Ο Huseyin Tut είναι Κούρδος που κρατείται στην Ασφάλεια Κατερίνης από τις 24 Οκτωβρίου, καθώς συνελήφθη χωρίς χαρτιά και αιτήθηκε πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα.
Στις 22 Ιανουαρίου περνάει από συνέντευξη ενώπιον βαθμοφόρου της ΕΛ.ΑΣ. για τη διαδικασία απέλασης. Για την υπόθεσή του έχει κινητοποιηθεί πλήθος οργανώσεων, κοινοβουλευτικών κομμάτων και φορέων, προκειμένου να μην αντιμετωπίσει την επιστροφή του στην Τουρκία, γεγονός που θα τον καταδικάσει σε ισόβια φυλάκιση και βασανιστήρια.
Γιατί εγκατέλειψες την Τουρκία;
Εγκατέλειψα τη χώρα μου, διότι καταδικάστηκα σε ισόβια κάθειρξη για συμμετοχή σε παράνομη οργάνωση, πράγμα το οποίο αρνούμαι από την πρώτη στιγμή της σύλληψής μου. Όταν με συνέλαβαν, με υπέβαλαν επί 15 μέρες σε βασανιστήρια, προκειμένου να ομολογήσω. Αυτό το ανέφερα και στο δικαστήριο, το οποίο βέβαια το αγνόησε.
Είχες πολιτική δράση στην Τουρκία;
Βέβαια. Συμμετείχα στο παρελθόν στη Halkevleri (Σπίτια του Λαού), μια νόμιμη οργάνωση, και μετά στη διάσπασή της ODP (Κόμμα Ελευθερίας και Δημοκρατίας), που είναι νόμιμο αριστερό κόμμα. Αργότερα συμμετείχα στη Λαϊκή Δημοκρατική Συσπείρωση, που αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα (των φυλακισμένων, τον ομοφυλοφίλων, των αρνητών στράτευσης, κ.λπ.). Δεν έχω καμία σχέση με ένοπλες και βίαιες ενέργειες, όπως κατηγορούμαι. Είναι κλασική πρακτική του κράτους να κατηγορεί αγωνιστές για τρομοκρατία, προκειμένου να πλήξει τον αγώνα και να απονομιμοποιήσει τους αγωνιστές στα μάτια της κοινωνίας. Στις δράσεις της οργάνωσης (μοιράσματα κειμένων, αφισοκολλήσεις κ.λπ.) παρενοχλούμασταν πολύ συχνά από την Ασφάλεια και προσαγόμασταν χωρίς λόγο στο τμήμα.
Ποιες είναι οι συνθήκες κράτησης για τους πολιτικούς κρατούμενους;
Είναι φριχτές. Έμεινα στη φυλακή από το 1995 έως το 2005. Οι πολιτικοί κρατούμενοι φυλακίζονται σε φυλακές που είναι αποκλειστικά για αυτούς και για μέλη του σοβαρού οργανωμένου εγκλήματος. Οι ξυλοδαρμοί και τα βασανιστήρια εκεί είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Οι ανθρωποφύλακες στρατιωτικοί μπαίνουν στα κελιά και σε χτυπούν με βαναυσότητα μόνο και μόνο για να ξεσπάσουν. Άλλες φορές κάνει επιδρομή ο στρατός με τανκς, μας χτυπάει, πετάει δακρυγόνα και φεύγει. Έχω κρατηθεί σε τέσσερις φυλακές, οι δύο τελευταίες (Kandira Ftipi και Bolu Ftipi) ήταν τύπου F (δηλαδή, λευκά κελιά απομόνωσης). Εκεί μπορεί να μέναμε πολλές μέρες νηστικοί και να μας χτυπούσαν, αλλά το χειρότερο ήταν η αισθητηριακή απομόνωση, το γεγονός ότι δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι ώρα και τι μέρα είναι, κάτι που σε τρελαίνει, χάνεις την αίσθηση του χρόνου και κινδυνεύεις να χάσεις το μυαλό σου.
Συμμετείχες στις μεγάλες απεργίες πείνας των πολιτικών κρατουμένων;
Έκανα πολλές φορές απεργία πείνας, οργανωμένα με άλλους πολιτικούς κρατούμενους. Το 1995 έκανα για 43 μέρες και έπαιρνα μόνο νερό, ζάχαρη αλάτι και τσάι. Το 1996 έκανα απεργία πείνας (μόνο νερό και ζάχαρη) για 70 μέρες. Το 2000 συμμετείχα σε μεγάλη κυλιόμενη απεργία πείνας μέχρι το 2002, συνολικά για 200 μέρες. Σε αυτήν την απεργία πέθαναν 30 κρατούμενοι, κάποιοι από την απεργία, άλλοι επειδή αυτοπυρπολήθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα λευκά κελιά. Τα αιτήματά μας αφορούσαν στις συνθήκες κράτησης, να φύγουμε από τα λευκά κελιά, να επιτρέπονται τα επισκεπτήρια και να απελευθερωθούν οι άρρωστοι κρατούμενοι.
Ζήτησες πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα. Αν απελαθείς στην Τουρκία, τι σε περιμένει;
Με περιμένει μια ισόβια κάθειρξη στα λευκά κελιά του τουρκικού κράτους, έπειτα από μια άδικη καταδίκη. Βασανιστήρια, ηλεκτροσόκ, φάλαγγα. Ζητώ από το ελληνικό κράτος να με αναγνωρίσει ως πολιτικό πρόσφυγα και να με προστατέψει από μεταχείριση που είναι παράνομη σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Ο Κούρδος κρατούμενος έδωσε συνέντευξη στο alterthess.gr.
