Με κλάματα αλλά και εκνευρισμό και αιχμές κατά του διευθυντή της ΜΕΘ Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ρίου, Ανδρέα Ηλιάδη, συνεχίστηκε η απολογία της Ρούλας Πισπιρίγκου το πρωί της Πέμπτης (23/11) σε ό,τι αφορά τον χρόνο μετά την ανακοπή, που υπέστη η Τζωρτζίνα, στο Καραμανδάνειο.
Η κατηγορούμενη αφιέρωσε πολύ χρόνο σε όσα έγιναν στις 11 Απριλίου 2021, όταν η Τζωρτζίνα μεταφέρθηκε εσπευσμένα μετά την ανακοπή από το Καραμανδάνειο στην εντατική του Ρίου, όπου τους υποδέχθηκε ο κ. Ηλιάδης.
«Μας είπε πως η κατάσταση ήταν κρίσιμη και πως το πρώτο 24ωρο ήταν κρίσιμο. Μας είπε, επίσης, πως θα εφαρμόσει μία πρωτοποριακή μέθοδο υποθερμίας. Του είπαμε “γιατρέ το παιδί μας στα χέρια σου”. Μας είπε “προσευχηθείτε”», ανέφερε η κατηγορούμενη.
Η 35χρονη υποστήριξε πως ο κ. Ηλιάδης πιθανότητα ηχογραφούσε τις συνομιλίες που είχαν στο γραφείο του, οι οποίες στη συνέχεια δημοσιεύθηκαν σε τηλεοπτική εκπομπή.
«Άλλος δεν υπήρχε σε αυτό το δωμάτιο. Εγώ, ο Μάνος, αυτός και ο γενετιστής στο τηλέφωνο. Τον Μάνο το ρώτησα, δεν ήταν αυτός. Αυτόν (τον γιατρό) τον είχα Θεό στα χέρια μου. Ήταν η ζωή του παιδιού μου στα χέρια μου. Και βλέπω τον διάλογο να δημοσιεύεται σε εκπομπή».
Σύμφωνα με την 35χρονη, αρχικά δεν είχαν καμία ενημέρωση για την εγκεφαλική κατάσταση της Τζωρτζίνας και ότι το παιδί είχε υποστεί σοβαρότατη βλάβη μετά την ανακοπή.
Την επόμενη της διαδικασίας υποθερμίας, ο κ. Ηλιάδης, όπως είπε στους δικαστές η κατηγορούμενη, ενημέρωσε τον Μάνο Δασκαλάκη ότι η καρδιά της Τζωρτζίνας βελτιώνεται. «Εδώ, στο δικαστήριο, σας είπε πως υπήρχε πρόβλημα με τα νεφρά και πως ήταν έτοιμος να κάνει αιμοκάθαρση. Εμάς δεν μας είπε τίποτε τότε. Γιατί δεν μας τα είπε;», σημείωσε.
Κλαίγοντας, η Ρούλα Πισπιρίγκου μίλησε για τις ημέρες που το παιδί βρισκόταν στην εντατική κάνοντας αναφορά στις 13 Απριλίου, οπότε έκλειναν δύο χρόνια από το θάνατο της Μαλένας: «Φαντάζεστε ένας γονιός να πρέπει να πάει στο νεκροταφείο για το ένα του παιδί, να έχει χάσει ένα μωράκι και να έχει το άλλο στην εντατική;».
Όπως είπε, «κάποια στιγμή είδαμε το παιδί από την πόρτα. Ένα παιδί από το κεφαλάκι της μέχρι τα πόδια όλο καλώδια, μηχανήματα, αίματα, όροι, διασωληνωμένη. Δεν μπορούσες να αντέξεις ότι το παιδί σου 8 χρονών δεν είχε τίποτα. Ήταν μια ζει, μια θα πεθάινει και μαζί της ήμασταν κι εμείς, θα ζήσουμε ή θα πεθάνουμε… ».
