Πριν από λίγους μήνες, με μία επιλεκτική διαρροή σε τρεις εφημερίδες, στην Καθημερινή, την Εφημερίδα των Συντακτών και στην Αυγή, η ΕΥΠ πληροφορούσε την ελληνική κοινή γνώμη για την ύπαρξη μηχανισμών ακόμη και εντός των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας που δρούσαν αποσταθεροποιητικά και υπονομευτικά.
Τότε, γινόταν λόγος για εσωτερική διαμάχη φατριών εντός των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, όπου η μία πλευρά λειτουργούσε σε συνεργασία με τρίτη χώρα, η οποία το τελευταίο χρονικό διάστημα είχε ενεργοποιηθεί εντός Ελλάδος και σε γειτονικές περιοχές. Ήταν ξεκάθαρο από τη διαρροή πως αποκλειόταν η εμπλοκή του τουρκικού παράγοντα. Όλα έδειχναν, με αρκετή σαφήνεια ομολογουμένως, πως «φωτογραφιζόταν» η ανάμειξη της Ρωσίας.
Το αμέσως προηγούμενο αλλά και το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών καθώς και το Μαξίμου δέχονταν σωρεία σημειωμάτων και εκθέσεων περί του ρόλου του ρωσικού παράγοντα ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, με επαφές και δραστηριότητες που απευθύνονταν σε επιχειρηματικούς κύκλους αλλά και σε μηχανισμούς της Εκκλησίας καθώς και σε συλλογικότητες, όπως πολιτισμικοί σύλλογοι ή σύλλογοι εθνικού περιεχομένου.
Ήταν η εποχή που εξελισσόταν με γρήγορους ρυθμούς η διαπραγμάτευση μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων για την επίλυση του Ονοματολογικού. Παράλληλα, στα δυτικά Βαλκάνια είχε παρατηρηθεί μία ιδιαίτερη κινητικότητα του ρωσικού παράγοντα σε τουλάχιστον τρεις συγκεκριμένες γεωγραφικές ενότητες, στη Σερβία, στην ΠΓΔΜ και στο Μαυροβούνιο. Μάλιστα, στο Μαυροβούνιο υπήρξε και απόπειρα πραξικοπήματος με εμπλοκή της Μόσχας, το οποίο απέτυχε. Ο δυτικός κόσμος απάντησε αμέσως εντάσσοντας άρον – άρον το Μαυροβούνιο στο ΝΑΤΟ, με την Ελλάδα και την Ιταλία να αναλαμβάνουν την από αέρος ενεργή άμυνα της χώρας αυτής.
Κατά την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης Αθηνών και Σκοπίων η επίσημη ρωσική διπλωματία τάχθηκε σαφώς κατά της επίλυσης του Μακεδονικού και, μάλιστα, διά στόματος του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος με δημόσια δήλωσή του κάλεσε τους δύο λαούς, αυτόν της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, να αντιταχθούν στις προτεινόμενες λύσεις.
Το βασικό σκεπτικό της Μόσχας, βεβαίως, αφορούσε στη διαδικασία ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.
Σχεδόν ταυτόχρονα η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα ενεργοποιήθηκε άμεσα. Ο Αμερικανός πρέσβης με δήλωσή του άφησε σαφή υπονοούμενα για τη σχέση του κονσόρτσιουμ το οποίο επελέγη για τη διαχείριση του λιμένα Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησής του. Ο Αμερικανός πρέσβης ξεκάθαρα τοποθετήθηκε κατά της συμμετοχής στο κονσόρτσιουμ αυτό του ρωσικής ιθαγένειας επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη. Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες του zougla.gr, κατατέθηκε από τους Αμερικανούς σημείωμα στο Μαξίμου βάσει του οποίου το γαλλογερμανικό κονσόρτσιουμ με τη συμμετοχή του Ιβάν Σαββίδη που ανέλαβε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης είναι «βιτρίνα» της ρώσικης μαφίας.
Αυτό, βεβαίως, το στοιχείο -αν είναι αληθινό- είναι εξαιρετικά βαρύνουσας σημασίας. Δεν υπήρξε ποτέ επιβεβαίωση της ύπαρξης τέτοιου σημειώματος.
