Μορφή χιονοστιβάδας έχουν πάρει οι καταγγελίες από αθλήτριες που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Η Σοφία Μπεκατώρου άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, ακολούθησαν οι Μάνια Μπίκοφ, Ραμπέα Ιατρίδου και Μαρίνα Ψυχογιού, ενώ νέα αποκάλυψη-βόμβα έκανε η Νίκη Μπακογιάννη.
Η ασημένια ολυμπιονίκης του άλματος εις ύψος Νίκη Μπακογιάννη, κατήγγειλε πως είχε πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από παράγοντα του ΣΕΓΑΣ, ο οποίος δεν βρίσκεται στη ζωή. Η Μπακογιάννη που είναι πλέον 52 ετών, μητέρα δύο παιδιών, μίλησε στο sports3.gr.
Αναλυτικά:
Νίκη, η Σοφία Μπεκατώρου και στη συνέχεια άλλες πρωταθλήτριες του αθλητισμού κατήγγειλαν κάποιου είδους παρενόχληση…
«Σε όλες έχει συμβεί αυτό πιστεύω. Και σε εμένα. Όχι με αυτόν τον τρόπο που έγινε στη Σοφία, αλλά παρενόχληση έχει υπάρξει στο παρελθόν».
Τι είδους παρενόχληση δέχτηκες;
«Όχι σεξουαλική κακοποίηση, αλλά παρενόχληση».
Από παράγοντα του αθλητισμού;
«Από παράγοντα του ΣΕΓΑΣ. Τώρα έχει πεθάνει… προς Θεού δεν είναι ο Στράτος Μολυβάς. ‘Ήθελα να σου πω γι αυτήν την περίπτωση στο παρελθόν. Αλλά νομίζω ότι ο αθλητισμός είναι ένας χώρος που τα έχει «αυτά» μέσα. Δέχεσαι πράγματα. Και όταν φοράς αυτά που φοράς, όταν γυμνάζεσαι σε κοιτάζουν και περίεργα, όταν κυκλοφορείς με κολάν… Στην προπόνηση δέχεσαι και ένα βλέμμα παραπάνω, σε κοιτάζουν λίγο διαφορετικά».
Όταν συνέβη αυτή η παρενόχληση πόσων χρονών ήσουν και τι έγινε ακριβώς;
«Ήταν μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996, τελείως τυχαία προέκυψε αυτό. Συναντάς ανθρώπους που είχαν κάποια πόστα στο παρελθόν… Θυμάμαι, το μυαλό μου δεν πήγαινε ποτέ σ΄αυτό: Ότι δηλαδή μπορεί κάποιος να θέλει να πιει έναν καφέ μαζί σου, σε ένα χώρο δημόσιο και να έχει κάτι άλλο στο μυαλό του».
Την ίδια χρονιά των Ολυμπιακών της Ατλάντα;
«Την επόμενη χρονιά. Βγήκαμε φιλικά, ξέρεις, ήταν ένας άνθρωπος που μου είπε ότι θα ήθελε να συναντηθούμε, να μιλήσουμε σχετικά με τον αθλητισμό και ολ΄αυτά. Αλλά το μυαλό αυτού του ανθρώπου ήταν για κάτι άλλο, το οποίο στην αρχή δεν το κατάλαβα, αλλά στην πορεία της συζήτησης, άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι άλλο ήθελε και… Θυμάμαι εκείνη τη στιγμή ζήτησα τη βοήθεια μιας κοπέλας που έμενε πολύ κοντά και ήρθε. ‘Ήταν και αυτή παλιά αθλήτρια κι ήρθε στον χώρο που πίναμε καφέ για να μπορέσω να τον ξεφορτωθώ. Δεν μπορούσα να βρω άλλη λύση, ντρεπόμουν κιόλας. ‘Έλεγα αυτός ο άνθρωπος που είναι 50 χρόνια μεγαλύτερος από μένα-δεν ξέρω πόσα ακριβώς- και σκεφτόταν κάτι τέτοιο. Μου έκανε εντύπωση, είχα σοκαριστεί, το μυαλό μου δεν είχε πάει σ΄ αυτό το πράγμα».
