Συμμάχους στις δικαστικές ενώσεις φαίνεται ότι βρίσκουν οι επιστημονικοί φορείς και όλοι όσοι υψώνουν τη φωνή τους κατά του Ασφαλιστικού.
Σε πόρισμα που συνέταξαν οι δικαστικές ενώσεις (σ.σ.: πλην της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος), μετά την ανοιχτή συνέλευση που πραγματοποίησαν, τονίζουν πως « δεν νοείται να κληθούν άλλη μία φορά οι ασφαλισμένοι αλλά και οι συνταξιούχοι -οι οποίοι κατέβαλαν τις εισφορές τους κατά τον εργασιακό βίο τους- να καλύψουν τα κενά του Ασφαλιστικού Συστήματος».
Αφήνοντας αιχμές κατά όλων των κυβερνήσεων που διαχειρίστηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων από το 1950 έως σήμερα, οι δικαστικές ενώσεις θεωρούν βέβαιο πως θα πληγούν και οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί από τις νέες ρυθμίσεις του Ασφαλιστικού που οδηγεί, όπως αναφέρουν σε περαιτέρω υποβάθμιση των παροχών Υγείας.
Στο πόρισμα τους επισημαίνουν χαρακτηριστικά: «Η διαχρονική (από τον α.ν. 1611/1950 μέχρι και σήμερα) αξιοποίηση από το Κράτος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων για σκοπούς άσχετους με το φυσικό τους προορισμό, η εισφοροδιαφυγή, η μεγάλη έκταση της ανασφάλιστης εργασίας, η ανεργία και η διαρκώς μειούμενη κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών Ταμείων είναι οι παράγοντες που “υπονόμευσαν” διαχρονικά το Ασφαλιστικό Σύστημα.
Σήμερα για μία ακόμη φορά επιχειρείται η κάλυψη των ελλειμάτων των Ταμείων από τους ασφαλισμένους και τους εργαζόμενους, μεταξύ των οποίων και οι δικαστικοί λειτουργοί και οι λειτουργοί του Ν.Σ.Κ., αν και δεν ευθύνονται οι ίδιοι. Και έτσι, παρότι η πρωτοφανής πρόοδος της επιστήμης παρέχει όλες τις προϋποθέσεις για σύγχρονες κοινωνικοασφαλιστικές παροχές, βρισκόμαστε προ των πυλών νέων περικοπών των συνταξιοδοτικών παροχών και υπέρμετρης αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών καθώς και περαιτέρω υποβάθμισης των παροχών της Υγείας και Πρόνοιας.
Επισημαίνουμε με έμφαση ότι:
– Ακόμα και σε εξαιρετικά δυσμενείς δημοσιονομικές συνθήκες η περικοπή των συντάξεων και η υποβάθμιση των ασφαλιστικών παροχών δεν μπορεί να παραβιάζει τον συνταγματικό πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος, τη χορήγηση δηλαδή στον συνταξιούχο παροχών τέτοιων, που να του επιτρέπουν να διαβιώνει με αξιοπρέπεια εξασφαλίζοντάς του, πέραν των αναγκαίων βασικών αγαθών και τη δυνατότητα συμμετοχής στην κοινωνική ζωή με τρόπο που δεν αφίσταται πάντως ουσιωδώς από τις αντίστοιχες συνθήκες του εργασιακού του βίου (πρβλ. Ολ Σ.τ.Ε 2288/2015).
– Το κριτήριο των ασφαλιστικών επιλογών της Πολιτείας δεν μπορεί να είναι η “δημοσιονομική προσαρμογή” κατά τρόπο αποσπασμένο από τις ευθύνες του Κράτους για την απαξίωση των αποθεματικών των ασφαλιστικών Ταμείων και γενικά την απαξίωση του Ασφαλιστικού Συστήματος.
– Συνεπώς δεν νοείται να κληθούν άλλη μία φορά οι ασφαλισμένοι αλλά και οι συνταξιούχοι οι οποίοι κατέβαλαν τις εισφορές τους κατά τον εργασιακό βίο τους, να καλύψουν τα κενά του Ασφαλιστικού Συστήματος.
Οι Πρόεδροι των Ενώσεων
Ευθύμιος Αντωνόπουλος, Σύμβουλος του Σ.τ.Ε
Ειρήνη Γιανναδάκη, Πρόεδρος Εφετών
Δέσποινα Καββαδία-Κωνσταντάρα, Σύμβουλος Ελεγκτικού Συνεδρίου
Κωνσταντίνος Βαρδακαστάνης, Πάρεδρος του Ν.Σ.Κ
Σταμάτης Γιακουμέλος, ε.τ.Αρεοπαγίτης»
