Την αισχροκέρδεια πολλών καταστηματαρχών εστίασης στην Ρόδο και τα κόλπα που μηχανεύονται για να πάρουν όσο περισσότερα χρήματα γίνεται από τους ανυποψίαστους τουρίστες, αναδεικνύει με δημοσίευμα της η Deutsche Welle, αναδημοσιεύοντας ένα άρθρο της εφημερίδας Merkur, το οποίο αναφέρεται στην έρευνα που έκανε το κανάλι KabelEins, στο «σμαραγδένιο νησί» στις 11 Ιουλίου, και στο ρεπορτάζ που μετέδωσε με τίτλο «Προσοχή κοροϊδία».
«Η εφημερίδα Merkur στην ιστοσελίδα της δημοσιεύει άρθρο σχετικά με τα κόλπα που μηχανεύονται οι καταστηματάρχες στη Ρόδο για να πουλούν πιο ακριβά τα ποτά τους για παράδειγμα. Το άρθρο σημειώνει: «Η Ρόδος, ένα από τα μεγαλύτερα νησιά και ένας από τους πιο δημοφιλής τουριστικούς προορισμούς, ήταν και ο λόγος του ταξιδιού του Πέτερ Γκίζελ και της ομάδας του για το τελευταίο επεισόδιο του προγράμματος «Προσοχή κοροϊδία», το οποίο μεταδόθηκε στο κανάλι KabelEins στις 11 Ιουλίου.
Ο λόγος του ταξιδιού τους δεν ήταν όμως οι διακοπές, αλλά η αποκάλυψη των κόλπων που μετέρχονται οι ιδιοκτήτες εστιατορίων στην ιστορική παλιά πόλη. Το σχέδιό τους ήταν απλό. Παρήγγειλαν δύο μικρές ξανθές μπύρες για να τις απολαύσουν στη ζέστη. Ωστόσο αυτό που τους σέρβιραν στο πρώτο εστιατόριο, το χαρακτήρισαν σκωπτικά ως «Κολοσσό της Ρόδου». Δύο τεράστια ποτήρια μπύρας, η καθεμία γεμάτη με ένα λίτρο. Όχι μόνο αυτό που τους σέρβιραν ήταν πολύ μακριά από αυτό που είχαν παραγγείλει αλλά και η μπύρα ήταν επίσης υπερβολικά υπερτιμημένη».
Και το δημοσίευμα συνεχίζει: «Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσει, ο δοκιμαστής που εργαζόταν για την τηλεόραση εξεπλάγη. Η τιμή της μπύρας ήταν παρόμοια με αυτή στη Γιορτή της Μπύρας στο Μόναχο. Ένα λίτρο κοστίζει 15 ευρώ στο ελληνικό νησί και επομένως κυμαίνεται στις μέσες τιμές της Γιορτής της Μπύρας το 2023 (14,90 ευρώ). Ο Πέτερ Γκίζελ πλήρωσε επίσης 16,50 ευρώ για μια μικρή σαλάτα. Αυτό δεν φαινόταν στον κατάλογο γιατί απλά δεν του τον έδωσαν. Μια μεθοδική απόκρυψη; Ακόμη και σε επόμενες επισκέψεις στο ίδιο εστιατόριο όταν τους ζήτησαν τον κατάλογο, πήραν έναν κατάλογο χωρίς τιμές. Μόνο όταν είπαν ότι είναι τηλεοπτικό συνεργείο πήραν έναν κατάλογο με τιμές».
Και λίγο παρακάτω αναφέρεται: «Σε ένα άλλο μπαρ, η ομάδα του KabelEins είχε παρόμοια εμπειρία: τους χρέωσαν 9,50 ευρώ για 0,7 λίτρα μπύρας. Το γεγονός ότι ο σερβιτόρος μισοαστεία μισοσοβαρά αναφέρθηκε στις μικρές μπύρες ως «γυναικείες μπύρες» ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα».
Το δημοσίευμα πάντως καταλήγει πως δεν είναι όλοι το ίδιο και ακόμα και πολλοί συνάδελφοί τους εστιάτορες επικρίνουν τέτοιες συμπεριφορές», αναφέρει η Deutsche Welle.
Ακολουθεί το πλήρες ρεπορτάζ της εφημερίδας Merkur
Στο ιστορικό κέντρο της Ρόδου, μια τηλεοπτική ομάδα ανακαλύπτει μια παγίδα τιμών μπύρας. Τα τιμολόγια, όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ είναι συγκρίσιμα με εκείνα του Volksfest του Μονάχου. Το ελληνικό Αιγαίο φημίζεται για τις ιστορικές πόλεις και τις γραφικές παραλίες που εκτείνονται σε πολλά νησιά. Η Ρόδος, ένα από τα μεγαλύτερα νησιά και πιο δημοφιλής στους παραθεριστές, ήταν ο προορισμός του Peter Giesel και της ομάδας του για το τελευταίο επεισόδιο του προγράμματος «Agung Abzocke», το οποίο μεταδόθηκε στο KabelEins στις 11 Ιουλίου. Ο λόγος του ταξιδιού τους δεν ήταν διακοπές, αλλά για να αποκαλύψουν τα κόλπα των ιδιοκτητών εστιατορίου στην ιστορική παλιά πόλη.
