Ας τελειώνουμε με την κοινωνική αλητεία

Zougla Newsroom

Το ελληνικό κράτος, οι υπηρεσίες του και οι λειτουργοί του ποτέ δεν φημίζονταν για την ευγένεια, την ανθρωπιά και την αποτελεσματικότητά τους. Αντίθετα. Παγιδευμένοι, κράτος, λειτουργοί και υπηρεσίες, σε έναν ανίκητο κοτζαμπασισμό , εδώ και 200 χρόνια αποδεικνύουν τον ασύγκριτο Οθωμανισμό τους.

Την τελευταία περίοδο όμως σαν να παρατηρήθηκε μία σχεδόν κάθετη ενίσχυση όλων των παραπάνω συμπεριφορών. Πεπεισμένοι κάποιοι  λειτουργοί του κράτους, ορισμένοι  δημόσιοι υπάλληλοι και κάμποσοι κάθε τύπου παρατρεχάμενοι πώς «Το κράτος είμαστε …ΕΜΕΙΣ», επιχειρούν ελέω κυβέρνησης Μητσοτάκη ή μάλλον ελέω «Επιτελικού Μητσοτακισμού» ως βασιλικότεροι του Βασιλέως να καταδείξουν πώς η βαρβαρότητα και η απανθρωπιά είναι τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά στην αντιμετώπιση των πολιτών.

Σε εποχές Πανδημίας όπου η Δημόσια Υγεία εκ των πραγμάτων αποτελεί το τελικό καταφύγιο για κάθε πολίτη , η συμπεριφορά του μηχανισμού αλλά και κάθε γιατρού ή νοσηλευτή κάθε βαθμίδας ξεχωριστά αντανακλά τον  πολιτισμό , τον επαγγελματισμό και το συλλογικό ήθος όλου του Συστήματος Υγείας.

Υπάρχουν λοιπόν κάποιες στιγμές και εντοπίζονται κάποια συγκεκριμένα άτομα που σε αυτή τη διαδικασία εξοργίζουν.

Η «Ζούγκλα» ασχολήθηκε πολλές φορές με αυτές τις αχαρακτήριστες συμπεριφορές ,κυρίως ορισμένων γιατρών αλλά ενίοτε και νοσηλευτών οι οποίοι κατέδειξαν με τις ενέργειές του πως ουδεμία θέση έχουν στη Δημόσια Υγεία.

Από την υπόθεση για την  ανήθικη και βάναυσα προσβλητική συμπεριφορά γιατρού του ΙΚΑ Κατερίνης σε μη εμβολιασθέντα ασθενή έως την απαράδεκτη και απάνθρωπη συμπεριφορά γιατρού προς μη εμβολιασθέντα καρκινοπαθή η οποία προήλθε στο νοσοκομείο «Σωτηρία» για προγραμματισμένη συνεδρία και της απαγορεύτηκε η πρόσβαση, η καθημερινότητα βρίθει δυστυχώς συμβάντων που καταδεικνύουν πώς κάποιοι συστηματικά και ατιμωρητί ξεπερνούν κάθε όριο ανοχής και αντοχής.

Να θυμηθούμε λοιπόν τι συνέβη στο Δημόσιο Νοσοκομείο Λειβαδιάς με τη συμπεριφορά του προσωπικού απέναντι στη φιλόλογο – ασθενή, ας επαναφέρουμε στη μνήμη μας τα περιστατικά απόρριψης προς μη εμβολιασθέντες ασθενείς που έσπευσαν σε δημόσιες δομές για λόγους υγείας για να αντιμετωπιστούν ως παρίες.

Δείτε την υπόθεση της Ελένης Τσιανάκα στην Κατερίνη αλλά και τις καταγγελίες της φιλολόγου Μαρίζας Προβατά που νοσηλεύτηκε στο Δημόσιο Νοσοκομείο Λειβαδιάς.

Όμως ίσως η χαρακτηριστικότερη περίπτωση που αντανακλά την κατάπτωση στην οποία έχουν περιέλθει κάποιοι και ευτυχώς όχι όλοι είναι αυτή της ανεμβολίαστης καρκινοπαθούς.

Χωρίς να υπάρχει κάποιο πρωτόκολλο , χωρίς να υφίστανται διατάξεις που το επιβάλλουν ,κάποιος γιατρός έκρινε πώς μία ανεμβολίαστη ηλικιωμένη πολίτης δεν θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε χημειοθεραπεία την οποία δικαιούται και η οποία ήδη της χορηγούνταν.  

Διαβάστε όλο το άρθρο και παρακολουθήστε τις καταγγελίες της θυγατέρας της ασθενούς στη «Ζούγκλα»:

Όσο είναι  καιρός ας σπεύσουν οι αρμόδιοι να συμβουλέψουν τους υφισταμένους τους στη Δημόσια Υγεία πώς τα Νοσοκομεία δεν είναι φέουδα ούτε της κυβέρνησης, ούτε της ιατρικής ελίτ ούτε των φαρμακευτικών εταιρειών ούτε κάποιων άλλων συμφερόντων.

Οι δημόσιες δομές υγείας ανήκουν στην Κοινωνία και τους πολίτες καθώς και σε εκείνους που εργάζονται για να τις λειτουργούν.

Είναι προφανές πώς η απανθρωπιά είναι επικινδυνότερη του κορωνοϊού. Ο αντιεπαγγελματισμός είναι σαφώς επικινδυνότερος του Covid 19.  Το έλλειμμα ηθικής σκοτώνει τελικά πιο πολλούς από την Πανδημία.