Αρεοπαγίτης τάσσεται κατά του γάμου δύο γυναικών στην Τήλο

Αντίθετος στον γάμο των ομοφύλων είναι ο αρεοπαγίτης, Χαράλαμπος Μαχαίρας, ο οποίος με εισήγησή του χαρακτηρίζει «ανυπόστατο» την ένωση των δύο γυναικών, τον Ιούλιο του 2008, στο δημαρχείο της Τήλου.

Επικαλούμενος όσα προβλέπονται στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο της χώρας μας, ο εισηγητής τονίζει ότι « δεν νοείται πολιτικός γάμος μεταξύ ομοφύλων» ζητώντας να απορριφθεί ως αβάσιμος ο λόγος που προβάλλουν οι δύο γυναίκες. Αν και η συζήτηση του θέματος στον Άρειο Πάγο αναβλήθηκε η εισήγηση του κ. Μαχαίρα αμφισβητεί ευθέως τη νομιμότητα του πολιτικού γάμου που τέλεσαν οι δύο γυναίκες, ηλικίας 45 και 48 ετών, μετά από μακρόχρονη σχέση για επισημοποιήσουν το δεσμό τους.

Ο αρεοπαγίτης συμφωνεί απολύτως με την κίνηση του εισαγγελέα Πρωτοδικών Ρόδου, λίγες ημέρες μετά τον πολιτικό γάμο να ασκήσει αγωγή κατά του ζευγαριού και του δημάρχου Τήλου, ζητώντας να κριθεί ως «ανυπόστατος και ανύπαρκτος ο γάμος αυτός. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου εκδίκασε την αγωγή τον Δεκέμβριο του 2008, κάνοντας τη δεκτή. Το ζευγάρι άσκησε τον Σεπτέμβριο του 2009 έφεση η οποία απορρίφθηκε επί της ουσίας από το Εφετείο Δωδεκανήσου. Στη συνέχεια οι δύο γυναίκες προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο, ζητώντας την αναίρεση της εφετειακής απόφασης , υποστηρίζοντας ότι παραβιάστηκαν διατάξεις του Αστικού Κώδικα, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.

Ο εισηγητής, ωστόσο, θεωρεί ότι μπορεί να αναγνωριστεί ως νόμιμος ο γάμος μεταξύ ομοφύλων με βάση το σημερινό νομοθετικό καθεστώς τονίζοντας μια σειρά λόγων: « α) υπό το νομικό καθεστώς του ΑΚ, θεωρείται αυτονόητη η διαφορετικότητα των φύλλων των νεονύμφων, όπως άλλωστε αυτό προκύπτει εναργέστατα από τις καταργθείσες και τροποοιηθείσες διατάξεις του, βλέπε ιδία εκείνες περί προικός, του άρθρου 1350 κ.α. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι ο ΑΚ αντιλαμβάνεται τον γάμο μόνο μεταξύ ετεροφύλων. Η δε αναφορά των διατάξεων του ΑΚ πλέον, σε «συζύγους» και «μελονύμφους», ουδόλως οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έγινε για να καταδείξει ότι εφεξής «αναγνωρίζει» πολιτικό γάμο και μεταξύ ομοφύλων, αλλά μάλλον ότι υιοθετήθηκε αυτή η φρασεολογία για λόγους νομοτεχνικούς, β) τούτο άλλωστε ενισχύεται και από την ρητή αναφορά σε πρόσφατο νομοθέτημα, τον Ν. 3719/2008 – Σύμφωνο Συμβίωσης-, όπου στο άρθρο 1 αυτού γίνεται χρήση ρητώς της έννοιας των «ετερόφυλων», γ) από το άρθρο 12 της ΕΣΔΑ, ουδόλως συνάγεται καταλυτικό επιχείρημα υπέρ της αναγνώρισης πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφύλων, αφού και εκεί διακρίνονται τα δύο φύλα, δ) ομοίως και στο άρθρο 23 παρ. 2 του ΔΣΑΠΑ, ε) Η ευρωπαϊκή νομολογία κρίνει και τάσσεται μεν ρητώς υπέρ της διεύρυνσης της έννοιας της οικογένειας και μεταξύ ομοφύλων (Στρασβούργο κλπ.), δεν έχει αποφανθεί όμως ρητά περί του τρόπου που θα πραγματωθεί αυτή, δηλαδή για παράδειγμα με ποιο νομικό μόρφωμα, όπως λ.χ. το σύμφωνο συμβίωσης ή άλλως.»