Η κατηγορούμενη υποστήριξε ότι μία από τις επόμενες ημέρες ο κ. Ηλιάδης κάλεσε, την ίδια και το Μάνο Δασκαλάκη, στο γραφείο του όπου τους έδειξε φωτογραφίες παιδιών: «Μας είπε “αυτά τα παιδιά είχαν ηρωίδες μάνες. Έδωσαν όργανα και σώθηκαν άλλα παιδάκια”. Εγώ όμως δεν ήθελα να γίνω ηρωίδα μάνα γιατί έκανα δωρεά. Ασφαλώς είναι ηρωίδες αυτές οι μάνες, είναι σωστός ο θεσμός. Εγώ όμως σκεφτόμουν το επόμενο βήμα της ζωής. Ήθελα η Τζωρτζίνα να έχει ελπίδα. Έτσι κοίταζα την φωτογραφία ενός αγοριού, του Άγγελου που μας είπε ο κ. Ηλιάδης ότι αποκαταστάθηκε μετά από ανακοπή. Ο Άγγελος με ενδιέφερε. Τίποτε άλλο».
Νωρίτερα, η Ρούλα Πισπιρίγου σημείωσε ότι η απόφαση για εισαγωγή της Τζωρτζίνας στο Καραμανδάνειο ελήφθη αφού το παιδί έκανε εμετό και πως αρχικά είχε αποφασιστεί να επιστρέψει στο σπίτι. Περιγράφοντας τη στιγμή που μετά τον εμετό η γιατρός τής είπε ότι η Τζωρτζίνα θα έπρεπε να παραμείνει, η κατηγορούμενη είπε πως εκνευρισμένη της είχε απαντήσει: «Αν είναι δυνατόν; Κάνετε εξετάσεις, μου λέτε ότι δεν έχει τίποτα. Αυτό το παιδί θα βγάζατε έξω;» Λίγο αργότερα, αναφερόμενη σε καταθέσεις γιατρών του Καραμανδάνειου, είπε: «Άκουσα τις καταθέσεις τους. Είπαν για στρες της Τζωρτζίνας. Εγώ αυτό για το “στρες” το άκουσα για πρώτη φορά εδώ. Εκεί, δεν άκουσα ποτέ τέτοιο πράγμα».
Επίσης, υποστήριξε πως το παιδί είχε κάνει εμετούς και είχε επεισόδια δύσπνοιας και βήχα. Έτσι είχαν βάλει οξύμετρο. Όπως είπε, είχε εκνευριστεί πολύ καθώς οι γιατροί «πήγαιναν από τη μία διάγνωση στην άλλη. Πότε έλεγαν γαστρεντερίτιδα, μετά βρογχοπνευμονία. Ήθελα να την πάρω από εκεί και να την πάω στο Πανεπιστημιακό στο Ρίο».
Ωστόσο, όπως σημείωσε, το παιδί είχε πάλι ένα επεισόδιο, πιο σοβαρό αυτήν τη φορά.
Κλαίγοντας, η κατηγορούμενη ανέφερε για τη μοιραία ανακοπή: «Ήρθε η γιατρός και μου είπε να βγω έξω. Είδα να της κάνει ΚΑΡΠΑ. Μου κόπηκαν τα πόδια. Υπήρχε αναστάτωση. Έτρεχαν οι γιατροί. Κάποια στιγμή άνοιξε η πόρτα και μία νοσοκόμα μού έδωσε τα τρία βραχιολάκια που φορούσε η Τζωρτζίνα. Κοίταξα μέσα και είδα τη γιατρό να έχει καβαλήσει το παιδί και να κάνει ανάνηψη. Την είδα να κάνει ένεση στην καρδιά της. Είχα παγώσει. Φοβόμουν. Είχα ζήσει με την Μαλένα… Δεν ξέρω πόση ώρα κράτησε αυτό… Κάποια στιγμή άκουσα να φωνάζουν από μέσα οι γιατροί “μπράβο κορίτσι μου! Μπράβο!”. Ένιωσα ανακούφιση. Βγήκαν έξω και μας είπαν “επανήλθε. Ζει”. Δεν μας είπαν ούτε για εγκεφαλικό πρόβλημα… τίποτα. Μας είπαν πως έπαθε ανακοπή και ότι θα την πάνε στην εντατική στο Ρίο».
