Start The Party - Review

Το Move ήρθε για να μείνει, να μας κουνήσει και να μας σηκώσει από καναπέδες, κρεβάτια και ντιβάνια (που λέει και μια ψυχή), όπως μας έμαθε το Nintendo Wii. Γιατί αναφέρουμε το Wii; Μα φυσικά, γιατί είναι αυτό που τα ξεκίνησε όλα. Το θέμα είναι αν η Sony με το PlayStation Move κάνει το βήμα εμπρός ή απλώς επενδύει στα κεκτημένα κάποιου άλλου.

Όπως με κάθε launch ενός καινούργιου περιφερειακού πρέπει να υπάρχουν κάποιοι τίτλοι που να αναδεικνύουν τις δυνατότητές του, έτσι και με το PlayStation Move η ανάγκη για την κυκλοφορία ενός party (ή mini–games αν προτιμάτε) τίτλου ήταν επιτακτική. Το Start The Party, λοιπόν, αναλαμβάνει αυτόν τον ρόλο. Είναι ικανό να καλύψει τις ανάγκες των gamers που (πλέον) διψούν για party games, αλλά ταυτόχρονα να αναδείξει τις τεχνολογικές αρετές του PlayStation Move; Και ναι και όχι. Γιατί αυτό; Πάμε να δούμε ευθύς αμέσως.

Σενάριο: Πώς είπατε παρακαλώ; Πάρτε το μηδέν δεν σας ακούω!

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφέρω ότι ο τίτλος δεν έχει σενάριο. Γενικά, τα party games με τη μορφή που τα έχουμε γνωρίσει έχουν ένα στόχο και ένα σκοπό. Τη διασκέδαση της παρέας. Βέβαια, αν δεν έχετε παρέα, δεν είναι ότι δεν θα μπορείτε να παίξετε ένα party game. Απλώς είναι λίγο θλιβερό από κοινωνικής αλλά και ψυχολογικής άποψης. Τα συγκεκριμένα παιχνίδια δημιουργήθηκαν με γνώμονα την παρέα, την ευγενή άμιλλα αλλά κυρίως τη διασκέδαση. Στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, τέτοια παιχνίδια είναι ικανά να αντισταθμίσουν κάποια «φαντεζί» έξοδό μας από το σπίτι λόγω έλλειψης χρημάτων. Ειδικά όταν αυτή η έλλειψη προέρχεται, εν μέρει, από την αγορά του συγκεκριμένου τίτλου.

Γραφικά: Μαμά κοίτα! Είμαι μέσα στην ΤV! – Πρόσεξε παιδί μου μη ρίξεις το σεμεδάκι!

Έχουμε να κάνουμε με έναν τίτλο, ο οποίος δεν θα διεκδικήσει δάφνες ποιότητας και υπερ-ρεαλιστικών γραφικών. Ούτε θα μείνει στην ιστορία για τη μηχανή γραφικών του. Όμως αυτό που κάνει το κάνει καλά. Έχουμε να κάνουμε με μια καλλιτεχνική προσέγγιση που θυμίζει κάτι από παιδικά προγράμματα σε συνδυασμό με έναν γενικό στήσιμο (αν όχι πρωτότυπο) πλήρως λειτουργικό. Έντονα χρώματα στην οθόνη μας, ευφάνταστοι σχεδιαστικά χαρακτήρες στα mini–games και μία έντονα χαρούμενη διάθεση. Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω να αναφέρουμε. Το πιο σημαντικό είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της οθόνης καταλαμβάνει η εικόνα που καταγράφει το PlayStation Eye. Δηλαδή εμάς. Αυτό είναι κάτι που ενθουσιάζει απίστευτα τα μικρά παιδιά και προκαλεί εντύπωση στους μη μυημένους φίλους μας. Και εκεί είναι λίγη από τη μαγεία που έχει το παιχνίδι. Στις χαμηλές συνθήκες φωτισμού, το grain είναι έντονο στην οθόνη μας, όμως όχι τόσο ώστε να κάνει τα πράγματα τραγικά.

Η όλη αισθητική της σχεδίασης του τίτλου έχει μια ευχάριστη αύρα. Και αυτό είναι το ζητούμενο.

Ήχος: Party Music; Μπα…

Ο ηχητικός τομέας του τίτλου, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, κάνει τη δουλειά του. Τα tunes που παίζουν κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών είναι ευχάριστα και δεν κουράζουν. Ταιριάζουν πλήρως στον χαρακτήρα του παιχνιδιού και στην αισθητική του. H μουσική έχει τη σχετική ποικιλία που απαιτείται. Αναλόγως με τα mini games που θα επιλέξουμε, υπάρχει και το ανάλογο μουσικό θέμα. Ευχάριστο, λιτό, κατανοητό. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Τα ηχητικά effects είναι προσεγμένα και συμβαδίζουν με την όλη λειτουργική λογική. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι ορισμένα από αυτά είναι ιδιαίτερα πετυχημένα. Για παράδειγμα, το εφέ του αέρα που υπάρχει, όταν κουνάμε το Move δίνει μια αίσθηση ρεαλισμού.

Τέλος, πρέπει να αναφέρουμε και τον εκφωνητή του τίτλου που παραδόξως είναι το καλύτερο σημείο στον ηχητικό τομέα. Μιλάει συνεχώς, πειράζει τους παίκτες αναλόγως με το πόσο καλά ή πόσο κακά τα πηγαίνουν στα mini–games, έχει αστείες ατάκες και δίνει μία νότα «τηλεπαιχνιδιού» στον τίτλο.

