Της Ιωάννας Καβανόζη
Καθημερινά τα περισσότερα δελτία ειδήσεων αναφέρονται στον Νομό Έβρου εξαιτίας των μεταναστών που εισέρχονται στην χώρα μας. Ποτέ κανείς όμως δεν αναφέρεται στον Νομό Έβρου ως ένα μέρος που διαθέτει αρκετά αξιοθέατα και προσφέρει την ευκαιρία στους επισκέπτες του για πολλά διαφορετικά είδη διακοπών, καλοκαιρινές, χειμερινές, θρησκευτικού ενδιαφέροντος, ιαματικού και περιβαλλοντικού.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από την Αλεξανδρούπολη μια πόλη της οποίας η θέση της κομβική, ενώνει Ευρώπη και Ασία, Δύση και Ανατολή και έτσι η επικοινωνία της με τον κόσμο και την υπόλοιπη Ελλάδα γίνεται με κάθε μέσο, χερσαίο, θαλάσσιο και εναέριο.
Σήμα κατατεθέν της πόλης είναι ο φάρος
Ο φάρος φτιάχτηκε με σκοπό να διευκολύνει τους ντόπιους ναυτικούς αλλά και τους ναυτιλλομένους από και προς τον Ελλήσποντο.
Τριάντα χιλιόμετρα ανατολικά της Αλεξανδρούπολης και δίπλα στον ποταμό Έβρου βρίσκεται η κωμόπολη των Φερών εκεί βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας Κοσμοσώτειρας αποπερατώθηκε το 1152 από τον Σεβαστοκράτορα Ισαάκιο Κομνηνό, γιο του αυτοκράτορα Αλέξιου Α΄ του Κομνηνού και της Ειρήνης Δούκαινας. Ο ναός αποτελούσε το καθολικό της μονής Θεοτόκου της Κοσμοσώτειρας, που ιδρύθηκε το 1152 από τον Ισαάκιο Κομνηνό. Θεωρείται ένα από το καλύτερα δείγματα της κωνσταντινουπολίτικης τέχνης στον ελλαδικό χώρο.
Αμέσως μετά από τις Φέρες συναντάμε το Τυχερό
Φημισμένα είναι τα πεπόνια Τυχερού, αλλά και τα σπαράγγια.
Οι κάτοικοί του προέρχονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία, από δύο αρβανιτόφωνα χωριά που βρίσκονται λίγο νοτιότερα, στην απέναντι όχθη του ποταμού. Εγκαταστάθηκαν εδώ το 1922 με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Το αρχικό όνομα του χωριού ήταν Μπίντικλι. Μετονομάστηκε σε Τύχιον όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε μια στάση του στο χωριό, μίλησε στους κατοίκους του, φέρνοντας καλοτυχία και επιτυχία στη συνθήκη των Σεβρών. Το 1953, το Τύχιον εκδημοτίζεται σε Τυχερό.
Στην είσοδο του Τυχερού, περιμετρικά της τεχνητής λίμνης Τυχερού, απλώνεται ένα πλήρες, πρωτότυπο και ιδιαίτερο συγκρότημα αναψυχής, με υποδομές διασκέδασης, άθλησης και χαλάρωσης. Το Οικοτουριστικό Κέντρο Τυχερού αποτελεί εξαιρετική πρόταση για εναλλακτικές διακοπές και ξεκούραση και λειτουργεί ως ορμητήριο για κοντινές εκδρομές στο Δέλτα Έβρου και το Δάσος Λευκίμης – Δαδιάς.
Εδώ κάθε καλοκαίρι διοργανώνεται το Φεστιβάλ Νεολαίας Τυχερού, με πολλές εκδηλώσεις και δραστηριότητες και την συμμετοχή γνωστών και σπουδαίων καλλιτεχνών.
