Σχόλιο του αναγνώστη της «Ζούγκλας» Λευτέρη Ελευθερίου το 2016:
«Πριν γίνω κακός και για να προλάβω τυχόν καλοθελητές, θα επαναλάβω πως αγαπώ το νησί αυτό ή μάλλον το λατρεύω, γιατί είναι ο τόπος μου, τα καλοκαίρια μου, οι μνήμες μου και πιθανόν το μέλλον μου. Γιατί απλά η ενέργεια του νησιού δεν υπάρχει!
Όμως…
Ο πλούτος, το χρήμα, η καλαισθησία, η αριστοκρατία και η αξιοπρέπεια είναι λέξεις οι οποίες δεν συνυπάρχουν απαραίτητα.
Λέξεις που μέχρι πριν λίγα χρόνια συνυπήρχαν αυτονόητα στον μέγιστο βαθμό περιγράφοντας απόλυτα το status της Μυκόνου.
Γιατί η Μύκονος είχε Status, όχι απλά φήμη!
Πλέον κυριαρχεί και βασιλεύει το χρήμα στο νησί. Το χρήμα το οποίο έχει πλέον καθορίσει ακόμα και την αισθητική (…την ποια; ) του νησιού!
Βλέπεις money is the king ακόμα και αν το χρήμα αυτό προέρχεται από εμπόριο όπλων, σάρκας, ναρκωτικών…
(Θα θυμίσω πως χρήμα δεν συνεπάγεται και αισθητική μιας και χρήμα υπάρχει και στα στριπτιτζάδικα, στους οίκους ανοχής, στα στέκια των τοξικομανών, στα κακόφημα ξενοδοχεία της πλατείας Βάθη…)
Με λύπη διαπιστώνω πως τα πολύ τελευταία χρόνια, το νησί μεταμορφώνεται (ευτυχώς όχι όλο) σε αυτό που κάνουν κέφι οι Άραβες, Ρώσοι, Τούρκοι, Ινδοί κλπ. “μεγιστάνες”.
(Σε Έλληνες δεν αναφέρομαι μιας και ο αφρός των Ελλήνων επιχειρηματιών που σέβονται πλέον τον εαυτό τους δεν υπάρχει στη Μύκονο αλλά στο εκτός εισαγωγικών κοσμοπολίτικο Πορτοχέλι και αυτό το ξέρει οποίος γνωρίζει τα του ελληνικού επιχειρείν).
Οι “επιχειρηματίες” (ευτυχώς όχι όλοι αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι) ή μάλλον οι επενδυτές της Μυκόνου, υποτάσσονται στα κέφια των (χωρίς αισθητική) ως άνω “μεγιστάνων” και μεταμορφώνουν όχι μόνο τα μαγαζιά τους (στα οποία δικαίωμα τους να κάνουν ότι θέλουν) αλλά ακόμα και το φυσικό τοπίο του νησιού!
Επεμβαίνουν πλέον χωρίς όριο ακόμα και στις παραλίες αλλοιώνοντας την φυσική ομορφιά της Μυκόνου!
Δεν θα εκπλαγώ αν του χρόνου επειδή κάποιος Άραβας το ζήτησε, δω σε κάποια παραλία καμήλες ή ακόμα και πυραμίδες!
Χωρίς βέβαια να αποκλείεται η πιθανότητα για ελέφαντες, κροκόδειλους, μαϊμούδες κλπ.
Είναι σημαντικό πως το νησί κρατάει ψηλά το όνομα του σε επίπεδο διαφήμισης (άμεσης ή έμμεσης) παγκοσμίως αλλά η αρνητική διαφήμιση δεν είναι πάντα καλή.
Δεν μπορεί οι ίδιοι άνθρωποι που γελάνε με τις ταινίες Bollywood να παριστάνουν ότι θαυμάζουν αυτό που συμβαίνει στη Μύκονο επειδή η πλειοψηφία αυτό κάνει. Η πλειοψηφία άλλωστε λειτουργεί πάντα χωρίς υποκειμενική άποψη. Παρασύρεται λόγω της ψυχολογίας της μάζας.
Δοκιμάστε σε μια σαμπανιέρα γεμάτη με νερό και πάγο να βάλετε ένα γεμάτο μπουκάλι σαμπάνιας. Της ακριβότερης!
Το μπουκάλι θα εκτοπίσει τον όγκο του σε νερό. Έστω και κενό περιεχομένου όμως αν μείνει το μπουκάλι της σαμπάνιας, ακριβώς το ίδιο θα προκαλέσει!
Αυτό γίνεται σήμερα λοιπόν στη Μύκονο!
