Στο ετήσιο μνημόσυνο για το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών παρέστησαν οι συγγενείς των 57 θυμάτων, αλλά και φίλοι, συνάδελφοι, συμμαθητές και απλός κόσμος που ήθελε να αφήσει λίγα λουλούδια στον τόπο της τραγωδίας.
Με βουβό πόνο και βαθιά οδύνη, οι παρευρισκόμενοι αφήνουν λουλούδια δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές, όπου οι δικοί τους άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή. Συμφοιτητές των παιδιών που χάθηκαν ανάβουν κεράκια στο εκκλησάκι που ανεγέρθηκε στο σημείο και φέρει τα ονόματα των θυμάτων.
Τραγική η φιγούρα μιας μητέρας που σπαράζει, φωνάζοντας: «Αγάπη μου, δεν το πιστεύω ότι δεν θα σε ξαναδώ… Πού είσαι;».
Η μητέρα του 23χρονου Ντένη Ρούτση, ενός από τα 57 θύματα της ανείπωτης τραγωδίας στα Τέμπη, βρέθηκε ανήμερα της «μαύρης» επετείου στο σημείο μηδέν για να τιμήσει τη μνήμη του γιου της και να ζητήσει για ακόμη μια φορά δικαίωση: «Θα το παλέψουμε μέχρι τέλους. Αν δεν τη βρούμε εδώ τη δικαίωση, θα τη βρούμε αλλού. Δεν συγχωρείται η δολοφονία των παιδιών μας, μια προδιαγεγραμμένη δολοφονία. Οι ένοχοι θα τιμωρηθούν είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό».
Νωρίτερα, στις 10 το πρωί, σε όλες τις εκκλησίες της χώρας ήχησαν οι καμπάνες στη μνήμη των ανθρώπων που έχασαν άδικα τη ζωή τους στο δυστύχημα των Τεμπών. Οι καμπάνες ήχησαν 57 φορές, όσοι και οι νεκροί της τραγωδίας.