. Η φωνή της πρόδιδε απόγνωση και ο λόγος της ήταν χειμαρρώδης.
Όπως πολλοί διευθυντές και διευθύντριες στη βόρεια Ελλάδα, έτσι και εκείνη αντιμετωπίζει τις δύο τελευταίες βδομάδες -χωρίς ουσιαστική και έμπρακτη βοήθεια από το Υπουργείο Παιδείας- την επέλαση του κορωνοϊού 
και τις άμεσες επιπτώσεις της στην καθημερινότητα των εκπαιδευτικών και κυρίως των παιδιών και των οικογενειών τους.
Συγκεκριμένα τα πράγματα έχουν ως εξής: Στο δημοτικό αυτό σχολείο ήδη ένας δάσκαλος έχει τεθεί σε αναγκαστική καραντίνα 14 ημερών διότι θεωρήθηκε στενή επαφή ενός άλλου ενήλικα από το περιβάλλον του, ο οποίος προσβλήθηκε από κορωνοϊό. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο που ισχύει, ο μεν εκπαιδευτικός απομακρύνθηκε αμέσως βέβαια από το σχολείο, οι μαθητές του ωστόσο είναι υποχρεωμένοι να προσέρχονται στην τάξη.
Την ίδια βδομάδα ένας ακόμα δάσκαλος τέθηκε εκτός καθηκόντων κατά τον νόμο και κατά το πρωτόκολλο διότι ανήκει σε ευπαθή ομάδα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δύο εκπαιδευτικοί ειδικότητας βρέθηκαν και αυτοί να ανήκουν στις στενές επαφές κρουσμάτων κορωνοϊού και ως εκ τούτου αναγκαστικά και πάλι κατά το πρωτόκολλο τέθηκαν και αυτοί σε αναγκαστική καραντίνα. Ο μεν πρώτος είναι γυμναστής, που σημαίνει ότι εξυπηρετούσε ώρες εκπαίδευσης σε διάφορες τάξεις, και η άλλη εκπαιδευτικός, δασκάλα Γαλλικών, η οποία δίδασκε σε διάφορες τάξεις σε αυτό το σχολείο, καθώς και σε άλλα σχολεία της Θεσσαλονίκης.
Με πολύ απλά λόγια, η διευθύντρια του δημοτικού σχολείου στη γνωστή συνοικία της Θεσσαλονίκης μάς εξήγησε με το νι και με το σίγμα τι αποκαλύπτει η αξονική τομογραφία ενός εκπαιδευτικού συστήματος το οποίο δεν κατάφερε ή δεν ήθελε να καταφέρει να προετοιμαστεί εγκαίρως και ασφαλώς για να αντιμετωπίσει το δεύτερο κύμα πανδημίας και μάλιστα με τη συσσωρευμένη εμπειρία που απέκτησε το σύστημα αυτό από το πρώτο κύμα. Διότι συμβαίνουν τα εξής παράδοξα:
Παρόλο που οι εκπαιδευτικοί που θεωρούνται στενές επαφές ή ασθενούν βεβαίως τίθενται σε καραντίνα, οι μαθητές τους είναι υποχρεωμένοι να προσέρχονται στην τάξη και άρα κάποιος θα πρέπει να τους απασχολεί ή να τους εκπαιδεύει.
Δεν υπάρχει πρόβλεψη εφεδρειών στις περιφερειακές διευθύνσεις έτσι ώστε να υπάρχει αριθμός αναπληρωματικών δασκάλων οι οποίοι θα συμπληρώσουν τα κενά.
Οι τάξεις, λοιπόν, μένουν ακέφαλες και οι δάσκαλοι, καθώς και η διεύθυνση των δημοτικών σχολείων της χώρας είναι συνολικά υποχρεωμένοι να «μπαλώνουν» τις τρύπες εκ των ενόντων, με αποτέλεσμα να επικρατεί εκπαιδευτικό αλαλούμ στο σχολείο αλλά και επικίνδυνο χάος στις τάξεις.
