20 χρόνια PlayStation

Η Sony γιόρτασε στις 3 Δεκεμβρίου 20 χρόνια από την έλευση του πρώτου PlayStation στην αγορά της Ιαπωνίας. Μιας κονσόλας που γεννήθηκε ύστερα από μια διαφωνία ανάμεσα σε Nintendo και Sony, όταν η δεύτερη επρόκειτο να δημιουργήσει ένα CD-Rom με την ονομασία “Play Station” για λογαριασμό του SuperNES, ζητώντας παράλληλα ποσοστά από τις πωλησεις. Η απόφαση της Nintendo να συνεργαστεί με την Philips έφερε το PlayStation στην αγορά όχι ως expansion του SuperNES αλλά ως ανεξάρτητη κονσόλα και για το καλό πολλών από εμάς η Sony μπήκε για τα καλά στο κόλπο του gaming.

Με αφορμή τα εικοστά γενέθλια του PlayStation, η Sony ανακοίνωσε μια συλλεκτική κονσόλα PS4 με PS1 theme. Αυτό που κάνει τις συγκεκριμένες εκδόσεις special είναι πως θα διατεθούν μόλις 12.300 αριθμημένα κομμάτια. Επίσης προστέθηκε στο PS Store, το PS1 theme το οποίο διατίθεται δωρεάν, χωρίς να απαιτείται καν συνδρομή PS Plus. Τέλος, η Sony ανακοίνωσε το PlayStation Experience, ένα event που θα λάβει χώρα στο Λας Βέγκας της Αμερικής σε λίγες ώρες (περισσότερα στο σχετικό link) και στο οποίο θα ειπωθούν νέες πληροφορίες για διάφορα games.

Το PlayStation ήταν μία από τις πρώτες κονσόλες που απέκτησα ποτέ από την Sony. Στην Ευρώπη ήρθε τον Σεπτέμβρη του 1995 και δεν άργησε να κάνει πάταγο παρόλο που είχε μεγάλους ανταγωνιστές όπως το Nintendo 64 και το Sega Saturn. Μην με περάσετε για fangirl, το ότι η κονσόλα είχε τρομερή επιτυχία φαίνεται από τα 100 εκατομμύρια αντίτυπα που πούλησε τα 9,5 xρόνια που κυκλοφόρησε στην αγορά. Με αφορμή λοιπόν τα εικοστά γενέθλια του PlayStation σήμερα στην στήλη Console Wars θα σας γράψω τις καλύτερες αναμνήσεις που είχα από την μέχρι τώρα πορεία του PlayStation.

Το πρώτο PlayStation
Τα games που έκαναν την κονσόλα γνωστή μπορεί να μην ήταν τόσο δυνατά στην αρχή όπως για παράδειγμα το Nintendo 64 είχε το Mario 64, αλλά η ποιότητα δεν άργησε να κάνει την διαφορά. Από τα πρώτα games που αγάπησα και πέρασα αμέτρητες ώρες ήταν το Tekken. Παρέα με ξαδέρφια, φίλους και το Tekken, τα πάρτι και οι επισκέψεις γινόντουσαν κατά πολύ πιο ενδιαφέρουσες ασχολίες! Βέβαια δεν ήταν τόσο δύσκολο για εκείνη την εποχή να πουλήσει ένα fighting με τους μηχανισμούς του Tekken, οπότε αργά ή γρήγορα έγινε γνωστό σε όλο τον πλανήτη. Μαζί με το Tekken, έχω να αναφέρω και το Bloody Roar το οποίο αν και λιγότερο γνωστό, ήταν πιο φανταχτερό από άποψη γραφικών και αμφιέσεων. Θυμάμαι να είχα χαλάσει και εκεί αμέτρητες ώρες παίζοντας με τον Long the Tiger αλλά περιέργως δύσκολα έβρισκα άτομα που τους άρεσε το εν λόγω παιχνίδι.

Δεύτερο προσωπικό αγαπημένο το Tomb Raider! Η Lara μπορεί να έμοιαζε κάπως τετράγωνη και τελείως διαφορετική απ’ ότι σήμερα αλλά δεν μας ενδιέφερε πολύ. Αυτό που μετρούσε για τους τότε fans της Lara ήταν η μεγάλη διάρκεια του παιχνιδιού, οι γρίφοι, τα ακροβατικά σε ξύλα, τοίχους, βουνά και άλλες επιφάνειες και φυσικά το να χρησιμοποιήσουμε τα όπλα μας πάνω σε όποιον σταθεί εμπόδιο στον δρόμο μας. Βέβαια προσωπικά δεν κοιτούσα την εμφάνιση της Lara, αλλά είμαι σίγουρη ότι είχε μεγάλη επιτυχία στο αντίθετο φύλο.

Τα επόμενα games ίσως σας φανούν πολύ…παιδικά αλλά για εκείνη την εποχή αποτελούσαν top τίτλους. Το Klonoa: Door to Phantomile είχε τον πιο όμορφα διαμορφωμένο κόσμο που είχα δει ποτέ. Ο Klonoa που ποτέ δεν έμαθα τι είδους ζώο ήταν, μπορεί να χαρακτηριστεί ως αξιαγάπητος. αφού διέθετε γλυκιά φωνή και μεγάλα αυτιά. Ο κόσμος του παιχνιδιού ήταν αρκετά μεγάλος και γεμάτος με εμπόδια αλλά και αντικείμενα που έπρεπε να χρησιμοποιήσει κανείς για να σκαρφαλώσει σε ορισμένα σημεία. Η μουσική του όμως ήταν το κάτι άλλο, αποτελώντας ένα από τα πιο εντυπωσιακά soundtrack που σίγουρα μπαίνει στην δική μου δεκάδα. Φυσικά δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω και τον Spyro The Dragon, τον πιο γλυκό μωβ δράκο που ευθύνεται για την προτίμησή μου στο συγκεκριμένο χρώμα. Ως μεγάλη fan της σειράς, έπαιξα και τις εξίσου ωραίες συνέχειες Spyro 2: Ripto’s Rage! και Spyro: Year of the Dragon.