Τουλάχιστον στην περίπτωσή σου έμεινε μόνο στην πρόταση.
«Με υπονοούμενα κι αυτό, γιατί δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Και θυμάμαι και στην άλλη την κοπέλα του στίβου που ήρθε, συνεχίστηκε η ιστορία σ΄ αυτήν και προσπαθούσε στη συνέχεια να την προσεγγίσει, τάζοντάς της κάποια πράγματα. Να την βοηθήσει επαγγελματικά και τέτοια».
Για να το ξεκαθαρίσουμε, ήταν στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΕΓΑΣ;
«Ναι, είχε μεγάλη θέση. Τον ξέρουν όλοι, δεν μπορώ να πω όνομα τώρα… Όπως είπα, ο άνθρωπος έχει πεθάνει. Αλλά ξέρεις κάτι; Μέσα σ΄ αυτούς τους χώρους, επειδή έχω μείνει και στο Ολυμπιακό Στάδιο και στα ταξίδια και στους αγώνες ήταν μεμονωμένες οι περιπτώσεις να δεχτείς τέτοια πράγματα από παράγοντα. Δεν συνέβαινε συχνά. Δεν το έχω ακούσει από κάποιον άλλο γι’ αυτόν τον άνθρωπο και γι’ αυτό το θέμα. Αλλά θυμάμαι και στους Ολυμπιακούς Αγώνες που πηγαίναμε με 20 χιλιάδες άτομα μέσα, αν συμπεριφερθείς «ακατάλληλα», μπορεί εύκολα να δεχτείς μια πρόταση για «κάτι άλλο».
Σε ξαναενόχλησε από τότε αυτός ο άνθρωπος;
«’Όχι, δεν με ξαναενόχλησε γιατί εγώ δεν έδωσε συνέχεια σ΄ αυτό το πράγμα. Τότε σοκαρίστηκα γιατί έβλεπα ότι αυτός ο άνθρωπος δεν ήθελε να μου μιλήσει και να μου πει για τον αθλητισμό, αλλά είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του και του το έκοψα τελείως. Αυτός ασχολήθηκε πιο πολύ με… την επόμενη…».
Η περίπτωση της Σοφίας Μπεκατώρου ωστόσο είναι διαφορετική. Ο παράγοντας δεν έμεινε μόνο στα λόγια!
«Εγώ καταδικάζω οποιαδήποτε ενέργεια γίνεται από οποιονδήποτε, σε άτομο το οποίο είναι είτε ανήλικο, είτε ενήλικο. Ειδικά σε ανήλικα παιδιά, τα οποία έρχονται για κάποιο σκοπό και όταν έρχονται σε επαφή με έναν άνθρωπο, αυτός κοιτάζει όχι να βοηθήσει για να γίνουν καλύτεροι αθλητές ή αθλήτριες, αλλά να το εκμεταλλευτεί με έναν άλλο τρόπο. Αυτό το καταδικάζω, αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει. Το παρατηρώ στην καθημερινότητά μου όταν κάνω προπονήσεις στα παιδιά που έχω ή με τους προπονητές. Παλιά που διοργάνωνα αθλητικά καμπ, που είχα μικρά παιδιά, ποτέ δεν πήγαινε τουαλέτα ένα παιδάκι που ήταν πολύ μικρό, χωρίς να το συνοδεύει κάποιος κατάλληλος ή εγώ η ίδια».
Καταδικάζεις την εκμετάλλευση στον αθλητισμό…
«Καταδικάζω οποιαδήποτε προσπάθεια κάνει ένας παράγοντας, που στόχος του δεν είναι να βοηθήσει τον αθλητή να γίνει καλύτερος. Δεν γίνεται να έχεις μια θέση για να εκμεταλλεύεσαι την ευαισθησία, την απειρία. Θα ήθελα να αναφερθώ και σε μικρότερες ηλικίες. Σε εφηβεία ή και μικρότερα τα παιδιά δεν αναγνωρίζουν το πώς να αποφύγουν έναν τέτοιον άνθρωπο».
