Battlefield 3 – review

Το Battlefield 3 είναι από τα παιχνίδια που περίμενα με αρκετή ανυπομονησία αφού όλα όσα είχε βγάλει η ΕΑ στην φόρα τους περασμένους μήνες, έδειχναν πως τα πράγματα που λάτρεψα στο Bad Company 2 θα επέστρεφαν καλύτερα από ποτέ.

Και για να αρχίσουμε με ψυχρολουσία, όλα τα κακά που έχει «καθιερώσει» η σειρά Call of Duty και έχουν αντιγραφεί από άλλους τίτλους (όπως το Homefront και το Medal of Honor) κάνουν την εμφάνισή τους και στο Battlefield 3. Το σενάριο, κατ’ αρχάς, μοιάζει σχεδόν καρμπόν του Black Ops και έτσι έχουμε έναν Αμερικανό πεζοναύτη ο οποίος κατηγορείται αδίκως (;) από τους ανωτέρους του για την αποτυχία μίας στρατιωτικής επιχείρησης στο Ιράν αλλά και για τρομοκρατικές επιθέσεις. Καθώς οι ανακριτές του πρωταγωνιστή, προσπαθούν να μάθουν την αλήθεια, εμείς πηγαίνουμε πίσω στο παρελθόν, μπαίνοντας στα άρβυλα όχι μόνο του ήρωά μας αλλά και άλλων στρατιωτών του αμερικανικού στρατού που είχαν συμμετοχή στο όλο σκηνικό.

Η DICE επέλεξε να δημιουργήσει μία πέρα για πέρα γραμμική εμπειρία,«απαγορεύοντας» στους παίκτες να προσεγγίσουν διαφορετικά το κάθε επίπεδο. Επίσης πήρε την απόφαση να μην χρησιμοποιήσει κανένα από τα δυνατά σημεία του multiplayer, όπως ας πούμε τη χρήση οχημάτων, τα μεγάλα επίπεδα και τα καταστρέψιμα περιβάλλοντα, προσφέροντάς μας ένα campaign το οποίο θα ξεχαστεί αβίαστα με το που θα φτάσουμε στους τίτλους τέλους… Το κερασάκι σε αυτή την όχι τόσο εύγευστη τούρτα, είναι η συνολική διάρκεια του campaign το οποίο στο μέσο επίπεδο δυσκολίας προσωπικά μου πήρε γύρω στις πέντε ώρες να τελειώσω.

Όταν με το καλό τελειώσουμε με το single player, το παιχνίδι δίνει και την επιλογή για co-opμε έξι επιπλέον αποστολές. Αυτές είναι αισθητά δυσκολότερες από του campaign, ενώ σε μία θα μπορέσουμε να πιλοτάρουμε ελικόπτερο. Γενικά, αν και σχετικά λίγο σε διάρκεια το co-op είναι αρκετά διασκεδαστικό και σαφώς προσφέρει μία πληρέστερη εμπειρία που αξίζει να επαναλάβει κανείς.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο κυρίως κομμάτι του τίτλου που δεν είναι άλλο από το multiplayer. Αυτό που θα προσέξουν όσοι έχουν «καεί» τα τελευταία δύο χρόνια παίζοντας το Bad Company 2, είναι πως η DICE προέβη σε αρκετές αλλαγές σε μία προσπάθεια να διορθώσει τα κακώς κείμενα που χαλούσαν τις ισορροπίες. Πλέον η κλάση Assault είναι αυτή που μπορεί να γιατρεύει τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας μας, ο ανεφοδιασμός με επιπλέον πυρομαχικά έχει ανατεθεί στην Support, ενώ παρελθόν αποτελεί το ενοχλητικό mortar strike της Recon. Ακόμα τα σημεία που πρέπει να καταστρέψουμε στο Rush mode δεν καταστρέφονται απλά με εκρηκτικά και βολές από τανκς αλλά μόνο ενεργοποιώντας τα από κοντά. Επιπλέον οι οπλοβομβίδες είναι λιγότερο ισχυρές και δεν μπορούμε να ισοπεδώνουμε ολόκληρα κτίρια με μερικές μόνο βολές, ενώ για να σκοτώσουμε κάποιον με το μαχαίρι μας χρειαζόμαστε δύο χτυπήματα, εκτός βέβαια και αν τον πετύχουμε με την πλάτη γυρισμένη.

Όμως τα καλά νέα δεν περιορίζονται μόνο στις διορθώσεις που έγιναν στο παιχνίδι, αλλά και στο νέο περιεχόμενο που αυτό διαθέτει. Οι εννιά multiplayer χάρτες κυμαίνονται από σχετικά μικρούς μέχρι πραγματικά τεράστιους, ενώ ο συνολικός αριθμός των παικτών που υποστηρίζονται φτάνει πλέον τους 64, αναλόγως πάντα του mode που θα επιλέξουμε. Όμως αύξηση δεν είδαν μόνο ο αριθμός των παικτών και το μέγεθος των χαρτών, αλλά και ο εξοπλισμός και τα οχήματα που έχουμε στην διάθεσή μας.

Στο τεχνικό κομμάτι, η δουλειά της DICE πρέπει να ομολογήσω πως είναι εξαιρετική, με την μηχανή γραφικών να κάνει σε πολλά επίπεδα του campaign αλλά και σε χάρτες του multiplayer «παπάδες», τουλάχιστον στις υψηλότερες ρυθμίσεις. Η προσοχή στην λεπτομέρεια που έδωσε το στούντιο είναι άξια συγχαρητηρίων και αρκετές στιγμές θα σας βρουν να σταματάτε για να θαυμάσετε τα γραφικά.

Το Battlefield 3 είναι μία διχασμένη προσωπικότητα. Στο multiplayer ακολουθεί πιστά τις προσταγές της σειράς, με τεράστιους ανοιχτούς χάρτες, καταστρέψιμα περιβάλλοντα και ύπαρξη οχημάτων, ξεχωρίζοντας πολύ από τα Call of Duty και τους κλώνους τους. Στο single player κάνει ακριβώς το αντίθετο. Αντιγράφει σχεδόν όλα όσα θα περίμενε να δει κανείς στο παιχνίδι της Activision, με κλισέ-όσο-δεν-πάει σενάριο που μυρίζει έντονα Black Ops, γραμμικά επίπεδα σε περιοχές όπου τίποτα δεν καταστρέφεται και ελάχιστη χρήση οχημάτων. Αν το παιχνίδι σας ενδιαφέρει καθαρά για το online κομμάτι του, τότε επενδύστε άφοβα, δεν θα βρείτε κάτι αντάξιό του στην αγορά αυτή την εποχή.