Η αδήλωτη και απλήρωτη εργασία, η επικείμενη τρίτη αξιολόγηση, ο συνδικαλιστικός νόμος, η ανεργία και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνέντευξης που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας(ΕΚΑ) Γιώργος Μυλωνάς.
Επισήμανε την αναγκαιότητα της επαναφοράς των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας(ΣΣΕ) κι επιπλέον ζήτησε από το υπουργείο Εργασίας να δοθεί στα Εργατικά Κέντρα η δυνατότητα αμεσότερης παρεμβατικότητας για την πάταξη των φαινομένων της αδήλωτης και απλήρωτης εργασίας.
Αναφερόμενος σε αυτό το τελευταίο, ο κ. Μυλωνάς ανέφερε ότι η εικόνα δεν είναι καλή και τόνισε ότι το παράξενο είναι πως πρόκειται για πρακτική που ακολουθούν πολλές επιχειρήσεις, που πάνε καλά. «Στην αδήλωτη εργασία ενεπλάκημεν και εμείς με κάποιους ελέγχους που συμμετείχαμε ως εργατικά κέντρα της Αττικής. Η εικόνα δεν είναι καθόλου καλή. Το παράξενο είναι ότι πολλές επιχειρήσεις που πάνε καλά, χρησιμοποιούν αδήλωτη εργασία. Ήταν πάρα πολλοί χώροι εστίασης, σουβλατζίδικα, εστιατόρια που πήγαιναν καλά και χρησιμοποιούσαν κατά κόρον αδήλωτους εργαζόμενους που δεν έχουν και κανέναν λόγο δηλαδή, δεν έχουν κανένα άλλοθι».
Ο πρόεδρος του ΕΚΑ επισήμανε ότι τον τελευταίο 1,5 χρόνο πάνω σε αυτό το ζήτημα έχουν γίνει προτάσεις και κάποιες από αυτές υιοθετήθηκαν από το υπουργείο «χωρίς φυσικά να λύνεται το πρόβλημα, ίσα ίσα συνεχίζεται, αλλά τουλάχιστον μπορούμε να έχουμε τα εργαλεία για να βρεθεί κάποια λύση». Στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του φαινομένου, ο κ. Μυλωνάς θεωρεί ότι σημαντικός είναι και ο ρόλος του ίδιου του εργαζόμενου, ο οποίος πρέπει να καταλάβει ότι έχει συμφέρον να μη δέχεται να είναι αδήλωτος και να διεκδικεί τα ένσημά του, όπως παλιά. «Δυστυχώς, έμμεσα ή άμεσα, περνάει η εντύπωση ότι “εντάξει, δεν πειράζει κι αν δεν κολλήσω κι όλα τα ένσημα, γιατί έτσι κι αλλιώς τα ασφαλιστικά μου δικαιώματα δεν είναι και τίποτα σπουδαίο”» σημείωσε.
Επιπλέον, μίλησε με έμφαση για τη σημασία των ασφαλιστικών ταμείων, αναφέροντας ότι πρέπει να ενισχυθούν, να τους δοθεί καινούργια πνοή, ώστε και ο εργαζόμενος να ενδιαφέρεται περισσότερο και να θεωρεί, ως δεδομένο, ότι μέσω της εργασίας του κάποια στιγμή θα πάρει μια αξιοπρεπή σύνταξη.
«Με την αδήλωτη εργασία ασφαλώς χάνει πάρα πολλά έσοδα και το κράτος. Αιμορραγεί η ελληνική κοινωνία από το χάσιμο και των φορολογικών και των ασφαλιστικών εσόδων. Η αδήλωτη εργασία αντιμετωπίζεται με πολλούς ελέγχους με τη συμμετοχή και των συνδικάτων. Είναι πάγια πρότασή μας να συμμετέχουν και τα συνδικάτα στους ελέγχους, να μπορούν να καταγγείλουν και να βοηθήσουν στην προσπάθεια της πολιτείας. Μέχρι σήμερα σε κάποιους ελέγχους συμμετείχαμε, αλλά δεν είχαμε τη δυνατότητα παρέμβασης. Εμείς θέλουμε να βοηθήσουμε λέγοντας στο ΣΕΠΕ, για παράδειγμα, ότι σε αυτή την περιοχή σε αυτόν τον κλάδο υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Δηλαδή, ένα συνδικάτο στον χώρο του επισιτισμού δίνει εικόνα αδήλωτης εργασίας. Είναι γεγονός ότι οι έλεγχοι έχουν αυξηθεί και γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια. Σε αρκετές περιπτώσεις, όμως, χρειάζεται μεγαλύτερη στελέχωση, γιατί ο όγκος είναι πολύ μεγάλος. Εμείς ζητάμε, το ΣΕΠΕ να έχει περισσότερο παρεμβατικό ρόλο και να μην οδηγούμαστε υποχρεωτικά στη Δικαιοσύνη. Ως Εργατικό Κέντρο, αυτό που θέλουμε πρώτιστα, είναι να προσλαμβάνεται περισσότερος κόσμος γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ανεργία. Εμείς θέλουμε να υπάρχουν επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν κόσμο, να πηγαίνουν καλά και να μειώνεται όσο γίνεται περισσότερο η ανεργία» είπε ο πρόεδρος του ΕΚΑ.