Η Σοφία ήταν 22 ετών όταν συνέβη και ανέφερε ότι στο πρόσωπο του παράγοντα που την κακοποίησε σεξουαλικά έβλεπε ένα πατρικό πρότυπο.
«Ε, βέβαια μπορεί να συμβεί και σε μεγαλύτερη ηλικία. Εγώ από προπονητές δεν είχα τέτοια θέματα. Σε όλη μου τη ζωή μου έχει τύχει αυτό το πράγμα για το οποία μιλάω. Αυτός ο πρώην παράγοντας του ΣΕΓΑΣ, που για άλλον σκοπό συναντήθηκα μαζί του και κάτι άλλο είχε στο μυαλό του το οποίο κατάλαβα με τα υπονοούμενα και τις χειρονομίες. Και ξαναλέω: Ζήτησα τη βοήθεια μιας φίλης μου που ήρθε και έκατσε μαζί μας για μπορέσω να τον αποφύγω και τον… διέγραψα τελείως. Από την άλλη έχω ακούσει για αθλήτριες που είχαν σχέσεις με τους προπονητές τους».
Και οι προπονητές «εκμεταλλεύτηκαν» μια κατάσταση;
«Ναι το έχω ακούσει και αυτό αλλά δεν γνωρίζω κατά πόσο μπορεί να είναι αλήθεια αν δεν το… δω με τα μάτια μου».
Γιατί Νίκη το λες τώρα αυτό, 24 χρόνια μετά; Και η Σοφία άφησε πολλά χρόνια να περάσουν για να δημοσιοποιήσει το δικό της θέμα.
«Εγώ αυτό το πράγμα τότε το έθαψα και δεν ξαναασχολήθηκα. Απ΄τη στιγμή που δεν με ξαναενόχλησε αυτός ο άνθρωπος έπαψε να υπάρχει, δεν τον συναντούσα εξάλλου. Μάλλον από ντροπή δεν το συζητάμε».
Συμφωνείς ωστόσο ότι πρέπει να γίνεται η καταγγελία, ότι κάθε αθλήτρια αλλά και γυναίκα πρέπει να δημοσιοποιεί κάθε κακοποίηση;
«Πρέπει να βγαίνουμε και να μιλάμε απευθείας για την κακοποίηση δεν πρέπει να το κρατάμε. Δεν ξέρω αν είναι και ο χρόνος σωστός τότε, στο παρελθόν να το πούμε. Δεν ξέρω για τις αθλήτριες αν θα τις πιστέψουν, ή θα δεχτούν κάποιο μπούλινγκ απ΄ έξω από τον κόσμο, ή αν κάποιοι βγουν και πουν «τα ήθελε και βγαίνει και μιλάει τώρα». Υπάρχουν διάφορα. Κάποιες που είναι πολύ επώνυμες, μπορεί να μη βγαίνουν να μιλήσουν από θέμα ντροπής, ίσως για να μην χαρακτηριστούν με αυτό το πράγμα και τις ακολουθήσει σε όλη τους τη ζωή».
Η Σοφία βρήκε τα δύναμη και το ’πε.
«Η Σοφία βγήκε αυτή τη στιγμή να το πει γιατί έχει κάνει μια πορεία στη ζωή της και δεν τη φόβιζε να βγει και να το πει. Είναι μια κοπέλα συγκροτημένη, έχει την οικογένειά της τα παιδιά της, έχει περάσει από διάφορα στάδια είναι ψυχολόγος και βρήκε τώρα τη δύναμη για να το πει. Καλά έκανε και το είπε, εγώ της δίνω συγχαρητήρια. Να ξέρετε όμως, υπάρχουν αυτά τα πράγματα μέσα στον αθλητισμό. Θα πρέπει οι ομοσπονδίες, σε χώρους που υπάρχουν αθλήτριες να συμμετέχουν και πιο πολλές γυναίκες. Δε βλέπουμε μεγάλο ποσοστό γυναικών να ασχολούνται με θέματα διοικητικά, προπονητικά κλπ. Είναι «εκτός». Πάντως υπάρχει στον αθλητισμό ένας σεξισμός, που είναι υπόγειος, αλλά υπάρχει».
