Οι αποδοχές των εργαζομένων θα πρέπει να καταβάλλονται από το δημόσιο ή τους ιδιώτες εργοδότες ακόμη κι αν οι συμβάσεις που έχουν υπογράψει θεωρούνται πλέον άκυρες. Η παροχή ωστόσο των υπηρεσιών του εργαζόμενου, ανεξαρτήτως του καθεστώτος της σύμβασής του, οφείλει να πληρώνεται, με τους μισθούς που νομίμως προβλέπονται.
Αυτό έκρινε η πλήρης σύνθεση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, μετά την ασάφεια που δημιούργησαν αντικρουόμενες δικαστικές αποφάσεις, ανάμεσά τους και των Εργατικών Τμημάτων του Αρείου Πάγου.
Έτσι, ανατρέποντας προηγούμενες αποφάσεις δικαστηρίων, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, δικαίωσε εργαζόμενους στο καθεστώς των stage που παρείχαν εργασία πριν από χρόνια στο Γενικό Νοσοκομείο Βόλου. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι είχαν πάντως καταφέρει να εισπράξουν μία θετική για αυτούς απόφαση καθώς και σε δεύτερο βαθμό είχε κριθεί από το Εφετείο ότι είχαν εργαστεί επί χρόνια κανονικά, αν και εμφανίζονταν από τη σύμβασή τους ως μαθητευόμενοι ( stage).
Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, ακόμα και σε περιπτώσεις άκυρης σύμβασης, εφόσον ο εργαζόμενος έχει παράσχει τις υπηρεσίες του, ο εργοδότης οφείλει να καταβάλλει πλήρως τις αποδοχές του.
Κατά την απόφαση, το ίδιο ισχύει και αν εργοδότης είναι το δημόσιο, ενώ ως προς το ύψος των αποδοχών που οφείλει ο εργοδότης να καταβάλει, σύμφωνα με την απόφαση, αυτές πρέπει να είναι στο ύψος των νομίμως προβλεπομένων.
Με αφορμή την έκδοση της απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου ο κ. Βερβεσός δήλωσε:
«Ορθά η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου επισήμανε στην απόφασή της ότι το να πληρώνονται οι εργαζόμενοι κανονικά για όσο χρόνο εργάσθηκαν αποτελεί στοιχειώδη κανόνα που απορρέει από τις θεμελιώδεις κοινωνικές αντιλήψεις περί ισότητας και επιείκειας. Το να αρνείται ο εργοδότης, με διάφορα προσχήματα, να καταβάλλει ό,τι θα κατέβαλλε κανονικά σε οποιονδήποτε άλλον εργαζόμενο για την εκτέλεση μιας εργασίαςαποτελεί μία από τις χειρότερες μορφές εκμετάλλευσης. Δυστυχώς τέτοιες πρακτικές δεν ήσαν άγνωστες μέχρι σήμερα ούτε στον δημόσιο τομέα. Σήμερα ο Άρειος Πάγος έθεσε φραγμό σε παρόμοιες πρακτικές. Βεβαίως, η ανάγκη τήρησης της νομιμότητας είναι αυτονόητη. Η ανάγκη όμως αυτή δεν μπορείνα χρησιμεύει ως πρόσχημα για να πλουτίζει ο εργοδότης αδικαιολόγητα σε βάρος του εργαζομένου, ακόμη και όταν εργοδότης είναι το Δημόσιο».
