Είχε μεγάλο φόρτο εργασίας ο πρόεδρος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Έπρεπε την Πέμπτη 13 Απριλίου να αποφανθεί μετά των συναδέλφων του, την ύστατη ώρα κυριολεκτικώς, για την τύχη του έγκλειστου Βασίλη Δημάκη του απεργού πείνας και δίψας που διεκδικεί ειδική άδεια για να παρακολουθήσει μαθήματα. Την Παρασκευή 14 Απριλίου θα έπρεπε να αποφασίσει ομού μετά των συναδέλφων του για την τύχη της διάταξης απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα που εξέδωσε η Προϊσταμένη Εισαγγελίας Πειραιά, Ειρήνη Τζίβα, για τους κατηγορούμενους στην υπόθεση Noor1 Βαγγέλη Μαρινάκη και τους τρεις συνεργάτες του.
Όπως αναμενόταν για τον απεργό πείνας απεφάνθη αρνητικά. Σιγά που θα στήριζε έναν έγκλειστο ποινικό που θέλει να σπουδάσει. Πυλώνας του νόμου και της τάξης ο πρόεδρος. Όσο για την υπόθεση Μαρινάκη απεφάνθη αρνητικώς επίσης. Δεν επικύρωσε τη διάταξη της Εισαγγελέως Ειρήνης Τζίβα. Θεώρησε πως ο εφοπλιστής δεν είναι ύποπτος φυγής. Ούτε και οι συνεργάτες του. Πραγματικός πυλώνας του νόμου και της τάξης.
.jpg)
.jpg)
Ο Ιωάννης Μαλούχος, περί αυτού πρόκειται, είχε εμπλακεί στο παρελθόν με την υπόθεση Noor1. Ήταν αυτός που είχε αποφασίσει να μην «ανοίξει» το κινητό τηλέφωνο του ισοβίτη Ευθύμιου Γιαννουσάκη, (άρση απορρήτου), ενός εκ των πρωταγωνιστών της υπόθεσης με την ηρωίνη. Άβυσσος η ψυχή (και το σκεπτικό) του δικαστή. Διότι τι λογικότερο από την αποκάλυψη κάθε υπαρκτού στοιχείου που αφορά μία πολύ σοβαρή υπόθεση ναρκωτικών. Αν δεν απατά η μνήμη πολύ πρόσφατα ανώτατη δικαστική λειτουργός ζήτησε την άρση απορρήτου για το κινητό του ισοβίτη. Τελικά η λογική θριάμβευσε αλλά εκ των υστέρων. Η απόφαση Μαλούχου για τη μη άρση απορρήτου του κινητού του ισοβίτη Γιαννουσάκη ήταν πέραν κάθε αμφιβολίας σκανδαλώδης
Ο Ιωάννης Μαλούχος είχε δηλαδή παλαιότερα, μία πρώτη τριβή με την υπόθεση αυτή. Ενδεχομένως και να γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα που όλοι οι άλλοι αγνοούν. Ενδεχομένως να διαθέτει και πληροφορίες αλλά και στοιχεία που τον πείθουν πως έπρεπε να απορρίψει τη διάταξη της Εισαγγελέως περί απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Ενδεχομένως. Διότι δύο αποφάσεις για την ίδια υπόθεση, από τον ίδιο δικαστικό λειτουργό που είναι θετικές ως προς την πλευρά του κατηγορουμένου σε βαθμό κακουργήματος, προφανώς προκαλούν σκέψεις και εγείρουν ερωτήματα.
