.jpg)
Μια από τις πιο θεαματικές βροχές διαττόντων αστέρων, των Διδυμίδων, κορυφώθηκαν την Κυριακή.
Οι Διδυμίδες, που συνήθως διαρκούν από τις 7 έως τις 17 Δεκεμβρίου, παράγουν μαζί με τις Περσείδες του Αυγούστου ένα από τα δύο εντυπωσιακότερα φαινόμενα διαττόντων μέσα στο έτος, εφόσον βέβαια οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες επιτρέπουν την παρατήρηση. Μερικοί έχουν αποκαλέσει τις Διδυμίδες «βασιλιά των διαττόντων», καθώς μπορούν να δώσουν έως 120 πολύ φωτεινά μετέωρα (πεφταστέρια) την ώρα, σε διάφορα σημεία στον νυχτερινό ουρανό και όχι σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Οι Διδυμίδες, που έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους στα μέσα του 1800, έχουν πάρει το όνομά τους από τον αστερισμό των Διδύμων, από όπου φαίνεται να προέρχονται. Αντίθετα όμως από τις άλλες βροχές διαττόντων, δεν προέρχονται από την ουρά κάποιου κομήτη, αλλά από έναν μυστηριώδη αστεροειδή, τον «3200 Φαέθωνα», που ανακαλύφθηκε το 1983 από το δορυφόρο IRAS της NASA.
Πρόκειται για ένα σκοτεινό βραχώδες αντικείμενο χωρίς «ουρά», που μερικοί αστρονόμοι θεωρούν «νεκρό» πια κομήτη, το οποίο όμως δεν αφήνει στο πέρασμά του αρκετή σκόνη για να δικαιολογήσει τη δημιουργία των διαττόντων. Οι επιστήμονες που έχουν μελετήσει τις τροχιές των μετεώρων των Διδυμίδων πιστεύουν ότι μάλλον προέρχονται από μεγάλες ποσότητες υλικών που εκτινάχθηκαν από τον «3200 Φαέθωνα», όταν αυτός είχε πλησιάσει πολύ τον Ήλιο.
Ο «Φαέθων», μήκους περίπου 5 χιλιομέτρων, ακολουθεί μια ιδιαίτερα ελλειπτική τροχιά, η οποία κάθε 1,4 χρόνια τον φέρνει ανάμεσα στον Ερμή και στον Ήλιο, με συνέπεια ανά τακτικά χρονικά διαστήματα να «καίγεται» από την ηλιακή ακτινοβολία (πλησιάζει τον Ήλιο περισσότερο από κάθε άλλο γνωστό αστεροειδή) και έτσι να παράγει νέες εκροές σκόνης. Το ρεύμα αυτό προκαλεί τις Διδυμίδες, όταν τα μετέωρα εισέρχονται στη γήινη τροχιά και καίγονται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας.