Στις απανωτές κραυγές αγωνίας που δέχονται οι περιφερειακές διευθύνσεις της δημόσιας εκπαίδευσης της χώρας, οι αρμόδιοι γραφειοκράτες, οι οποίοι καλύπτονται πίσω από τα πρωτόκολλα και τις αποφάσεις (ή καλύτερα μη αποφάσεις), είτε αδιαφορούν, είτε απαντούν με τη στερεότυπη φράση: «Το ξέρουμε, το κατανοούμε, δεν προβλέπονται αναπληρωτές»!
Με λίγα λόγια, οι περιφερειακές διευθύνσεις λένε -χωρίς να το εκφράζουν- στους διευθυντές και διευθύντριες με κομψό τρόπο να πάνε να πνιγούν ή να κόψουν τον λαιμό τους και να βρουν ώρες για να αναπληρώσουν τα κενά από τα ήδη υπάρχοντα ωράρια των εκπαιδευτικών. Με άλλα λόγια, να επιβαρύνουν ένα ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένο και ανελαστικό σύστημα.
Η διευθύντρια του δημοτικού σχολείου της γνωστής συνοικίας στη Θεσσαλονίκη δεν τρέφει αυταπάτες. Ούτε ελπίζει ότι κάτι μπορεί να βελτιωθεί υπό τις παρούσες συνθήκες. Απλώς, όπως και οι συνάδελφοί της σε άλλα σχολεία, προειδοποιεί πως το εκπαιδευτικό αλαλούμ, που αναγκαστικά επικρατεί, αλλά και το χάος στις τάξεις, το οποίο αναγκαστικά αναπτύσσεται, δυνητικά αποτελούν εκπαιδευτική και υγειονομική βόμβα. Διότι ούτε το σύστημα δουλεύει, ούτε οι προδιαγραφές λειτουργούν και άρα ούτε η πειθαρχία, ή έστω αυτή η ορθολογικά επιβαλλόμενη πειθαρχία, δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί όταν στις τάξεις επικρατεί τέτοια ανοργανωσιά και αδυναμία εκ των πραγμάτων να αναπληρωθούν τα διδακτικά κενά.
Οφείλουν να κινητοποιηθούν και οι γονείς και οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων και να απαιτήσουν από την 
κα. Κεραμέως την άμεση πρόσληψη αναπληρωτών, διότι δεν είναι δυνατόν να λειτουργούν εκπαιδευτικά ιδρύματα στη χώρα σε καιρό πανδημίας χωρίς εφεδρείες. Όπως επισημαίνουν και έμπειροι εκπαιδευτικοί, δεν πας άοπλος και ξυπόλητος στον πόλεμο όταν οι συνθήκες που επικρατούν στη βόρεια Ελλάδα είναι πολεμικές.
Εάν η σωστή στελέχωση των δημοτικών σχολείων δεν είναι εφικτή και αν η κυβέρνηση δεν θέλει να προσλάβει εφεδρείες λόγω προϋπολογισμού αλλά και νοοτροπίας, τότε ας σκεφτεί η υπουργός Παιδείας κα. Κεραμέως εάν θα πρέπει, όταν απομακρύνονται δάσκαλοι και τίθενται σε καθεστώς καραντίνας, να κλείνουν τότε τα τμήματα και να μην πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο, αφού σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν πρόκειται να εξυπηρετηθούν εκπαιδευτικά λόγω αδυναμίας του συστήματος.
Το zougla.gr υποσχέθηκε στη διευθύντρια του δημοτικού σχολείου της γνωστής συνοικίας της Θεσσαλονίκης να μεταφέρει όλο αυτόν τον προβληματισμό, τα επιχειρήματα, τις αγωνίες και τις ανησυχίες της. Και αυτό κάνουμε σε μία προσπάθεια να συντονιστεί το σύστημα ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα επιφαινόμενα της πανδημίας. Διότι είμαστε μόνο στην αρχή…