Ο δημοσιογράφος Peter Giesel
Η μπύρα «Colossus of Rhodes» ανταποκρίνεται στο όνομά της, τουλάχιστον όσον αφορά την τιμή
Το σχέδιο της ομάδας ήταν απλό: Να παραγγείλουν δύο μικρές μπύρες και να απολαύσουν ένα γρήγορο, ξανθό αναψυκτικό στη ζέστη. Αλλά ανέφεραν κοροϊδευτικά αυτό που τους σέρβιραν στο πρώτο εστιατόριο ως «Κολοσσός της Ρόδου»: Δύο μπότες μπύρας, η καθεμία γεμάτη με ένα λίτρο. Όχι μόνο αυτό που τους σέρβιραν ήταν μακρινό από αυτό που παρήγγειλαν, αλλά η μπύρα ήταν επίσης υπερβολικά υπερτιμημένη.
Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσει, ο δοκιμαστής τηλεόρασης εξεπλάγη: Η τιμή της μπύρας μπορούσε να συμβαδίσει με αυτή στο Oktoberfest. Ένα λίτρο κοστίζει 15 ευρώ στο ελληνικό νησί και επομένως είναι σύμφωνο με τις μέσες τιμές Oktoberfest το 2023 (14,90 ευρώ). Ο Giesel έπρεπε επίσης να πληρώσει 16,50 ευρώ για μια μικρή σαλάτα. Αυτό δεν ήταν εμφανές στον κατάλογο του μενού, γιατί δεν του δόθηκε καν.
Μια μεθοδική απόκρυψη; Ακόμη και σε επόμενες επισκέψεις στο ίδιο εστιατόριο, όταν τους ζήτησαν κατάλογο, έλαβαν μόνο ένα μενού χωρίς τιμές. Μόνο όταν αυτοπροσδιορίστηκαν ως τηλεοπτική ομάδα πήραν ένα κατάλογο με τιμές.
Σε ένα άλλο μπαρ της Ρόδου, η ομάδα KabelEins είχε παρόμοια εμπειρία: Χρεώθηκαν 9,50 ευρώ για 0,7 λίτρα μπύρας. Το γεγονός ότι ο σερβιτόρος μισοαστεία, μισοπεριφρονητικά αναφέρθηκε στις μικρές μπύρες ως «γυναικείες μπύρες» ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα της εμπειρίας τους.
Ντόπιοι εστιάτορες ενοχλήθηκαν από τη συμπεριφορά των συναδέλφων τους
Άλλοι ντόπιοι εστιάτορες στη Ρόδο ενοχλήθηκαν από τη συμπεριφορά των συναδέλφων τους. Ο Theodor, ιδιοκτήτης εστιατορίου, γεννημένος στη Ρόδο, είπε στον τηλεοπτικό ελεγκτή Giesel ότι η συμπεριφορά των εστιατορίων στο κέντρο της πόλης ήταν παράνομη. Μια μικρή μπύρα θα πρέπει – παρόμοια με τη Γερμανία – να έχει 0,2 έως 0,3 λίτρα και μια «μεγάλη» μπύρα πρέπει να έχει περίπου 0,5 λίτρα. Το γεγονός ότι πολλοί τουρίστες παρασύρονται στην παγίδα των τιμών στα εστιατόρια τον εξοργίζει. Η Ελλάδα θέλει να κηρύξει πόλεμο στα συγκεκριμένα εστιατόρια.
Οι τουρίστες πρέπει πάντα να ζητούν ένα μενού με τιμές
Ο Peter Giesel συνέστησε στους τουρίστες στην Ελλάδα να έχουν πάντα το μενού με τις τιμές και να τις συγκρίνουν με τον λογαριασμό στο τέλος. Εάν οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου αρνηθούν, συμβούλεψε να καλέσεουν την αστυνομία. Πολλοί εστιάτορες ήλπιζαν ότι οι πελάτες που αποστρέφονται τη σύγκρουση θα αποδέχονταν απλώς την αντιπαράθεση, φοβούμενοι τη σύγκρουση.
Όταν η ομάδα επισκέφτηκε ξανά το πρώτο εστιατόριο στο τέλος του ρεπορτάζ, θέλησαν να μάθουν τι εννοούσε ο σερβιτόρος με τη λέξη “μεγάλη” μπύρα. Αυτό που τους σέρβιραν θα θεωρούνταν μάλλον υπερβολικό ακόμη και σε οποιοδήποτε βαυαρικό λαϊκό φεστιβάλ: μια «μπότα» μπύρας χωρητικότητας τριών λίτρων.
Όταν ρωτήθηκε γιατί σέρβιρε τόσο μεγάλα ποτήρια, ο ιδιοκτήτης του μπαρ απάντησε με μια αξιοσημείωτη εξήγηση: Τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά στο μπαρ του. Οι αρχηγοί κρατών έπιναν από τέτοια ποτήρια πριν από 25 χρόνια, επομένως είναι βασικά παράδοση.
