Εκτός από τον κυκεώνα της γραφειοκρατίας, χιλιάδες ασφαλισμένοι είναι αναγκασμένοι να βιώνουν καθημερινά τραγελαφικές καταστάσεις, προκειμένου να διευθετήσουν ακόμη και την πιο απλή υπόθεση.
Ο πλέον πολυδιαφημισμένος ΕΟΠΥΥ ανάγκασε τον νέο πρόεδρο Λευτέρη Παπαγεωργόπουλο και τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, Μ. Σαλμά, να επεξεργαστούν το σύστημα τηλεφωνικών ραντεβού, με στόχο τη μείωση του σημερινού τιμολογίου ή ακόμα και τη μηδενική συμμετοχή του ασφαλισμένου.
Το θέμα ωστόσο αφορά άλλη υπηρεσία του Οργανισμού και συγκεκριμένα το τηλεφωνικό της κέντρο: το ΚΕΠΑ, δηλαδή το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπήρων, που εντάσσεται στον ΕΟΠΥΥ.
Τα τελευταία 24ωρα παρουσιάζεται όμως το εξής απλό πρόβλημα που βγάζει από τα ρούχα του ακόμη και άνθρωπο με ιώβεια υπομονή. Όποιος καλεί από το πρωί στο 210-5215380 (σ.σ. τηλέφωνο του ΚΕΠΑ στον ΕΟΠΥΥ) διαπιστώνει πως είναι διαρκώς κατειλημμένο…
Αν αναζητήσει κάποιος στο Διαδίκτυο το τηλέφωνο, όντως αντιστοιχεί στη μία και μοναδική υπηρεσία του ΕΟΠΥΥ. Επίσης, αν οποιοσδήποτε καλέσει στις υπηρεσίες τηλεφωνικού καταλόγου, οι τηλεφωνητές δίδουν μόνο το νούμερο 210-5215380 ως το ΚΕΠΑ.
«Γεννήθηκα στην Ελλάδα το 1948. Σπούδασα 5 χρόνια. Υπηρέτησα στον Ελληνικό Στρατό. Δούλεψα στον ιδιωτικό τομέα 31 χρόνια. Δεν πήρα ποτέ από το Δημόσιο ούτε μια αμοιβή και όλα τα χρόνια πλήρωνα τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις μου. Λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας βγήκα με αναπηρία 80% σε σύνταξη. Έχω περάσει δύο φορές από επιτροπές που διαπιστώνουν την αναπηρία. Στις 31/12/2011 διακόπηκε η σύνταξή μου, γιατί πρέπει να περάσω πάλι επιτροπή. Πρόκειται για επιτροπή-φάντασμα που ορίζεται από τον ΕΟΠΥΥ. Το τηλέφωνο αυτής (ΚΕΠΑ) που έχω υποβάλει τα δικαιολογητικά μου από 09/01/2012 είναι 2105215380-1-2 και είναι όλη την ημέρα κατεβασμένο. Το ερώτημά μου προς τον υπουργό Υγείας είναι απλό. Ευχαριστώ για την απάντηση που δεν θα πάρω» αναφέρει καταγγέλλων στη zougla.gr.
Μέχρι να γραφτούν οι παραπάνω γραμμές, τηλεφωνήσαμε εκ νέου… Η απάντηση που πήραμε; Κατεβασμένο τηλέφωνο…
O Δημήτρης Ααρών, άτομο με αναπηρία, περιγράφει τον δικό του Γολγοθά, σε μία προσπάθεια να πιάσει γραμμή στον Οργανισμό. Από το πρωί μάλιστα, ακόμη και το 210-6871770 της Κεντρικής Υπηρεσίας είναι κατεβασμένο…
Την ίδια ώρα, το «παιχνίδι» που παίζεται πίσω από την πλάτη ορισμένων αναπήρων είναι μεγάλο. Πολλοί βλέπουν τα επιδόματά τους να κόβονται κάτω από… αδιευκρίνιστες συνθήκες και ω του θαύματος οι ίδιοι να εμφανίζονται σε ανυπόγραφα έγγραφα επίσημων φορέων ότι είναι υγιείς, ικανοί να δουλέψουν και ότι δεν χρειάζονται τη φροντίδα τρίτων προσώπων.
Από το ρεπορτάζ καταγράφονται «σκανδαλώδεις» περιπτώσεις περικοπής προνομίων σε ανθρώπους που, παρόλο επίσημα έγγραφα πιστοποιούν ότι έχει αυξηθεί το ποσοστό αναπηρίας τους, οι επιτροπές του Κέντρου πιστοποίησης Αναπήρων (ΚΕΠΑ) του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων κρίνουν ότι είναι ικανοί να εργαστούν.
Απόφαση-όνειδος
Ο 62χρονος Βασίλειος Γιαννόπουλος πάσχει από Αλτσχάιμερ και εμφανίζει 80% αναπηρία.
Η δευτεροβάθμια επιτροπή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που είχε εξετάσει τον κ. Γιαννόπουλο στις 12 Ιουλίου του 2011 είχε αποφανθεί ότι ο 62χρονος έπασχε από Αλτσχάιμερ και είχε ποσοστό αναπηρίας 67%, κάτι το οποίο πιστοποιεί και το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».
«Νόσος του Αλτσχάιμερ με σοβαρές μνημονικές διαταραχές, διαταραχές συμπεριφοράς και αδυναμία αυτοπροστασίας σε βαθμό που να θέτει σε κίνδυνο εαυτόν και έμμεσα το περιβάλλον. Η επιδείνωση της κατάστασής του είναι ραγδαία κατά το τελευταίο διάστημα, οπότε αδυνατεί να ασκήσει βιοποριστικό επάγγελμα και επιπροσθέτως έχει ανάγκη προστασίας υπό άλλου ατόμου» αναφέρει η ιατρική διάγνωση.
Ωστόσο, το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων φαίνεται ότι… αμφισβητεί τόσο την επιτροπή όσο και το γενικό νοσοκομείο, καθώς στο έγγραφο «πιστοποίησης αναπηρίας» που εξέδωσε στις 27 Ιουνίου του 2012 η Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής Εργασίας ο κ. Γιαννόπουλος παρουσιάζεται, ούτε λίγο ούτε πολύ, σαν ένας άνθρωπος ο οποίος είναι ικανός τόσο να αυτοεξυπηρετηθεί όσο και να εργαστεί.
Αν και το ίδρυμα πιστοποιεί ότι το 62χρονος έχει όχι 67 αλλά 80% αναπηρία, στα συμπεράσματά του καταλήγει ότι ο ασθενής δεν χρήζει βοήθειας και συμπαραστάσεως τρίτου προσώπου και ότι είναι ικανός να εργαστεί.