Σχετικά με το Μινχάουζεν η Ρούλα Πισπιρίγκου είπε: «Τον Φλεβάρη του 22 είχαν βγει κάποια πρωτοσέλιδα για το σύνδρομο. Το σύνδρομο το άκουσα εδώ από τον Ηλιαδη. Έγινε ένα περιστατικό μια γιατρός την ώρα που χασμουρήθηκε το παιδι τράβηξε εμένα πίσω και έβαλε το Μάνο μπροστά. Ήθελα να κλάψω και ρωτούσα το Μάνο γιατί να το κάνει αυτό να με σπρώξει. Το προσπέρασα εγώ δεν ήθελα δημόσιες σχέσεις με το νοσοκομείο εγώ ήθελα το παιδί μου».
Σε άλλο σημείο της απολογίας της η κατηγορούμενη ανέφερε: «Μας ρώτησε ο κ Ηλιάδης αν πιστεύουμε στο Θεό και του είπαμε ναι και μας είπε ότι υπάρχει ένας ιερέας στο νοσοκομείο και να κοινωνήσει η Τζωρτζίνα. Είπαμε ναι! Αλλά μετά σκεφτήκαμε ότι δεν καταπίνει και πως θα έπαιρνε την κοινωνία. Είχαμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στο Θεό και τον Ηλιαδη και ό,τι έλεγε το είχα ευαγγέλιο. Ήμουν πίσω από μια πόρτα και άκουσα τον κ Ηλιάδη να μιλάει με την κ Τσιόλα. Η Ρούλα η μαμά της Τζωρτζίνας κάτι γίνεται και παρακαλούσε την Τσιόλα να του πει την ιατροδικαστικη για την Ίριδα. Επέμενε! Τον ρώτησε η κ Τσιόλα γιατί το λέει. Άρχισε να με κατηγορεί ότι πάω με το Μάνο με καλά ρούχα καλοντυμένη είπε με αρώματα που μύριζε όλος ο διάδρομος ότι όταν βάρδια ο Ηλιάδης έβλεπε από θυροτηλέφωνο τον Μάνο να κοιμάται.Έλεγε για μένα ότι δεν έχω ξανασυναντήσει τέτοια μάνα. Δεν μπορούσα να μιλήσω εκείνη την ώρα και έστειλα μήνυμα στο Μάνο ότι μας κράζουν. Άνοιξε η πόρτα και βγαίνει η Τσιόλα και βγαίνει και ο Ηλιαδης με ένα χαμόγελο και λέω ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Του λέω θέλω να μιλήσουμε. Του λέω άκουσα όλο το διάλογο. Τι σας έχει προβληματίσει ;τίποτα μου απάντησε. Του είπα ότι ναι είμαι πάγο κολώνα. Του είπα ότι έχω μάρμαρα από δυο παιδιά σε νεκροταφείο για να κλάψω. Το τι κάνω εγώ όταν κλείνει η πόρτα της εντατικής κανείς δεν το ξέρει. Μου ζήτησε συγνώμη γι’ αυτά που άκουσα και μου είπε να συμβουλευτώ κάποιον ειδικό».
Για την επίσκεψη στο ψυχολόγο υποστήριξε ότι: «Δεν ήξερα ότι είχε κάνει συνομιλίες πίσω από την πλάτη μου. Μπήκα μέσα πήρε τα στοιχεία μου και με ρώτησε για τα δυο παιδιά και την ανακοπή της Τζωρτζίνας. Μετά ήρθε ένας γιατρός και με ρωτάει αν από το παράθυρο ακούς χτυπήματα; Όχι! Βλέπεις τα μάτια του Μάνου κόκκινα; Όχι του λέω! Βλέπεις φωτιές σε κάποιον άνθρωπο.; Όχι! Λέω συγνώμη εδώ ο κ Ηλιάδης με έστειλε για το πως θα χειριστώ την κατάσταση του παιδιού. Μετά είπε να δει το Μάνο τον οποίο ρώτησε αν ήθελα να αυτοκτονήσω. Πήγαμε στον Ηλιάδη. Η συνομιλία Μάνου- Ηλιάδη πήγε στα κανάλια.Ήταν σαν να με παρακολουθούσε το big brother.Έμπαινα στην εντατική και ένιωθα ότι με βλέπουν όλοι άκουγα Ψου ψου. Ήμουν ψύχραιμη γιατί το παιδί μου ήταν στα χέρια τους».
