Οι πρόσφυγες που κατακλύζουν τις ακτές των Ελληνικών νησιών δεν είναι παρά η αντεστραμμένη εικόνα των στρατιωτικών και πολιτικών παρεμβάσεων του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Αρκεί να διαβάσει κανείς την πρόσφατη Έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, για να διαπιστώσει ότι σχεδόν όλες οι χώρες από τις οποίες αναχωρούν οι μεγαλύτερες ομάδες προσφύγων έχουν δεχτεί πρόσφατα την άμεση στρατιωτική παρέμβαση των ΗΠΑ ή κάποιας ευρωπαϊκής χώρας ή την έμμεση συμβολή τους σε κάποιο πολυετή εμφύλιο. Στις τρεις πρώτες θέσεις της λίστας βλέπουμε: Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν.
Αναλυτές κάνουν λόγο για τη μεγαλύτερη κρίση μετατόπισης πληθυσμού μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στην Τουρκία έχουν καταγραφεί πάνω από 2 εκατ. Σύροι πρόσφυγες, ενώ 1,2 εκατ. βρίσκονται στον Λίβανο.
124.000 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν φτάσει φέτος μέσω θαλάσσης -ως τις 31 Ιουλίου- κυρίως στη Λέσβο, τη Χίο, την Κω, την Σάμο και τη Λέρο (50.000 αφίξεις μόνο τον Ιούλιο). Το σύνολο αυτό συνιστά αύξηση που ξεπερνά το 750% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το 2014.
Η εφαρμογή της συμφωνίας του Δουβλίνου ΙΙ, αλλά και η μορφή της Ευρώπης Φρούριο(3), στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Βαλκανίων, έχουν ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στα νησιά της ελληνικής παραμεθορίου, στα σύνορα με τις υπόλοιπες Βαλκανικές χώρες αλλά και στην Αθήνα. Ο άτυπος αυτός εγκλωβισμός, η τεράστια έλλειψη σε κρατικές υποδομές και η απουσία του κρατικού μηχανισμού μέσα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης υποθάλπτουν και ενισχύουν ξενοφοβικές και ρατσιστικές συμπεριφορές.
Οι άνθρωποι αυτοί, θύματα των βομβαρδισμών και κατόπιν των δουλεμπόρων, διωγμένοι, τρομαγμένοι, εξουθενωμένοι, δεν θαλασσοπνίγονται αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Φεύγουν κυνηγημένοι από τον πόλεμο που κατατρώει τις πατρίδες τους για να σωθούν.
Δεν αρκεί να καταδικάσουμε για άλλη μια φορά το διαρκές έγκλημα που συντελείται στη Μεσόγειο, να οργιστούμε, να διαδηλώσουμε, να εκφράσουμε τη λύπη και τον αποτροπιασμό μας.
Αυτή η ανθρωπιστική κατάσταση έκτακτης ανάγκης συμβαίνει τώρα στην Ευρώπη, στην «πολιτισμένη» Ευρώπη, αυτή του Διαφωτισμού και των λαών. Και μάλιστα στη χώρα της οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης, των δόσεων, των προαπαιτούμενων και των μνημονίων.
Και απαιτείται άμεση ελληνική και ευρωπαϊκή απάντηση. Η μόνη απάντηση που δίνεται μέχρι τώρα είναι από την ελληνική κοινωνία.
Στη Γαύδο και την Τήλο, στη Λέσβο και τη Λέρο, οι συμπολίτες μας δείχνουν ότι η αλληλεγγύη σ’ αυτό τον τόπο ακμάζει και καρποφορεί. Οι κάτοικοι των ακριτικών νησιών (αλλά και τουρίστες που αδυνατούν να μείνουν άπραγοι μπροστά στην εικόνα των προσφύγων) έχοντας ξεπεράσει τα όρια και τις αντοχές τους και την αγωνία τους γιατί μόνοι τους διαχειρίζονται θέματα που έχουν να κάνουν με ανθρώπινες ζωές, κάθε μέρα ανανεώνουν την υπόσχεσή τους ότι και την επομένη το πρωί θα είναι εκεί, αλληλέγγυοι στους συνανθρώπους τους.
——————————————————————————————————-
Το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης/Κοινωνικό Ιατρείο και Φαρμακείο Ηρακλείου την προηγούμενη εβδομάδα έστειλε 252 εξάδες νερού στη Λέρο μετά από έκκληση του Δικτύου Αλληλεγγύης της Λέρου. Το νερό αυτό, με τη ζέστη που επικρατεί, καλύπτει προσωρινά τις ανάγκες λίγων ημερών.
Δίπλα τους αλληλέγγυοι και οι πολίτες, ως Πρωτοβουλία Πολιτών του Ηρακλείου και με τη συνδρομή του Κοινωνικού Ιατρείου Ηρακλείου, καλούν τον καθένα και καθεμία από εμάς, φορείς, κοινωνικές και πολιτικές ομάδες, να πάρουν θέση, να ενεργοποιηθούν και να δράσουν ενάντια στη βαρβαρότητα και την καταστροφή.
Από Δευτέρα 17 μέχρι και Παρασκευή 21 Αυγούστου, και ώρες 19.00-22.00, στο Πολύκεντρο Νεολαίας του δήμου Ηρακλείου, συγκεντρώνουν υπνόσακους, σεντόνια και κουβέρτες και μαζεύουν χρήματα για την αγορά εμφιαλωμένου νερού.
Για επικοινωνία koinoniaher@gmail.com και 6973314546.
