Οι εργαζόμενοι πτωχαίνουν, οι δικαστικοί απολαμβάνουν αυξήσεις σχεδόν 80% και κάποιοι άλλοι περιμένουν τη… σειρά τους.
Οι προθέσεις της κυβέρνησης είναι σαφείς σε τέτοιο βαθμό, που δεν χωρούν ερμηνείες. Έχει ανάγκη τους δικαστές και προχωρά σε υπέρογκες αυξήσεις μισθών και εισοδημάτων, αδιαφορώντας εάν προκαλεί την κοινωνία, που στενάζει από την ακρίβεια και βλέπει να εισοδήματα της να μειώνονται και από την «έκρηξη» του πληθωρισμού.
Οι τροπολογίες που κατέθεσε αιφνιδίως χθες ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφης, έχουν όμως μια άλλη ακόμη πιο «πονηρή» διάσταση, που προς το παρόν ελάχιστα έχει φωτιστεί από τη δημοσιότητα.
Στην πρώτη με στόχο την… ταχύτερη και αποτελεσματικότερη διεκπεραίωση του έργου της ελληνικής δικαιοσύνης –σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο με ανοικτά πολλά πολιτικο-δικαστικά μέτωπα, αυξάνονται έως και σχεδόν διπλασιάζονται οι μισθοί των δικαστών!
Προβλέπονται, δηλαδή, γενναίες αυξήσεις όχι μόνον για τους εν ενεργεία δικαστικούς υπαλλήλους, αλλά και για το προσωπικό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και τους συνταξιούχους. Συνολικά, το δημόσιο θα δαπανήσει 195 εκατ. ευρώ, προκειμένου για παράδειγμα, να αυξηθεί ο μισθός του πρωτοδίκη από 1.155 ευρώ σε 2.067 ευρώ.
Παράλληλα, αυξάνονται οι μισθοί των δικαστικών αντιπροσώπων (αποτελούν τη βάση για τον υπολογισμό των μισθών του προσωπικού του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους), οι αποδοχές των εφετών, εισηγητών του ΣτΕ, συμβούλων Επικρατείας, των ειρηνοδικών και των αντιπροέδρων των ανώτατων δικαστηρίων, ενώ αναπροσαρμόζονται προς τα πάνω και επιδόματα – αποζημιώσεις εξόδων παράστασης.
Που είναι η «παράπλευρη απώλεια»;
Το Σύνταγμα προβλέπει ρητά ότι η δικαστική και η εκτελεστική εξουσία είναι αλληλένδετες, με αποτέλεσμα πάντα οι αποδοχές των βουλευτών να εξομοιώνονται με τις αποδοχές των δικαστών…
Η τροπολογία ψηφίστηκε και οι βάσεις για την… απογείωση των βουλευτικών αποζημιώσεων μπήκαν.
Την ίδια ημέρα με άλλη τροπολογία προκαλείται ακόμη περισσότερο ο κόσμος της εργασίας και της παραγωγής. Ψαλιδίζονται οι μισθοί και κόβονται τα επιδόματα των νεοπροσλαμβανόμενων στις ΔΕΚΟ, ενώ ελαστικοποιούνται –στα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα– οι εργασιακές σχέσεις.
Σε ό,τι αφορά τις ΔΕΚΟ, κυρίως δε στις ελλειμματικές, όπως κατά κύριο λόγο είναι ο ΟΣΕ και οι ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ, ΕΘΕΛ, ΟΑΣΕ, ΕΑΣ (πρώην ΠΥΡΚΑΛ) και ΕΑΒ, αλλά και στην κρατικά επιχορηγούμενη Ο.Α., δεν έχουν υπογραφεί Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και σύμφωνα με τους εργαζόμενους, η κατάθεση της τροπολογίας εξηγεί τη στάση που κρατούσαν έως πρότινος οι διοικήσεις, οι οποίες σχεδόν αδιαφορούσαν στις εκκλήσεις τους για έναρξη των διαπραγματεύσεων. Τώρα, οι διαπραγματεύσεις θα γίνουν υπό άλλους όρους και κυρίως υπό την… επίβλεψη της αρμόδιας διυπουργικής επιτροπής, η οποία και θα καθορίσει το ύψος των αυξήσεων, που προφανώς, όπως υποστηρίζουν οι εργαζόμενοι, θα είναι χαμηλότερες και από αυτές της εισοδηματικής πολιτικής για το 2008. Και η γενική εισοδηματική πολιτική όμως είναι χαμηλότερη του πληθωρισμού, που επισήμως τρέχει στα όρια του 5%, ενώ οι πραγματικές αυξήσεις τιμών διαμορφώνονται σε διψήφια ποσοστά.
Εκείνοι όμως που πληρώνουν πραγματικά τη… νύφη είναι οι νέοι άνθρωποι, οι νεοπροσλαμβανόμενοι. Εξαιρούνται από τους ισχύοντες κανονισμούς εργασίας και οι συμβάσεις εργασίας τους θα είναι πλέον, συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου. Όσα ισχύουν για επιδόματα, υπερωρίες, άδειες και γενικότερα δικαιώματα που θα έχουν οι παλαιοί εργαζόμενοι, καταργούνται. Οι προσλήψεις θα γίνονται εκτός ΑΣΕΠ (αποκτούν προβάδισμα τα «γαλάζια παιδιά), ενώ οι απολύσεις θα είναι ελεύθερες, στο πλαίσιο του 2% κάθε μήνα.
Έτσι, η κοινωνία μας αποκτά ακόμη περισσότερες ταχύτητες. Τα ρετιρέ δικαστικών και βουλευτών σχεδόν διπλασιάζουν τις αποδοχές τους, οι εργαζόμενοι βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται από τον πληθωρισμό και μέσα στις ΔΕΚΟ δημιουργούνται εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων, με τελείως διαφορετικές σχέσεις εργασίας, παρά το ότι θα απασχολούνται στις ίδιες ειδικότητες.