Οι μήνες κύλησαν και αιφνιδίως την Τετάρτη το πρωί, 11 Ιουλίου, η εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσίευσε κατά αποκλειστικότητα την είδηση που αφορούσε στην απέλαση δύο στελεχών της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα, μεταξύ των οποίων και του στελέχους Βίκτωρα Γιάκοβλεφ, καθώς και στην απαγόρευση εισόδου στη χώρα άλλων δύο Ρώσων διπλωματών. Η είδηση αυτή επιβεβαιώθηκε σχεδόν αμέσως από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο, ενώ αντέδρασε και το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο, σύμφωνα με το πρακτορείο Interfax, απάντησε πως θα υπάρξουν ανάλογα αντίποινα από τη ρωσική πλευρά με την απέλαση δύο Ελλήνων διπλωματών. Η διπλωματική κρίση μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας ήταν πλέον γεγονός.
Αν κάποιος διαβάσει με προσοχή το σκεπτικό για την απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών αντιλαμβάνεται αμέσως πως εδώ και πολλούς μήνες διαδραματίζεται στη Βόρειο Ελλάδα, κυρίως, ένα ιδιόμορφο κατασκοπευτικό θρίλερ, το οποίο σχετίζεται άμεσα με τη διαδικασία και στη συνέχεια με την τελική πράξη της διαπραγμάτευσης Αθηνών και Σκοπίων για το Μακεδονικό. Το θρίλερ αυτό διεξάγεται
σε πολλαπλά επίπεδα και περιλαμβάνει χρηματοδότηση και οργάνωση μετώπου αντίδρασης στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ. Στο επίπεδο αυτό, οι επαφές του ρωσικού παράγοντα κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα συνεργασίας με επιχειρηματικούς κύκλους κυρίως της Βορείου Ελλάδος αλλά και με μητροπολίτες καθώς και μηχανισμούς της Εκκλησίας και συλλογικότητες. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, εξίσου σημαντικό και γεωπολιτικά κρίσιμο, η επιρροή του ρωσικού παράγοντα ενισχύθηκε στη μοναστική κοινότητα του Αγίου Όρους. Εδώ υπάρχει η εξής εμπλοκή: με αφετηρία το Άγιον Όρος, το οποίο ανήκει στη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εκτυλίσσεται μία σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ του φιλορωσικού παράγοντα της ελληνικής Εκκλησίας και του Φαναρίου με δύο αιχμές: το ουκρανικό ζήτημα και αυτό της σχισματικής Αρχιεπισκοπής της ΠΓΔΜ.
Ο οικουμενικός θρόνος επιχειρεί εδώ και καιρό να επιτύχει το αυτοκέφαλον της ουκρανικής ορθόδοξης εκκλησίας και της άμεσης υπαγωγής της στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το εγχείρημα αυτό εξοργίζει τόσο το Πατριαρχείο της Μόσχας όσο και τους μηχανισμούς του Κρεμλίνου. Επίσης, το Φανάρι ανέλαβε και κατάφερε με επιτυχία την αλλαγή ονομασίας της σχισματικής Αρχιεπισκοπής της ΠΓΔΜ σε Αρχιεπισκοπή Αχριδών ή Αχρίδος και την υπαγωγή της στο Οικουμενικό Πατριαρχείο αφαιρώντας έτσι την εκκλησιαστική αυτή οντότητα από το δυναμικό του Πατριαρχείου της Σερβίας. Στην αντίθετη όχθη παρατάσσονται εκείνες οι ομάδες της Εκκλησίας της Ελλάδας οι οποίες παραδοσιακά και κυρίως από την περίοδο του μακαριστού Χριστοδούλου τάσσονταν με την πλευρά του ρωσικού παράγοντα. Η μάχη, δηλαδή, μεταξύ του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και των αντιπάλων του στην αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδας χτύπησε «κόκκινο» την τελευταία περίοδο.
Ωστόσο και σχεδόν ταυτόχρονα ξέσπασε και κρίση στην ιεραρχία της Εκκλησίας της Κύπρου, που κατέληξε σε καταλυτική παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου, ο οποίος κατήγγειλε την προσπάθεια του ρωσικού παράγοντα να διεμβολίσει την Ιεραρχία του νησιού. «Φθάσαμε στο σημείο η Ιερά Μητρόπολη του νησιού να αποκαλείται το μικρό Κρεμλίνο» κατέληγε ανώτατος εκκλησιαστικός παράγων της Κύπρου σε πρόσφατες εξομολογήσεις του στις εφημερίδες «Φιλελεύθερος» και «Πολίτης».