Λίγα χιλιόμετρα μετά το Τυχερό βρίσκεται το δάσος της Δαδιάς. Δυστυχώς φέτος πολλοί έμαθαν το δάσος από τη μεγάλη πυρκαγιά η οποία έκαψε μεγάλη έκταση του. Το Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμμης – Σουφλίου είναι προστατευόμενη δασική έκταση η οποία βρίσκεται στον νομό Έβρου. Έχει συνολική έκταση 428 τετραγωνικά χιλιόμετρα, από τα οποία τα 72,9 είναι αυστηρά προστατευόμενα. Η περιοχή κηρύχθηκε προστατευόμενη το 1980 και από το 2006, το δάσος Δαδιάς έχει χαρακτηριστεί εθνικό Πάρκο.
Κατέχει ξεχωριστή γεωγραφική θέση σε διεθνές επίπεδο, καθώς βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής και κοντά στον ανατολικότερο μεταναστευτικό διάδρομο πολλών ειδών πουλιών.
Στην περιοχή έχουν καταγραφεί συνολικά 360-400 είδη φυτών, από τα οποία 25 είδη είναι ορχιδέες, 104 είδη πεταλούδων, 12-13 είδη αμφιβίων, 29 είδη ερπετών και 60-65 είδη θηλαστικών, εκ των οποίων 24 είναι νυχτερίδες. Επιπλέον, τα ιδιαίτερης αισθητικής τοπία με βραχώδεις σχηματισμούς, ρυάκια και ποτάμια, τα ενδημικά φυτά και τα σημεία γεωλογικού ενδιαφέροντος της περιοχής είναι υψηλής οικολογικής αξίας. Η οικολογική αξία του Δάσους Δαδιάς επισημάνθηκε το 1970 από Ευρωπαίους επιστήμονες, το 1980 η περιοχή ανακηρύχτηκε προστατευόμενη και από το 2006 έχει χαρακτηριστεί ως Εθνικό Πάρκο. Πλέον αποτελεί ένα από τα λίγα καταφύγια σπάνιων αρπακτικών πουλιών σε όλη την Ευρώπη, ενώ εδώ συναντάται ο μοναδικός αναπαραγόμενος πληθυσμός Μαυρόγυπα στα Βαλκάνια.
Αμέσως μετά από το Δάσος της Δαδιάς συναντάμε το Σουφλί.Το Σουφλί φημίζεται για το μετάξι.Φέτος το Σουφλί διακρίθηκε ανάμεσα σε περισσότερες από 170 συμμετοχές από 75 χώρες του κόσμου, χαρίζοντας στον Δήμο Σουφλίου παγκόσμια καταξίωση αφού ανακηρύχθηκε ως «best tourism village».
Αν κάποιος επισκεφθεί το Σουφλί αξίζει να επισκεφθεί το Μουσείο Τέχνης Μεταξιού αλλά και το εργοστάσιο Τζίβρε το οποίο ήταν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα παραγωγής μεταξιού.
Αρκετά χιλιόμετρα μετά το Σουφλί συναντάμε το Διδυμότειχο. Το Διδυμότειχο έχει να επιδείξει σημαντικά Ρωμαϊκά, Βυζαντινά και Οθωμανικά μνημεία.
Και φυσικά για το τέλος άφησα τον ποταμό Άρδα.Πολλοί ίσως τον γνωρίζουν από το ετήσιο φεστιβάλ που γίνεται στο οποίο πηγαίνει κόσμος από όλη την Ελλάδα. Το συνολικό μήκος του ποταμού είναι 290 χιλιόμετρα, από τα οποία τα 241 βρίσκονται στο έδαφος της Βουλγαρίας και τα 49 στο έδαφος της Ελλάδας.
Φυσικά υπάρχουν χιλιάδες μέρη και αξιοθέατα στον Έβρο τα οποία είναι αδύνατο να αναφέρουμε μέσα από ένα άρθρο. Το μόνο σίγουρο όμως είναι πως είναι κρίμα πολλοί να μαθαίνουν τον Έβρο εξαιτίας των προβλημάτων με την γείτονα χώρα και ακόμα πιο κρίμα οι βουλευτές και ο πρωθυπουργός να θυμούνται τον Έβρο μόνο τις προεκλογικές περιόδους. Δυστυχώς οι Εβρίτες ζουν ξεχασμένοι από το κράτος.