Ειδικά για την απλήρωτη εργασία, o κ. Μυλωνάς σημείωσε ότι το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο, επισημαίνοντας ότι ένας στους δύο εργαζόμενους υφίστανται από μικρή έως μεγάλη καθυστέρηση και ότι υπάρχουν κλάδοι, όπου αυτό γίνεται συστηματικά.
«Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι, όταν πήγαμε σε μια μεγάλη και αρκετά σοβαρή εταιρεία, η οποία προσλαμβάνει ανθρώπους, κυρίως νέα παιδιά, τους αφήνει απλήρωτους έναν-δύο μήνες και στους δύο μήνες, όταν τα παιδιά πάνε να διαμαρτυρηθούν, τους λένε αν θέλουν να φύγουν. Οι περισσότεροι, επειδή είναι μικρό το κόστος, φεύγουν. Όσοι επιμένουν και ζητούν τα λεφτά τους, η εταιρεία τους λέει να πάνε στο ΣΕΠΕ και όταν πάνε, αν πάρουν τα λεφτά τους, αυτό θα γίνει ύστερα από μια μακρόχρονη διαδικασία. Η εταιρεία, στο μεταξύ, αναπλήρωσε το κενό έχοντας πάρει άλλους» είπε.
Όπως, δε, ανέφερε ο ίδιος, τα μεγαλύτερα προβλήματα παρουσιάζονται στον επισιτισμό-τουρισμό και σε εταιρείες που προωθούν προϊόντα τηλεφωνικά. Εξειδικεύοντας τις καταγγελίες που δέχεται το Εργατικό Κέντρο της Αθήνας, ο πρόεδρος του ΕΚΑ υπογράμμισε ότι οι περισσότερες αφορούν απλήρωτη εργασία, θέματα μητρότητας, εντατικοποίηση της εργασίας και πίεση στον εργασιακό χώρο. Διευκρίνισε: «Δηλαδή, θα μου φέρεις αυτούς τους στόχους, αλλιώς θα σε απολύσω. Να τονίσω ότι όταν μιλάμε για καταγγελίες για απλήρωτη εργασία είναι από τρεις μήνες και πάνω. Να πούμε βέβαια ότι γι αυτές τις περιπτώσεις σε πρόταση που κάναμε προς το υπουργείο και υιοθετήθηκε πλέον, θα μπορούν αυτοί οι εγκλωβισμένοι άνθρωποι να παίρνουν το επίδομα τους από τον ΟΑΕΔ και να ψάχνουν γι άλλη εργασία χωρίς να χάνουν το δικαίωμά τους να διεκδικήσουν αυτά που τους χρωστάει η προηγούμενη επιχείρηση. Είχε συσσωρευθεί πολύ μεγάλος όγκος τέτοιων εργαζομένων από πολλές επιχειρήσεις. Πλέον στο υπουργείο από την κ. Αχτσιόγλου βρίσκουμε περισσότερο ευήκοα ώτα».