Πιστεύετε πως αυτό το συνονθύλευμα βλαχομπαρόκ αισθητικής, το πάντρεμα “αμανέδων, techno, μπουζουκιού, disco” κλπ. πραγματικά είναι chic;
Πιστεύετε πως οι άνθρωποι που κάποτε πραγματικά άφησαν τα χρήματα τους και την φήμη τους στο νησί βοηθώντας το να γίνει διάσημο στον πλανήτη, συνεχίζουν να υπάρχουν σε αυτό;
Ή μήπως παρασύρεστε από κάποια μοντέλα και ηθοποιούς που έρχονται στο νησί (εννοείται τσάμπα γιατί τα έξοδα τους καλύπτονται από αυτούς που τους καλούν μιας και όλο αυτό αφορά σε έμμεση διαφήμιση!) και πιστεύετε πως αυτό συνεπάγεται αίγλη και “glamour”;
Τα “νέα ήθη & έθιμα” του νησιού, οι νέοι ζάπλουτοι fan του νησιού, σε βάθος χρόνου θα λειτουργήσουν όπως στο ως άνω παράδειγμα, όπως το (άδειο) μπουκάλι σαμπάνιας!
Γιατί κάποια στιγμή, όλοι αυτοί θα βαρεθούν το νησί όπως βαριούνται το “χαρέμι” τους, τα yachts τους, τα supercars τους και θα ψάξουν για νέα παιδική χαρά!
Και αν δεν βρουν νέα παιδική χαρά, θα φτιάξουν μια όπως ακριβώς έκαναν με τη Μύκονο! Και τότε θα εξαφανιστούν εν μία νυκτί!
Θα εξαφανιστούν αφήνοντας πίσω τους ένα “άδειο μπουκάλι σαμπάνιας” το οποίο θα έχει προηγουμένως εκτοπίσει τον όγκο του!
Θα έχουν καταφέρει να διώξουν τον αληθινά καλό τουρισμό. Τον πραγματικά ποιοτικό τουρισμό.
Γιατί η ανάπτυξη στο νησί τα προηγούμενα χρόνια δεν ήρθε επειδή δέκα κακόγουστοι ζάπλουτοι έδεσαν τις θαλαμηγούς τους σε τρεις παραλίες και άνοιξαν δεκαπέντε σαμπάνιες. Η ανάπτυξη ήρθε γιατί κάποιοι αγάπησαν το νησί και επένδυσαν σε αυτό. Αγόρασαν εκτάσεις. Έχτισαν τα σπίτια τους. Κάποιοι έγιναν μόνιμοι κάτοικοι.
Μόνο που δεν μπορείς να χειραγωγείς τα πάντα.
Όταν έχεις ανεχτεί ή βοηθήσει την δημιουργία μιας “φούσκας” πρέπει να προσεχείς να μην είσαι κοντά όταν έρθει η στιγμή που θα σκάσει!
Και δεν φοβάμαι για να είμαι ειλικρινής για όσους δημιούργησαν και δημιουργούν την “φούσκα” μιας και αυτοί είναι “επιχειρηματίες” και κυνηγοί του χρήματος που έχουν σταθμίσει τα πάντα και έχουν φροντίσει εγκαίρως για την “κακιά στιγμή” αλλά για τους υπόλοιπους, γι’ αυτούς που ανέχονται έστω και με την σιωπή τους αυτή την “φούσκα”.
Φοβάμαι γι’ αυτούς που θα μείνουν πίσω. Τους αληθινούς Μυκονιάτες. Και Μυκονιάτης δεν είναι απαραίτητα οποίος γεννήθηκε στο νησί.
Ο Ισοκράτης είχε πει “Έλλην εστί πας ο έχων Ελληνικήν παιδείαν”. Αντίστοιχα συμβαίνει και με τον ορισμό του “Μυκονιάτη”.
Γιατί σε καμία περίπτωση αυτό που στις μέρες μας συμβαίνει δεν αφορά στην παιδεία κανενός πραγματικού Μυκονιάτη!
Αφορά στην λογική του “αφού κερδάμε να πάνε να γ@μηθούν όλοι”!
Πριν βιαστούν κάποιοι να κρίνουν την άποψη μου και να “επιτεθούν”, ας θυμηθούν την εποχή της “άνθησης” του ελληνικού χρηματιστηρίου!
Την εποχή που τα Cohiba ήταν τα εθνικά μας τσιγάρα και τα Grand Cherokee το εθνικό μας μέσο μετακίνησης!
Τη εποχή που ο μέσος Έλληνας πούλησε τα χωράφια του και το σπίτι του για να “επενδύσει” στο χρηματιστήριο και έμεινε με μετοχές που σήμερα αξίζουν λιγότερο από ένα κουτί τσίχλες!
Άλλωστε οι γνωρίζοντες καλά τα της Μυκόνου, ψιθυρίζουν με φόβο φέτος μεταξύ τους (λες και πρόκειται για επτασφράγιστο μυστικό!) ότι “η κίνηση είναι φανερά μειωμένη σε σχέση με πέρυσι…”
Όταν βλέπεις όμως να έχει πάρει φωτιά το σπίτι του γείτονα και αντί να τρέξεις να την σβήσεις η να δημιουργήσεις ζώνες και αναχώματα, πλησιάζεις για να “ζεσταθείς” και εσύ, μην ψάξεις τον λόγο που τελικά θα βρεθεί καμένο και το δικό σου σπίτι».
