Την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση στο κτίριο του ΕΟΤ της Θεσσαλονίκης που σημειώθηκε στις 03:00 τα ξημερώματα της Τρίτης, ανέλαβε μέσω e-mail που έστειλε στην ηλεκτρονική εφημερίδα zougla.gr η οργάνωση «Πυρήνες Άρνησης».
Η zougla.gr δημοσιεύει το κείμενο που έλαβε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, χωρίς διορθώσεις ή περικοπές.
Kάπου ανάμεσα στις, ηθικά στηριγμένες , κυρίαρχες δραστηριότητες του σύγχρονου ανθρώπου (οικογένεια, σχολείο, δουλειά), στην εποχή των ψεύτικων ευημεριών, προσαρμόστηκαν ομαλά και οι “διακοπές”. Με αυτές γίνεται πράξη η επιθυμία για ολοκληρωτική αλλαγή του επιπέδου της καθημερινότητας με ένα ταξίδι. Αυτές οι αποδράσεις ενώ αρχικά ίσως να έμοιαζαν με εξερεύνηση προς το άγνωστο -κάτι που όχι απλά δεχόμαστε αλλά το ορίζουμε και ως επαναστατικό- μετατράπηκαν σήμερα σε άλλη μία παρωδία αναψυχής.
Επικεντρώνοντας στις “διακοπές”, και βλέποντας πως χρησιμοποιείται εννοιολογικά ο όρος σήμερα, θα λέγαμε ότι, θεωρητικά, η διακοπή μιας δραστηριότητας αλλά και της καθημερινότητας γύρω απ’αυτήν, είναι τόσο χρήσιμη όσο η ίδια η δραστηριότητα. Θα ήταν όμως αδιανόητο και άλλο τόσο ηλίθιο να δεχτούμε κάτι τέτοιο απλά και φυσιολογικά απ΄την στιγμή που είμαστε αντιμέτωποι με τον καπιταλισμό, το σύστημα των σχέσεων εκμετάλλευσης που εχθρευόμαστε εξ’ορισμού.
Στον “δημοκρατικό” κόσμο λοιπόν η ευκαιρία διακοπών είναι πραγματικότητα όσο πραγματική βέβαια είναι και η επιστροφή αργά ή γρήγορα, μετά το τέλος τους, στην πληκτική καθημερινότητα.Πέρα απ’το γεγονός ότι συμπληρώνουν ένα μεγάλο κομμάτι του σύγχρονου lifestyle, οι διακοπές προσφέρονται κιόλας για περισυλλογή, χαλάρωση ή εκτόνωση από τους καταπιεστικούς ρυθμούς της καθημερινότητας με έμμεσο στόχο να αποδίδουν όλοι καλύτερα τον κοινωνικό ρόλο τους όταν επιστρέφουν από αυτές. Απ’τη μία θ’ακούσεις να λένε: “χρειάζομαι διακοπές γιατί έχω πιεστεί” και απ’την άλλη θ’ακούσεις το: “θα δουλέψω σκληρά (άρα θα πιεστώ) αυτόν τον καιρό για να πάω μετά διακοπές”.Δύο διαφορετικές λογικές που φέρουν όμως την ίδια σφραγίδα, αυτή της καπιταλιστικής λογικής, της “απελευθερωτικής” εργασίας, των “ίσων” ευκαιριών, των “ελευθεριών”, του παραλογισμού των ατέλειωτων αντιφάσεων του σήμερα…
Η τουριστική βιομηχανία είναι αυτή που κρύβεται πίσω απ’όλο αυτό το στημένο σκηνικό. Στον κόσμο της εμπορευματοποίησης που ακόμα και οι πιο απλές ανάγκες του ανθρώπου έχουν την τιμή τους έτσι και τα ταξίδια αναψυχής αποτελούν αγαθό με το σχετικό αυστηρό αντίτιμό τους. Η τουριστική βιομηχανία είναι μία από τις πιο κερδοφόρες παγκοσμίως και έχει φτάσει σε σημείο να αποτελεί τον πρώτο παράγοντα οικονομικού κέρδους γιά αρκετές χώρες ενώ η επέλασή της συνεχίζεται με αμειώτο ρυθμό. Η απληστία για περισσότερα κέρδη των μικρών και μεγάλων αφεντικών δε θα μπορούσε ν’αφήσει ανέγγιχτο το φυσικό περιβάλλον.
Η καταστροφή και η γενικότερη εκμετάλλευση εκτάσεων γης για την μετάλλαξη τους σε τουριστικά θέρετρα δεν είναι κάτι άγνωστο αλλά πλέον κάτι ολοφάνερο. Ξενοδοχεία και τουριστικά συγκροτήματα ”ξεφυτρώνουν” ‘ωστε να καλύψουν τις κερδοφόρες απαιτήσεις του τουριστικού τομέα και μαζί τους ό,τι χρειάζεται, απο γήπεδα γκολφ και πισίνες μέχρι μαρίνες και χιονοδρομικά κέντρα. Σ’αυτήν την υπόθεση διαδραματίζεται άλλη μία σχέση εμπόρου-κατανάλωτη με τα προϊόντα να ποικίλουν αλλά να έχουν όμως όλα ως κύριο συστατικό τα πιο σημαντικά στοιχεία του αξιακού κώδικα του σημερινού εξουσιαστικού κόσμου όπως το θέαμα και η εικόνα.
