Το ότι διανύουμε δύσκολους οικονομικά καιρούς, είναι ήδη γνωστό και το έχουμε νιώσει στο πετσί μας.
Το να μιλά κανείς για προσλήψεις, πάλι, εν καιρώ απολύσεων, την στιγμή που κάθε μέρα εκατοντάδες εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους, είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων, φαιδρό.
Τι γίνεται, όμως, με εκείνους τους συμπολίτες μας που εδώ και έναν χρόνο περιμένουν την πρόσληψή τους και που στο μεταξύ είναι αποκλεισμένοι από κάθε άλλη εργασία;
Μια τέτοια περίπτωση είναι και αυτή των 14 επιτυχόντων στον διαγωνισμό που προκηρύχθηκε το 2010 μέσω ΑΣΕΠ για στενογράφους στη Βουλή. Η προκήρυξη αυτή είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, καθώς όλοι αναρωτιούνταν πώς είναι δυνατόν τη στιγμή που η Βουλή απασχολεί περισσότερους από 1700 υπαλλήλους, ο κ. Πετσάλνικος να προκηρύσσει διαγωνισμό για μόνιμους στενογράφους…
Ο άνθρωπος αυτός συμμετείχε στη διαδικασία του συγκεκριμένου διαγωνισμού και μετά από πολύ κόπο, κατάφερε να είναι ένας εκ των επιτυχόντων. Για το αν θα έπρεπε εξαρχής να προκηρυχθεί αυτός ο διαγωνισμός, με δεδομένη την οικονομική κατάσταση της χώρας, δεν υπάρχουν πολλά που μπορούν να ειπωθούν. Ήταν μια απόφαση που, καλώς ή κακώς, λήφθηκε και έτσι ερχόμαστε στο σήμερα.
Τι γίνεται, λοιπόν, με αυτούς τους ανθρώπους που αν και έχουν κερδίσει το δικαίωμα στην εργασία, αυτή τη στιγμή στο ερώτημα «τι μέλλει γενέσθαι με τις προσλήψεις μας;», εισπράττουν την απάντηση «κάποια στιγμή θα…»;
Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα άτομα αυτά όχι μόνο είναι αποκλεισμένα από κάθε άλλη εργασία, καθώς με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο οι εταιρίες βρίσκουν τα ονόματά τους στη λίστα των διοριστέων, αλλά ζουν υπό το καθεστώς ενός συνεχούς φόβου, σε ό,τι έχει να κάνει με τη θέση στην οποία βρίσκονται, καθώς η Βουλή αποτελεί «κόκκινο πανί». 
«Ο κ. Πετσάλνικος επικαλείται την μια το 1/10, πρόσφατα τον “άγραφο νόμο”, όπως είπε από το βήμα της Βουλής, την στιγμή που το 2010, και μετά το μνημόνιο, υπέγραφε χωρίς ενδοιασμούς τις μονιμοποιήσεις των μετακλητών», επισημαίνει ο καταγγέλλων.
Η περίπτωση αυτών των 14 συμπολιτών μας, δυστυχώς δεν είναι η μοναδική, καθώς εκκρεμούν χιλιάδες περιπτώσεις επιτυχόντων σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, των τελευταίων δύο χρόνων, που στο πλαίσιο της λιτότητας και της σφικτής οικονομικής πολιτικής, ακόμα περιμένουν την πρόσληψή τους…
Και είναι μια φορά δύσκολο το να μην έχεις δουλειά. Το να την έχεις βρει, όμως, και να μην σου επιτρέπουν να εργαστείς, να σου υπόσχονται ένα καλύτερο μέλλον και μετά να σου στερούν το όνειρο, είναι σαν να σου κλέβουν τελευταία στιγμή την μπουκιά από το στόμα…
Και αυτό είναι περισσότερο από δύσκολο. Είναι ανήθικο.
