Για τις ευθύνες που αναλογούν στις αρμόδιες αρχές και στις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων όσον αφορά την υπόθεση της σοκαριστικής δολοφονίας του 7χρονου παιδιού από τη μητέρα και τον Πολωνό σύντροφό της μίλησε σήμερα η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδια για θέματα Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δόμνα Μιχαηλίδου.
Συγκεκριμένα, η κ. Μιχαηλίδου, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8, επισήμανε πως από τη στιγμή που οι αρμόδιες αρχές, δηλαδή η Εισαγγελία, γνώριζαν ότι υπήρχε κακοποιητική συμπεριφορά εις βάρος του παιδιού, έχοντας προφανώς την υποψία πως υπάρχει παρόμοια συμπεριφορά και προς το δεύτερο παιδί, όφειλαν να ψάξουν πού είναι το άλλο παιδί και να το μεταφέρουν μακριά από τη βιολογική του οικογένεια.
«Η παιδική προστασία στη χώρα μας είναι ένας χώρος που έχει κενά και προβλήματα. Έχει όμως και πολύ καθαρές ευθύνες, και σε αυτό έχουμε όλοι τον ρόλο μας. Η κεντρική πολιτεία είναι αυτή που ρυθμίζει και οργανώνει, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αυτή που βρίσκεται δίπλα στον πολίτη, είτε οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων, οι οποίες είναι πάνω από τον πολίτη, είτε ο κοινωνικός σύμβουλος των περιφερειών, οι οποίοι είναι πάνω από δομές», ανέφερε η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.
Στην περίπτωση του 7χρονου παιδιού, όπως σημείωσε η Δόμνα Μιχαηλίδου, από τη στιγμή που υπήρχε η εισαγγελική απόφαση που μετέφερε το παιδί, την αδερφή του, από τη βιολογική της οικογένεια σε έναν φορέα παιδικής προστασίας και μετά σε μια ανάδοχη οικογένεια, θα έπρεπε τόσο η Εισαγγελία όσο και οι κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου να αναζητήσουν τι γινόταν και με το άλλο παιδί.
«Το τι έγινε, το κατά πόσον η δικαιολογία των γονιών ότι το παιδί βρισκόταν στην Πολωνία είναι κάτι που έψαξαν οι κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου και δεν κατάφεραν να βρουν οποιοδήποτε τεκμήριο ότι πράγματι ήταν έτσι, είναι κάτι που δεν το γνωρίζω» είπε.
Παράλληλα, πρόσθεσε πως ένα υπουργείο δεν μπορεί να έχει σαφή εικόνα για το τι γίνεται σε μια πόλη, καθώς αυτή η ευθύνη εμπίπτει στις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων. «Υπάρχουν κενά στην παιδική προστασία. Στο κομμάτι των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου υπάρχει η μεταπαρακολούθηση, αλλά και η παρακολούθηση των κακοποιητικών συμπεριφορών των πολιτών. Αυτό είναι ένα κομμάτι στο οποίο ο δήμος μπορεί ή δεν μπορεί να έχει απόλυτη εικόνα. Η πολιτεία έχει πάρει την απόφαση να είναι αποκεντρωμένος ο έλεγχος και η παρακολούθηση των πλέον ευάλωτων στους δήμους, οι οποίοι είναι πιο κοντά στον πολίτη» επισήμανε.
Μιλώντας για τα κενά στην παιδική προστασία, είπε «ως τον Νοέμβριο μου έλεγαν ότι δεν μπορούν να μπουν μέσα σε ιδρύματα και να μετρήσουν πόσα είναι τα παιδιά, άρα να δούμε αν έχει χαθεί κάποιο, γιατί δεν ήταν μέσα στο καθηκοντολόγιο του κοινωνικού συμβούλου να μετράει τα παιδιά στα ιδρύματα; Δεν ήταν σαφές μέσα στον νόμο μέχρι τον Νοέμβριο. Εμείς το αλλάξαμε, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να κρύβεται πίσω από τις ευθύνες του».
Μέχρι τον Νοέμβριο, μεταξύ άλλων, μπορούσε να δουλέψει σε βρεφονηπιακό σταθμό ακόμα και άτομο που είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για παιδεραστία ή για βιασμό, ανέφερε η κ. Μιχαηλίδου μιλώντας για τα νομοθετικά κενά που κλήθηκε το υπουργείο να διορθώσει.
«Είμαστε εδώ για να αναμορφώσουμε το σύστημα, έτσι ώστε να προλάβουμε τέτοιου τύπου περιπτώσεις» υπογράμμισε η κ. Μιχαηλίδου.
Μάλιστα, αναφέρθηκε στην υποχρέωση των πολιτών, με το που αντιληφθούν μια τέτοιου είδους συμπεριφορά, να απευθύνονται στη γραμμή παιδικής προστασίας «1107», η οποία είναι ανοιχτή όλο το 24ωρο 7 ημέρες την εβδομάδα, έτσι ώστε να μπορούμε όλοι μας να πάρουμε και συμβουλευτική για το τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά και να τις καταγγείλουμε, ώστε να πάει η πληροφορία στις αρμόδιες αρχές.
Όσον αφορά το θέμα της έμφυλης βίας, η κ. Μιχαηλίδου υπενθύμισε την τηλεφωνική γραμμή «15900» για τη βία κατά των γυναικών, ενώ τόνισε και την ύπαρξη 43 συμβουλευτικών κέντρων σε όλη τη χώρα για ψυχοκοινωνική βοήθεια σε θύματα.
Παράλληλα, συμπλήρωσε, υπάρχουν οι ξενώνες φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα που διαθέτουν χώρο, αλλά και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τις γυναίκες που διαμένουν σε αυτές τις δομές, όπως και διασφάλιση της εργασίας αυτών των γυναικών μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, όπως έγινε και για τους αστέγους.
