Μπορεί ο Διευθυντής της Αεροπορίας Στρατού να πήρε πίσω την παραίτησή του. Μπορεί τα κανάλια να έγραψαν λάθος το όνομα του και να τον ανέφεραν ως Κουμεντάκης και όχι ως Κουμεντάκος που είναι και το σωστό. Το συγκεκριμένο όμως επεισόδιο αναδεικνύει την κακοδαιμονία της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας σε όλο της το μεγαλείο.
Δεν ήταν μια στιγμιαία ένταση ανευ σημασίας που θα μπορούσε να μείνει κρυφή πίσω απο την βαριά πόρτα του υπουργού Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου. Όλα άρχισαν όταν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος κάλεσε στο γραφείο του, τους υποστράτηγους Γιώργο Κουμεντάκο, Διευθυντή Αεροπορίας Στρατού και τον υπαρχηγό του ΓΕΣ Γιώργο Κέλλη.
Ο Φλώρος εξαίρετος αξιωματικός περιέργως είχε χάσει την ψυχραιμία του εκστομίζοντας βαρύτατες κατηγορίες και ύβρεις κατά των δύο συναδέλφων του για ολιγωρία και έλλειψη ετοιμότητας πτητικών μέσων για την αντιμετώπιση της φωτιάς. Ο Κουμεντάκος αντέδρασε έντονα, του είπε ότι δεν ανέχεται τέτοια συμπεριφορά και υποβάθμιση των αρμοδιοτήτων υποβάλλοντας αμέσως την παραίτησή του. Τον ίδιο δρόμο είχε επιλέξει και ο Κέλλης. Τους πρόλαβαν όμως οι εξελίξεις μετά από παρεμβάσεις άνωθεν.
Όπως αντιλαμβάνεστε η τρομοκρατημένη από το φιάσκο της κατάσβεσης των πυρκαγιών ξέσπασε στον ΑΓΕΕΘΑ. Έναν ικανότατο αξιωματικό, κι εκείνος με τη σειρά του στους υφισταμένους του. Ένα πράγμα δεν υπολόγισαν όμως όλοι αυτοί. Τον παράγοντα αξιοπρέπεια και το υπαρκτό ενδεχόμενο υποβολής παραιτήσεων από τους εν λόγω αξιωματικούς για λόγους ευθιξίας.
Δεν είχαν κάνει κανένα λάθος. Διέθεσαν ότι πτητικό μέσον είχαν οι υπηρεσίες τους. Ξενυχτούσαν με υψηλό αίσθημα ευθύνης και οι ανώτεροί τους φόρτωναν με ευθύνες που δεν είχαν. Όπως πιθανόν γνωρίζετε στα ύπατα αυτά αξιώματα οι λέξεις αξιοπρέπεια και ευθιξία είναι άγνωστες γιατί η θεσούλα μετράει περισσότερο από το μέτωπο.
Η αγωνία του τρομαγμένου Μητσοτάκη μεταφέρθηκε στον Παναγιωτόπουλο κι από εκεί στο στράτευμα. Τους ζητούσαν να κάνουν θαύματα που δεν γίνονται με μέσα που δεν ήταν διαθέσιμα, με προσωπικό συντήρησης που δεν περίσσευε κι αντί να κοιτάξουν τα μούτρα τους στον καθρέφτη την έπεφταν σε εκείνους που διακινδύνευαν την ίδια τους τη ζωή για να βοηθήσουν στην κατάσβεση.
Έτσι λοιπόν οι μαθητευόμενοι μάγοι της πολιτικής σκηνής όταν έπεσαν στον τοίχο της αξιοπρέπειας και των παραιτήσεων κατάλαβαν ότι με τη συμπεριφορά τους γιγάντωναν μια κρίση που δε θα μπορούσαν να ελέγξουν. Τι έκαναν; Ανέκρουσαν πρύμναν καταφεύγοντας σε γαλιφιές και φιλοφρονήσεις. Χρωστάνε μεγάλη χάρη οι οσφυοκάμπτες της πολιτικής στους εξαίρετους αξιωματικούς που ενεπλάκησαν άνευ λόγου στο επεισόδιο καραμπόλα. Ελπίζουμε να το θυμούνται και στο μέλλον…!