Πώς εξαφανίστηκε η πειθαρχική δικογραφία κατά Μαλούχου
Η απόφαση Μαλούχου για τη μη άρση απορρήτου του κινητού του ισοβίτη Γιαννουσάκη ήταν πέραν κάθε αμφιβολίας σκανδαλώδης. Για τον λόγο αυτό ασκήθηκε πειθαρχική δίωξη εναντίον του. Το ζήτημα διαχειρίστηκε η τότε Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Χρυσούλα Παρασκευά, Επιθεωρήτρια των Δικαστηρίων, η οποία και απάλλαξε τον Ιωάννη Μαλούχο. Η πειθαρχική ωστόσο δικογραφία εξαφανίστηκε. Προφανώς σε κάποιο συρτάρι. Μπορεί και σε κάποιο αρχείο. Μήπως ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Κοντονής θα πρέπει να ενδιαφερθεί για την τύχη αυτής της δικογραφίας και μάλιστα σύντομα;
Η Χρυσούλα Παρασκευά έκανε αισθητή την παρουσία της και πολύ πρόσφατα, προ δεκαπενθημέρου, όταν εμφανίστηκε ομού μετά του Προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Πέππα σε γεύμα στον Πειραιά με προσκεκλημένους όλα τα μέλη του Δικαστικού Σώματος της πόλης. Η μάζωξη αυτή προκάλεσε εντύπωση. Μία τέτοια κίνηση δεν προβλέπεται από το ισχύον πρωτόκολλο. Ούτε κατά τους έμπειρους δικαστικούς κύκλους το γεύμα αποσκοπούσε στην αναβάθμιση των προσωπικών δημοσίων σχέσεων της Χρυσούλας Παρασκευά. Κατά τους ανωτέρω δικαστικούς κύκλους το «γεύμα» αποσκοπούσε στο να περάσει ένα μήνυμα. Πως κάθε κίνηση της απολαμβάνει της σύμφωνης γνώμης του σημερινού Προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Πέππα. Ο νοών νοείτω. Ο κ. Ιωάννης Μαλούχος είναι δηλαδή απολύτως ασφαλής. Με παρασκηνιακές κινήσεις η ανώτερη βαθμίδα από αυτόν του διασφαλίζει το απυρόβλητο. Προσοχή. Στις παραπάνω εκτιμήσεις δεν προβαίνουν γνωστές Κασσάνδρες ή κύκλοι του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ. Πρόκειται για προβληματισμούς που προέρχονται από δικαστικούς λειτουργούς οι οποίοι εκφράζουν την ανησυχία του για τα τεκταινόμενα.
Ο κ. Μαλούχος και τα χαμόγελα στο σύστημα Μαρινάκη
Με την απόφαση του ο Ιωάννης Μαλούχος σκόρπισε χαμόγελα στο στρατόπεδο Μαρινάκη. Προφανώς και γνώριζε εκ πείρας τις επιπτώσεις εκ της αποφάσεως του. Όχι πως αλλάζει τίποτε επί της ουσίας. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης και οι συνεργάτες του κατηγορούνται επίσημα για σειρά κακουργημάτων που επισύρουν ποινή ακόμη και ισοβίων δεσμών. Η κουβέντα γίνεται ως προς την επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης που αφορά τον εφοπλιστή και εκδότη Μαρινάκη. Διότι περί αυτού πρόκειται. Το δίκτυο υποστήριξης του κατηγορουμένου από τα ΜΜΕ που διαθέτει και από τον ιδιωτικό στρατό εμμίσθων κονδυλοφόρων που προστάζει.
Ο πρόεδρος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά τα παίζει στα δάκτυλα του όλα τα παραπάνω. Αποτελεί αναπόσπαστο κύτταρο του συστήματος εξουσίας το οποίο αναπτύχθηκε εδώ και χρόνια στο Λιμάνι με πλοκάμια σε όλους τους ζωτικούς χώρους. Θεσμικούς, πολιτικούς και επιχειρηματικούς. Υφίσταται ωστόσο ένα ανελέητο ερώτημα. Και η Δικαιοσύνη; Τι θα απογίνει ο στυλοβάτης της Πολιτείας και το τελευταίο αποκούμπι του κάθε πολίτη αυτής της χώρας; Πόσο ακόμη θα εκτίθεται ο θεσμός; Όσο ανελέητο είναι το ερώτημα άλλο τόσο ανελέητο είναι και το συμπέρασμα.