Gameplay/Χειρισμός: I like to move it

Ο τίτλος εμπεριέχει μια καλή ποικιλία από mini–games. Θα χρειαστεί να ακολουθήσουμε τις οδηγίες στην οθόνη, ώστε να ζωγραφίσουμε όσο καλύτερα μπορούμε αυτό που μας δείχνει, θα χρειαστεί να κουρέψουμε ανθρωπάκια με βάση κάποιο σχέδιο, θα χρειαστεί να κυνηγήσουμε έντομα, αλλά και να βρούμε φαντάσματα στο σκοτάδι. Γενικά, τα mini–games έχουν κάτι να δώσουν στους παίκτες. Χρησιμοποιώ πληθυντικό, αν δεν το καταλάβατε. Ο λόγος είναι ότι το παιχνίδι ανεβαίνει πολλά επίπεδα, όταν παίζουμε multiplayer. Σαφώς μπορούμε μόνοι μας να παίξουμε κάποιο mini–game και έπειτα να προσπαθήσουμε να «σπάσουμε» το ρεκόρ μας. Όμως, με παρέα, τα πράγματα είναι πιο διασκεδαστικά κατά πολύ.

Τα κύρια modes του παιχνιδιού είναι δύο: το Party και το Party Mix. Στο mix οι παίκτες είναι αυτοί που επιλέγουν το παιχνίδι της αρεσκείας τους, ενώ στο Party το παιχνίδι επιλέγει για εμάς. Ο κάθε παίκτης τραβάει μια φωτογραφία, ώστε να δώσει εικόνα στο avatar του και ηχογραφεί μια φράση που σηματοδοτεί τη σειρά του. Εμείς επιλέγουμε τους γύρους που θα έχει κάθε παιχνίδι. Κάθε γύρος έχει και από έναν ρόλο. Versus, time attack κλπ. Ο παίκτης με την καλύτερη απόδοση στους γύρους που επιλέξαμε είναι ο νικητής. Ωραία πινελιά είναι και η δυνατότητα που παρουσιάζεται για in–game καζούρα στους αντιπάλους μας. Μπορούμε να μουτζουρώσουμε τη φωτογραφία ενός παίκτη ή να αλλάξουμε το ηχογραφημένο μήνυμα, με σκοπό να ενοχλήσουμε τους συμπαίκτες μας.

Για solo παιχνίδι υπάρχει το Survival Mode που οι trophy hunters (ναι, φυσικά υπάρχουν trophies) θα το τιμήσουν.

Από πλευράς χειρισμού, μπορούμε να πούμε πως το Move ανταποκρίνεται καλά. Δεν υπάρχει lag που να επιδρά αρνητικά στις κινήσεις μας. Εμείς απλώς πάμε το χειριστήριο εκεί που θέλουμε, σε σχέση με αυτό που βλέπουμε. Επίσης, σημαντικό είναι ότι η κάμερα αντιλαμβάνεται τον χώρο, οπότε κινούμαστε σε όλους τους άξονες. Γενικά, δεν υπάρχει κάτι το πολύπλοκο, καθώς και οι παντελώς ανίδεοι μπορούν να ακολουθήσουν το απλοϊκό tutorial του εκάστοτε mini–game και να τα καταφέρουν περίφημα.

Replay Value: Βάλτε τις πίτσες, βάζω το παιχνίδι και συναντιόμαστε στης Ευτέρπης!

Είναι απλά τα πράγματα. Εάν έχετε παρέα και θέλετε να περνάτε έτσι κάποιες ώρες αυτό είναι καλό. Ο τίτλος έχει αντοχή στο χρόνο με τέτοιου είδους χρήση. Αν είστε μόνος (και έρημος), τότε θα βαρεθείτε σχετικά γρήγορα. Αναλόγως με την αντιμετώπιση που θα έχετε στον τίτλο, θα σας αποζημιώσει αναλόγως. Οι μικρότερες ηλικίες είναι δεδομένο ότι θα τον εκτιμήσουν λίγο παραπάνω.

Για πες: Συμπέρασμα

Το Start The Party είναι ένας Full Price τίτλος. Αναδεικνύει, εν μέρει, κάποιες από τις δυνατότητες του Move. Δεδομένου ότι με ένα χειριστήριο μπορούν να παίξουν μέχρι 4 παίκτες, τα πράγματα γίνονται πιο απλά. Αν είστε από τους ανθρώπους που σας αρέσει να μαζεύεστε στο σπίτι με παρέα θέλοντας να γελάσετε και να περάσετε ευχάριστα μερικές ώρες, τότε ο τίτλος είναι για εσάς. Εάν είστε γονείς, τότε μπορείτε να παίξετε με τα παιδιά σας (και πιθανώς να χάσετε κιόλας). Το Start The Party δεν είναι κακό παιχνίδι. Ειδικά για αυτό που προσφέρει. Όμως, θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Εάν έχετε PlayStation 3 και θέλετε να ζήσετε και εσείς την εμπειρία του casual gaming, τότε είναι μονόδρομος. Αν απλώς έχετε περιέργεια για το πώς παίζει ο τίτλος, καλό θα είναι να το δοκιμάσετε πρώτα, πριν προβείτε σε αγορά.