Σχετικά με την τρίτη αξιολόγηση ο πρόεδρος του ΕΚΑ σχολίασε: «Βγαίνει προς τα έξω μια αισιοδοξία που δεν ξέρω κατά πόσον είναι πραγματική, ή φτιαχτή. Η αισιοδοξία λέει ότι δεν θα πειραχτούν σημαντικά δικαιώματα». Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Μυλωνά, στο απεργιακό δικαίωμα θα υπάρξει οπισθοχώρηση σε πολύ μεγάλο βαθμό, που θα οδηγήσει σε εκμηδένιση του. «Πρακτικά, σε ένα μεγάλο πρωτοβάθμιο Σωματείο στην Αθήνα π.χ. στον κλάδο του επισιτισμού -τουρισμού, που είναι ένας μεγάλος κλάδος, θα πρέπει να μαζευτούν σε ένα στάδιο χιλιάδες ανθρώπων για να ψηφίσουν όταν θέλουν να κάνουν μια απεργία, τη στιγμή που οι μισθοί τους εξαϋλώνονται. Έτσι, πάει πίσω το συνδικαλιστικό κίνημα και πρέπει να αντιδράσουμε έντονα. Όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση να το υποβαθμίσει, όταν σου στερείται η δυνατότητα να αντιδράσεις, εκ των πραγμάτων κάνεις βήματα προς τα πίσω».
Για τον συνδικαλιστικό νόμο, ο οποίος συνδέεται με την τρίτη αξιολόγηση, ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας δήλωσε ότι πρέπει να γίνουν διορθώσεις και να επικαιροποιηθεί, καθώς πρόκειται για νόμο του 1982. Ωστόσο, έκανε σαφές ότι είναι ένας αξιόλογος και δημοκρατικός νόμος, που κράτησε δυνατά τα συνδικάτα και δεν πρέπει να αλλάξει. «Ως προς τις διορθώσεις που πρέπει να γίνουν, για παράδειγμα, όταν λέγαμε παλιά η ανακοίνωση να διακινείται στον χώρο, είναι κάτι που μας έχει ξεπεράσει. Εμείς ζητάμε να δίνεται η δυνατότητα να μοιράζεται μέσω e-mail στους εργαζόμενους. Να μπορεί εύκολα σε οποιονδήποτε χώρο και οποιαδήποτε ώρα να διαβαστεί από τον εργαζόμενο. Ήδη, πολλά συνδικάτα λειτουργούν μέσω των Κοινωνικών Δικτύων αναρτώντας εκεί την ανακοίνωσή τους.Δεύτερο αίτημά μας είναι να μπορεί ο κάθε εργαζόμενος να ψηφίσει για την απεργία με τον ΑΜΚΑ του, ώστε εύκολα και γρήγορα να μπορούν να συμμετάσχουν περισσότεροι εργαζόμενοι. Να ξέρουμε επίσης ποιος ψηφίζει και να μην υπάρχουν διπλοψήφοι και παρατράγουδα που δημιουργούν προβλήματα και μεταξύ μας. Είναι μια παλιά πρόταση που έχει γίνει πιο σύγχρονη και πιο απαιτητική σήμερα».
Ο κ. Μυλωνάς απέκρουσε ότι οι συνδικαλιστικές άδειες είναι πολλές και υποστήριξε ότι δεν δημιουργούν προβλήματα στις επιχειρήσεις. «Στον ιδιωτικό τομέα πολλοί δουλεύουν το 8άωρο τους και δίνουν από την προσωπική τους ζωή πολλές ώρες κάνοντας συνδικαλισμό. Δεν είναι πολλές οι αποσπάσεις. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί που παίρνουν τις αποσπάσεις, δεν τις χρησιμοποιούν προς όφελος των εργαζόμενων. Αλλά αυτό αφορά όλη την κοινωνία. Η ηθική του καθενός είναι δικό του ζήτημα» είπε.
Το ΕΚΑ, διά του προέδρου του, θέτει ως μείζον ζήτημα την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ). Χαρακτηρίζει, δε, ως «μεγάλη παγίδα», την εικόνα που δείχνει αύξηση της απασχόλησης. «Ένα παιδί 25 χρονών που μπαίνει στην αγορά εργασίας, πώς θα φτιάξει οικογένεια, πώς θα μπορέσει να λειτουργήσει μόνος του, να φύγει από την οικογένεια του πατέρα του, να πάει σε ένα θέατρο, να ζήσει και να δημιουργήσει, όταν το μεγαλύτερο πρόβλημα μαζί με την ανεργία είναι τι δουλειά βρίσκεις και τι δουλειά κάνεις; Αν όλα τα παιδιά δουλεύουν 4ωρα και 6ωρα και παίρνουν 400 και 450 ευρώ, δεν φτάνουν ούτε για τις μετακινήσεις τους ούτε για τη βόλτα τους. Αν αύριο το πρωί όλοι οι άνεργοι δούλευαν με 400 ευρώ… δεν το υποτιμώ, θα ήταν μια ανακούφιση, αλλά έτσι δεν δημιουργούνται οι συνθήκες για μια δημιουργική ζωή» εξήγησε ο κ. Μυλωνάς και πρόσθεσε: «Άρα η ουσία είναι να επανέλθουν οι ΣΣΕ. Και αυτό πάνω από όλα πρέπει να το καταλάβει η ελληνική κοινωνία.
