Υπηρετούσε για πολλά χρόνια στο τμήμα αποσκευών του ΟΣΕ. Για τον λόγο αυτό κάποιοι συνάδελφοί του στα social media τον αποκαλούν ο αχθοφόρος. Με την έλευση της Νέας Δημοκρατίας γίνεται μετακλητός υπάλληλος στο Υπουργείο Παιδείας. Ένας Θεός είδε ποια εργασία ανέλαβε. Δεν είναι ωστόσο ικανοποιημένος. Ειδοποιείται αρμοδίως πώς στον ΟΣΕ «τρέχει» εσωτερική διαδικασία επιλογής από το υπαλληλικό προσωπικό υποψηφίων σταθμαρχών. Καταθέτει αίτηση η οποία ως του θαύματος γίνεται αποδεκτή. Παρακολουθεί ταχύρρυθμη εκπαίδευση. Περνά εξετάσεις. Κάποιοι σιδηροδρομικοί που γνωρίζουν τις διαδικασίες εξηγούν πώς ένα από τα εξεταστικά κριτήρια για την βαθμολόγηση της ικανότητας αντίληψης των μελλοντικών σταθμαρχών ήταν η καταμέτρηση βαγονιών. Εξαιρετικά δύσκολη άσκηση ομολογουμένως.
Ο Βασίλης Σαμαράς, αυτό είναι το όνομά του , γίνεται δεκτός. Είναι πλέον σταθμάρχης και τοποθετείται στη Λάρισα όπου είναι και το σπίτι του. Οποία σύμπτωσις. Το πολιτικό μέσο που διαθέτει είναι ικανό και αποτελεσματικό.
Ο ίδιος με ανάρτηση του στις 24 Ιανουαρίου 2023 στο Facebook ανακοινώνει πώς αναλαμβάνει καθήκοντα σταθμάρχη. Πολλοί σιδηροδρομικοί θα προειδοποιήσουν πώς είναι πολύ άπειρος για να υπηρετεί μόνος του σε αυτήν την θέση. Προφανώς κανείς δεν δίνει σημασία στις προειδοποιήσεις. Η τραγωδία δεν θα αργήσει να χτυπήσει. Λίγες εβδομάδες αργότερα, Τρίτη ξημερώνοντας Τετάρτη 1η Μαρτίου στα Τέμπη θα συμβεί το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην ιστορία της χώρας.
Ο Βασίλης Σαμαράς ,Σταθμάρχης βάρδιας στο σταθμό της Λάρισας, δίνει τις μοιραίες εντολές στον μηχανοδηγό της επιβατικής αμαξοστοιχίας.
Παρακολουθήστε το:
Όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά η περιγραφή ενός τυπικού οδοιπορικού, ενός τυπικότατου έλληνα δημοσίου υπαλλήλου σε κάποια κρατική εταιρεία που διαθέτει και τυπικά ένα ισχυρό πολιτικό μέσο. Τίποτε δεν μετρά περισσότερο στο οδοιπορικό του από το βόλεμα του. Ούτε η ασφάλεια των πολιτών, ούτε το κύρος της κρατικής εταιρείας ούτε και η αξιοπιστία της όποιας δημόσιας υπηρεσίας. Ούτε ο ίδιος ο θάνατος μετρά.
Το πολιτικό του μέσο δεν έχει κανένα ηθικό φραγμό. Ούτε οι ανώτεροι κομματικοί παράγοντες που υλοποιούν τα αιτήματα του. Πρόκειται για ένα κλασικό «βίσμα» που είναι τοποθετημένο από το κόμμα για να εκτελεί τις βρώμικες δουλειές. Είναι αδιάφορο το εάν το εξυπηρετούμενο ρουσφέτι είναι ικανό ή όχι.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση το «βίσμα» και το ρουσφέτι καθ’ ομολογίαν, φέρουν ήδη στην πλάτη τους το βάρος δεκάδων νεκρών και δεκάδων τραυματιών. Το νεοελληνικό κράτος, ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός και η κομματική του ηγεσία μπορεί να είναι υπερήφανοι. Για άλλη μία φορά τα κατάφεραν.
