Ποιος να είναι άραγε ο «κύριος Πάρτον», ο οποίος, κατά το ρεπορτάζ, απασχολούσε τα ενδότερα των έσω του καλλιτεχνικού κόσμου εδώ και… δεκαετίες; Ναι, δεκαετίες. Διότι εδώ και 20 χρόνια, σύμφωνα με μαρτυρίες, ο εν λόγω κύριος δημιουργούσε προβλήματα με τις νεαρές, ονειροπόλες, φιλόδοξες ενίοτε, αλλά πάντα νέες και όμορφες κοπέλες που άρχιζαν δειλά τον βηματισμό τους στο θέατρο. Ακόμα και οι κόκκοι σκόνης κάτω από τα στασίδια των θεατρικών αιθουσών ξέρουν το όνομά του. Ξέρουν και τα χούγια του. Ακόμη και την εικόνα των απόκρυφων σημείων που επιδείκνυε.
Όπως οι κόκκοι σκόνης ξέρουν και το όνομα του άλλου κυρίου που είχε την τύχη, λόγω υψηλών γνωριμιών και όχι τόσο ταλέντου, να γίνει και θιασάρχης. Με το θράσος του αυτοδημιούργητου, ατάλαντου -αυτό είναι άλλωστε το ατού του κάθε ζιγκολό-, ασχημονούσε στα κορίτσια τα οποία η τρέλα του θεάτρου (καλή τρέλα πάντα) έφερνε στην πόρτα του.
Πάνω στην κορύφωση των αποκαλύψεων περί «κυρίου Πάρτον» ή του Κώστα Σπυρόπουλου (μοίρασε και αυτός εξώδικα) ή ακόμη και των επιπρόσθετων πληροφοριών για τα έργα και τις ημέρες του Γιώργου Κιμούλη, έσκασε και η «βόμβα» για την επικείμενη παραίτηση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου κ. Λιγνάδη. Στην αποκάλυψη προέβη η Έλενα Ακρίτα, αλλά η αλήθεια είναι πως τις δύο τελευταίες ημέρες πλήθαιναν οι πληροφορίες και τα σχόλια στους διαδρόμους του Εθνικού. Τελικά η κα. Μενδώνη, ως αρμόδια υπουργός, μίλησε για «φήμες» διαψεύδοντας τα περί παραιτήσεως. Ο ίδιος ο κ. Λιγνάδης το απόγευμα της Τρίτης ανακοίνωσε πως ασκεί κανονικά τα καθήκοντά του. Οργισμένη η Έλενα Ακρίτα ανακάλεσε στην τάξη την… Άννα Παναγιωταρέα, ωσάν να μιλούσε για μία φιγούρα βγαλμένη από το παρελθόν. Ωστόσο η κα. Παναγιωταρέα είναι όντως , ακόμη και σήμερα, άμεση συνεργάτιδα της υπουργού Πολιτισμού. Αυτή τη λεπτομέρεια την ξέρει η κα. Ακρίτα.
Αυτό ήταν το κλίμα πίσω από τις κλειστές κουίντες λόγω Covid-19 το πρωί της Τετάρτης 3 Φεβρουαρίου του σωτήριου έτους 2021, ενώ αναμένονται με κάποια ανακούφιση οι Αλκυονίδες ημέρες. Οι σκέψεις γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω, στην ιστορική ατάκα του Ντίνου Ηλιόπουλου περί «ωραίας ατμόσφαιρας», η οποία συνοδεύεται άνετα από την επίσης ιστορική φράση του Μίμη Φωτόπουλου: «Γυναίκα, το δίκαννο!».