Αυτό εκτιμώ ότι το θέλουν και οι εργοδότες. Εμείς, από έρευνα που έχουμε κάνει, είδαμε ότι οι επιχειρήσεις που σεβάστηκαν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων ήταν αυτές που κρατήθηκαν και πήγαν πολύ καλά μέσα στην κρίση. Οι εργαζόμενοι ήταν πιο αποδοτικοί και είχαν τη στήριξη της κοινωνίας. Όχι όλες, αλλά οι περισσότερες. Οι ΣΣΕ είναι ένα μαξιλάρι για τους εργαζόμενους, ότι δηλαδή δεν θα πέσουν κάτω από τη ΣΣΕ. Αν ξαναγυρίσουμε στις κλαδικές συμβάσεις και υπάρχει ένα μαξιλάρι για όλους τους εργαζόμενους εννοείται 8ωρο, σταθερή εργασία, ασφαλιστικά δικαιώματα, φτιάχνουμε ξανά και τα ασφαλιστικά μας ταμεία. Για εμάς στο ΕΚΑ οι ΣΣΕ είναι το πιο σημαντικό ζήτημα και θα πάρουμε πρωτοβουλίες».
Ερωτηθείς για την -κατά τα φαινόμενα- απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος από μεγάλο όγκο εργαζομένων, γεγονός που αποτυπώνεται στη μη ανταπόκρισή τους στα καλέσματα συνδικάτων για κινητοποιήσεις, ο κ. Μυλωνάς απάντησε ότι το συνδικαλιστικό κίνημα κάνει δουλειά και βοηθάει τον κόσμο, πλην όμως «έχει ευθύνες και το ίδιο το κίνημα».
«Ένας λόγος είναι ότι την προηγούμενη δεκαετία απεμπόλησε το δικαίωμά του και έσπρωξε τους εργαζόμενους σε εργατολόγους. Πολλοί εργατολόγοι ανέλαβαν συνδικαλιστική δουλειά. Δεύτερος λόγος είναι ότι ο κόσμος με την κρίση μαζεύτηκε περισσότερο και είναι δύσκολο να τον ξαναβγάλεις από το σπίτι του και να τον βγάλεις να διαμαρτυρηθεί και να παλέψει, γιατί νιώθει ότι είναι ανώφελο. Πρέπει να του δώσεις ξανά το ερέθισμα για να παλέψει. Βέβαια, το συνδικαλιστικό κίνημα κάνει δουλειά και βοηθάει, αλλά το κάνει μεμονωμένα και το κάνει όταν ο εργαζόμενος έχει φτάσει στο “αμήν”. Το θέμα είναι να πάω να τον βρω εγώ τον εργαζόμενο εκεί που δουλεύει και να τον φέρω εδώ» εξήγησε.
Για τη συχνή ταύτιση, με κόμματα, του συνδικαλιστικού κινήματος, ο πρόεδρος του ΕΚΑ σχολίασε: «Ο κόσμος δεν θέλει τα κόμματα να παρεμβαίνουν στα συνδικάτα. Εγώ είχα πολιτική ταυτότητα, αλλά πλεόν δεν ανήκω πουθενά και αυτό που θέλουμε είναι τα κόμματα να μην καπελώνουν τα συνδικαλιστικά κινήματα. Εμείς πρσπαθούμε να είμαστε ενάντια στην κυβέρνηση όσο πρέπει, έξω από κόμματα και μακριά από τους εργοδότες. Αν είσαι εργοδοτικός, δεν μπορείς να προσφέρεις σε κανέναν εργαζόμενο. Το παλεύουμε να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο και έρχεται κοντά και στηρίζει αυτή την προσπάθεια». Διευκρίνισε, ωστόσο, ότι αυτό δεν σημαίνει πως οι συνδικαλιστές πρέπει να είναι «απολιτίκ». «Οι συνδικαλιστές έχουν πολιτικές θέσεις, όχι κομματικές» επισήμανε.