Σημειώνεται πως η Εκκλησία της Κύπρου αποτελεί βασικό πολιτικό εταίρο του πολιτικού συστήματος καθώς και εξαιρετικά σημαντικό οικονομικό παράγοντα του νησιού.
Όμως, κατά την παρέλευση των τελευταίων μηνών παρατηρήθηκε πως στο Άγιον Όρος υπήρξαν και συναντήσεις συγκεκριμένων παραγόντων του λεγόμενου εθνικιστικού-πατριωτικού χώρου που δρουν 
στην Ελλάδα με πολιτικούς τόσο της Άκρας Δεξιάς (Χρυσή Αυγή) όσο και των ακραίων εκδοχών της συντηρητικής παράταξης με αντικείμενο συζήτησης βεβαίως το Μακεδονικό αλλά και τις δυνατότητες συνεργασίας τους σε διάφορα επίπεδα. Πυρήνας των δραστηριοτήτων σε όλα τα επίπεδα στο Άγιον Όρος ήταν τόσο η ρωσική μονή όσο και άλλες μονές στις οποίες παρατηρήθηκε ενίσχυση της επιρροής του Πατριαρχείου της Μόσχας. Η πλευρά του Φαναρίου ήδη είχε αντιδράσει επιχειρώντας να επιτύχει «ουκρανοποίηση» της ρωσικής μονής στο Άγιον Όρος. Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες, Δούρειος Ίππος του οικουμενικού θρόνου σε αυτό το εγχείρημα είναι η Μονή Βατοπεδίου, έστω και αν η έξωθεν μαρτυρία παραπλανά, όπως υποστηρίζουν καλά πληροφορημένοι εκκλησιαστικοί κύκλοι.
Η απόφαση απέλασης των δύο Ρώσων διπλωματών αποτελεί την κορύφωση μίας διαδικασίας και ελήφθη στο ανώτατο δυνατό επίπεδο. Δεν είναι, δηλαδή, απόφαση του Υπουργείου Εξωτερικών αλλά απόφαση του Μαξίμου με την προφανώς σύμφωνη γνώμη των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας.
Παράλληλα, και με δεδομένο ότι το δίκτυο παρακολούθησης των δραστηριοτήτων της ρωσικής διπλωματίας στη Βόρειο Ελλάδα οργανώθηκε από κοινού με αμερικανικές υπηρεσίες ασφαλείας, όπως πληροφορείται το zougla.gr, προκύπτει το συμπέρασμα πως θα πρέπει να αναμένονται και νέες εξελίξεις σε αυτό το κατασκοπευτικό θρίλερ. Οι εξελίξεις αυτές αφορούν και σε επιχειρηματικές δραστηριότητες καθώς και στην κινητικότητα που παρατηρείται σε εκκλησιαστικούς κύκλους και ιδιαίτερα στο Άγιον Όρος.
Σημειώνεται πως ο αμερικανικός παράγων σε συνεργασία με υπηρεσίες ασφαλείας κι άλλων δυτικών χωρών, όπως της Γερμανίας, έχει ενεργοποιηθεί και στα δυτικά Βαλκάνια με επίκεντρο αυτήν τη στιγμή τα Σκόπια και τη δραστηριότητα του απολύτως ρωσικής επιρροής εθνικιστικού κόμματος VMRO, το οποίο αποτελεί ως πολιτική οργάνωση τον ενεργό βραχίονα του ρωσικού παράγοντα σε αυτόν τον χώρο των Βαλκανίων από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ο μέχρι σήμερα ηγέτης του VMRO και πρώην πρωθυπουργός αλλά και υπόδικος Νίκολα Γκρουέφσκι θεωρείται ξεκάθαρα ως ο άνθρωπος της Μόσχας ο οποίος και καθορίζει ακόμη την πολιτική γραμμή του κόμματος στη Βουλή της πΓΔΜ.
Και μία τελευταία επισήμανση. Η αποκάλυψη της είδησης περί απελάσεως δύο Ρώσων διπλωματών δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι συνέπεσε χρονικά με την έναρξη της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
Το μήνυμα της ελληνικής κυβέρνησης προς τη Δύση και την Ατλαντική Συμμαχία είναι δηλαδή ξεκάθαρο. Όπως λέμε: «By the book»!