Η βιομηχανία του τουρισμού πλέον στοχεύει στην ολοκληρωτική κάλυψη του 24ώρου του Χ τουρίστα. Σ’έναν οποιοδήποτε τουριστικό προορισμό στην Ελλάδα π.χ., δεν βρίσκεις μονάχα επιλογές ξενοδοχείων και εστιατορίων αλλά ένα σωρό καταστήματα από χρυσοχοϊα μέχρι επώνυμα ρουχάδικα, δεκάδες μαγαζιά με σουβενίρ και πολλά κέντρα νυχτερινής διασκέδασης για να συμπληρωθεί έτσι το παζλ μιας νέας πλήρους αλλοτροιωμένης κουλτούρας. Αυτά όμως ήρθαν αφότου η παγκοσμιοποιημένη λογική του κέρδους εγκαθίδρυσε τόπους ως τουριστικούς προορισμούς. Θεωρητικά, όλοι οι τόποι έχουν την ξεχωριστή ομορφιά τους αναλόγως, βέβαια, το γούστο του καθενός. Εκεί είναι όμως που η χειραγώγηση μέσω της διαφήμισης έρχεται και πλάθει συγκεκριμένα “γούστα” εφευρίσκοντας χίλιους τρόπους να “ομορφύνει” ένε μέρος.
Η πιο κλασική τακτική ήταν μέσω συγκεχυμένων εννοιών και όρων όπως “ιστορία”, “παράδοση”, “πολιτισμός” να αναδείξει κρυμμένες σημασίες πίσω από έναν τόπο. Αυτές οι έννοιες, που έγιναν συνώνυμα για τόπους, μετέτρεψαν την άγνοια του κόσμου σε θαυμασμό και έτσι στην χειρότερη περίπτωση έγιναν αντικείμενα εξωτερικής παρατήρησης και στην καλύτερη αντικείμενα μελέτης με την ψευδαίσθηση της συμμετοχής/κατανόησης.
Το ελάχιστο που θα μπορούσαμε να κάνουμε για να δείξουμε την έμπρακτη αντίθεσή μας σε όλα τα προαναφερθέντα ήταν να επιτεθούμε στα γραφεία του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Δε θα υπήρχε καλύτερη εποχή απ’ την αρχή της καλοκαιρινής περιόδου για να πραγματοποιήσουμε αυτή την κίνηση. Τη νύχτα της Δευτέρας 7/6 λοιπόν, πυρπολήσαμε τα παραπάνω γραφεία που βρίσκονται μάλιστα καμιά κατοσταριά μέτρα απ’το πιο τουριστικό σύμβολο της πόλης, τον Λευκό πύργο.
Αυτόν τον σιχαμερό κόσμο τον έχουμε αρνηθεί προ πολλού. Ό,τι προσφέρει είναι εχθρικό για μας. Άρνηση σημαίνει αυτόματα και επανάσταση. Κάθε χτύπημα δεν είναι απλά μια αποκομμένη δράση, μια προσωπική ρεβάνς ή η κορύφωση ενός επίκαιρου αγώνα. Κάθε χτύπημα είναι και μία πρακτική έντασης του απελευθερωτικού αντιεξουσιαστικού πολέμου. Σκοπός είναι κάθε υλική καταστροφή να αποδομεί τη διάχυτη εξουσιαστική ηθική, την σχέση που την στηρίζει δηλαδή, και να δημιουργεί μία καινούρια σχέση πιο απελευθερωμένη. Ποτέ δεν είναι αργά ν’αρνηθείς αυτόν τον κόσμο…
Όσο μας πόνεσε η σύλληψη και ο σοβαρός τραυματισμός του συντρόφου Σίμου Σεϊσίδη άλλο τόσο θα πονέσει αυτούς που φέρουν ευθύνη γι’αυτήν την εξέλιξη η συνέχιση της δράσης μας.
Λευτεριά στους συλληφθέντες που κατηγορούνται για συμμετοχή στην οργάνωση “Συνομωσία πυρήνων της φωτιάς” (Παναγιώτης Μασούρας, Χάρης Χατζιμιχελάκης, Κωνσταντίνα Καρακατσάνη)
Αλληλεγγύη σε όσους διώκονται για την ίδια υπόθεση
Λευτεριά στους συλληφθέντες της οργάνωσης “Επαναστατικός αγώνας” (Κώστα Γουρνά, Νίκο Μαζιώτη, Πόλα Ρούπα) και σε όσους κρατούνται για την ίδια υπόθεση (Χριστόφορο Κορτέση, Σαράντο Νικητόπουλο, Ευάγγελο Σταθόπουλο)
Λευτεριά στους Σίμο Σεισίδη, Γιάννη Δημητράκη, Michal Pawlak (Πολωνός σύντροφος που κρατείται έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού για τα γεγονότα της 6/12/09), Πολύκαρπο Γεωργιάδη, Χρήστο Στρατηγόπουλο, Alfredo Bonnano, Ηλία Νικολάου, Γιώργο Βούτση-Βογιατζή, Άρη Σειρηνίδη
Αλληλεγγύη στους Γρηγορη Τσιρώνη και Μάριο Σεϊσίδη που καταζητούνται για την συμμετοχή τους στην ληστεία της ΕΤΕ στην οδο Σόλωνος στις 16/1/2006
Πυρήνες Άρνησης
Διαβάστε επίσης:
Γκαζάκια σε κτήριο του ΕΟΤ στη Θεσσαλονίκη, Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 8 Ιουνίου 2010, 05:46
