Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους «αφανείς» πολίτες, οι οποίοι εναντιώθηκαν με διάφορες πράξεις στο δικτατορικό καθεστώς, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα από τον Σύνδεσμο Φυλακισθέντων Εξορισθέντων (ΣΦΕΑ) 1967-74 στον εσωτερικό περίβολο των πρώην φυλακών Επταπυργίου (Γεντί Κουλέ), όπου φυλακίστηκαν από τη δικτατορία εκατοντάδες αντιδικτατορικοί αγωνιστές.
Όπως επισημάνθηκε, οι αφανείς αυτοί αγωνιστές, εναντιώθηκαν στην δικτατορία, είτε διωκόμενοι οι ίδιοι, είτε προσφέροντας καταφύγιο σε αγωνιστές της αντιδικτατορικής πάλης αψηφώντας τον κίνδυνο, είτε βοηθώντας τις οικογένειες και τους συγγενείς τους, είτε ακόμη καταφεύγοντας σε συμβολικές πράξεις συμπαράστασης στα θύματα της δικτατορίας.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, έγινε σύντομη αναδρομή στην επιβολή του στρατιωτικού καθεστώτος από την κεντρική ομιλήτρια και πρώην πολιτική κρατούμενο της δικτατορίας, καθηγήτρια Γεωργία Σαρηγιαννίδου – Παπαδοπούλου, η οποία αναφέρθηκε στις διώξεις, τα βασανιστήρια και τις φυλακίσεις, μετά την εφαρμογή του στρατιωτικού σχεδίου «Ιέραξ 2, συν 20%», που προέβλεπε τη σύλληψη – εκτός των κομμουνιστών – και των αριστερών και επιφανών πολιτικών προσώπων, στις προληπτικές συλλήψεις «6509 σύμφωνα με την ανακοίνωση της χούντας», στις εκτοπίσεις στην εξορία, καθώς και την «προκήρυξη», στις 5 Μαΐου 1967 του τότε αρχηγού ΓΕΣ Οδυσσέα Αγγελή, με την οποία διαλύθηκαν 279 μαζικές οργανώσεις, η Νεολαία Λαμπράκη, άλλες 73 νεολαιίστικες οργανώσεις καθώς και 35 αθλητικοί και εξωραϊστικοί σύλλογοι.
«Κι ενώ η χούντα προσπαθούσε να εδραιώσει την εξουσία της, καταζητούμενοι της Aσφάλειας αναζητούν χώρο φιλοξενίας, βρίσκονται τολμηροί και τολμηρές να τους φιλοξενήσουν. Πολλοί δεν το είπαν ποτέ, άλλοι κρατήθηκαν κάποιο καιρό και αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς να τους ευχαριστήσουμε ποτέ. Φίλοι και γνωστοί, φρόντιζαν διακριτικά να στείλουν δέματα για να ενισχύσουν τις οικογένειες. Οι περισσότεροι θέλησαν να μείνουν αφανείς: εκπαιδευτικοί, πανεπιστημιακοί, δημόσιοι υπάλληλοι εκδιώχθηκαν από τις υπηρεσίες τους» είπε η κ. Σαρηγιαννίδου και πρόσθεσε :
«Σε πολλά αστυνομικά τμήματα ακόμη θα αντιλαλεί η επίμονη φωνή κάποιας μάνας: «Θέλω να δω το παιδί μου! Πού έχετε το παιδί μου!». Πολλές μάνες, αδελφές, σύζυγοι, πήραν τα ματωμένα ρούχα των δικών τους από τους τόπους βασανιστηρίων».
Όπως τόνισε η ομιλήτρια, μια από αυτές τις μητέρες, ήταν η ποιήτρια και συγγραφέας Γεωργία Δεληγιάννη-Αναστασιάδη, μητέρα βασανισθέντος, η οποία παρέλαβε τα ματωμένα ρούχα του γιού της και αυτό έγινε η αφορμή να γράψει τους στίχους για το τραγούδι, «Ο Θρήνος της Μάνας», που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης: «Ο πόνος λόγια δεν έχει, η άβυσσο τέλος δεν έχει…».
«Αφανής ήταν και ο μοίραρχος σε κάποιο αστυνομικό τμήμα που πέταξε μια εφημερίδα μέσα σε ένα κελί, όταν δημοσιεύτηκε η απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου από τον Παναγούλη και ο φύλακας, ο κύριος Αντώνης, όταν πρόσφερε ένα μπουκαλάκι κονιάκ στο κρατητήριο την ημέρα της γιορτής του, ή άνοιξε την πόρτα της απομόνωσης όταν δεν ήταν άλλοι εκεί με την προτροπή: «Βγες, λίγο, έξω να σε δει ο ήλιος, τόσους μήνες εκεί μέσα στα σκοτεινά…» ανέφερε η ομιλήτρια.
Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε επίσης το μέλος της διοίκησης του ΣΦΕΑ, Χάρης Κουτσουράς, αναφερόμενος στα γεγονότα της περιόδου, καθώς επίσης και η προϊσταμένη της τοπικής Εφορίας Αρχαιοτήτων, Πολυξένη Αδάμ-Βελένη.
Την εκδήλωση παρακολούθησαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Τριαντάφυλλος Μηταφίδης και Δημήτρης Δημητριάδης, στελέχη και εκπρόσωποι άλλων κομμάτων, ο πρόεδρος της ΠΕΔΚΜ Λάζαρος Κυρίζογλου, ο δήμαρχος Νεάπολης – Συκεών, Συμεών Δανιηλίδης, αντιδικτατορικοί αγωνιστές, συγγενείς και φίλοι πρώην πολιτικών κρατουμένων της περιόδου, ο πρόεδρος της ΕΡΤ Διονύσης Τσακνής, κ.ά..
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης τηρήθηκε ενός λεπτού σιγής στη μνήμη αντιδικτατορικών αγωνιστών και ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τραγούδια της αντιδικτατορικής πάλης.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