Ο λόγος που ζήλευα τότε τους “μεγάλους”, ήταν που μπορούσαν να παίξουν το Resident Evil. Μετά από λίγο καιρό, είχα πλέον το δικαίωμα και εγώ να δω πόσο τρομαχτικό μπορεί να είναι αυτό το video game! Ως gamer με μηδενική (τότε) εμπειρία στα Survival Horror, το Resident Evil κατάφερε τον αρχικό του στόχο. Θυμάμαι ότι ήταν τρομαχτικό να προσπαθείς να ξεφύγεις από ένα μέρος στο οποίο έχεις παγιδευτεί και έξω υπάρχουν μεταλλαγμένα όντα έτοιμα να σε κατασπαράξουν! Πάλι καλά που φοβόντουσαν όσοι το έπαιζαν και είχα έναν λόγο να μην νιώθω άσχημα με τον εαυτό μου.

PlayStation 2
Το 2000 η συνέχεια του πρώτου PlayStation έκανε την εμφάνισή τoυ. Μιλάμε φυσικά για το PlayStation 2 το οποίο πούλησε πάνω από 155 εκατομμύρια μονάδες και ενάμιση δισεκατομμύριο αντίτυπα από τους 3.870 τίτλους. Ακόμα και μετά την κυκλοφορία του PS3, το PS2 ήταν αρκετά διάσημο ανάμεσα στους gamers και οι εταιρίες το υποστήριζαν κυκλοφορώντας games για αυτό για αρκετά χρόνια μετά τη δύση του.

Ως WWE fan ξόδεψα 100 ώρες στο WWE SmackDown! Here Comes the Pain! Το WWE μπορεί τότε να μην είχε το μεγάλο roster των νέων τίτλων, αλλά κατάφερνε να μας κολλήσει με το gameplay του. Το να βλέπουμε τα πανό ανάμεσα στον κόσμο στις εξέδρες με τις πιο γνωστές ατάκες και το να χειριζόμαστε τους αγαπημένους Superstars ήταν όλα όσα θέλαμε για τον Νοέμβρη του 2003. Επίσης αγαπημένο ήταν το Tony Hawk’s Pro Skater 4 από την Activision στο οποίο έχω χάσει το μέτρημα για το πόσες ώρες έχω αφιερώσει.

Αριστούργημα της Rockstar το Bully το οποίο ήταν ό,τι θέλει ο κάθε μαθητής. Μέσα από το Bully μπορούσαμε να κάνουμε ότι απαγορευόταν στο σχολείο, να φύγουμε από το μάθημα, να δείρουμε τους νταήδες του σχολείου και να πετάξουμε τυροπιτάκια στις μαζορέτες. Ακόμα παραμένει ένα από τα top games της Rockstar παρόλο που κυκλοφόρησε το 2006. Περιμένουμε βέβαια την νέα έκδοσή του αν οι φήμες είναι αληθινές.

Για εμένα το PlayStation 2 ήταν η εποχή των διδύμων. Δεν αναφέρομαι στα αδέλφια αλλά στα αποτελέσματα που έφερνε η συνεργασία δύο διαφορετικών συντρόφων στην μάχη. Jak and Daxter: The Precursor Legacy και Ratchet & Clank αποτελούσαν αγαπημένα δίδυμα και μας προσέφεραν αρκετές ώρες διασκέδασης. Το Jak and Daxter: The Precursor Legacy βέβαια είχε μεγαλύτερη διάρκεια από τα Ratchet & Clank games και περισσότερο χιούμορ, οπότε μπαίνει πιο ψηλά στην λίστα μου.

Τέλος, έβαλα το μυαλό μου να σκεφτεί με λίγο πιο περίπλοκα games όπως τα Beyond Good & Evil, Devil May Cry, Prince of Persia, God of War, Final Fantasy X, Dark Cloud, SOCOM II: U.S. Navy SEALs και Metal Gear Solid 3: Snake Eater. Το SOCOM II: U.S. Navy SEALs ήταν η δική μου εκδοχή του Call of Duty, απίστευτο shooter με σενάριο και ατμόσφαιρα. Τα Devil May Cry, Prince of Persia και God of War για εμένα μπαίνουν στην ίδια κατηγορία και ανυπομονούσαν α κυκλοφορήσουν οι συνέχειές τους, αλλά μέχρι τότε τα τερμάτιζα πέντε-έξι φορές. Όσο για το Beyond Good & Evil, πρόκειται για ένα αρκετά “άγνωστο” σε πολλούς παιχνίδι το οποίο όμως μου άρεσε ιδιαίτερα και ακόμα εύχομαι να δω κάποιο sequel σε νέες κονσόλες. Σχετικά με τα Fighting, όχι μόνο δεν τα σταμάτησα αλλά “έφαγα” κόλλημα με το Smackdown VS Raw 2006 αφού το έπαιξα τόσο πολύ που το δισκάκι δεν δούλευε πια απ΄οτις γρατζουνιές. Ένα άλλο αγαπημένο fighting σε wrestling στυλ ήταν το Rumble Roses στο οποίο το roster ήταν αποκλειστικά γυναικείο!

Τρίτωσε το καλό
Με το PlayStation 3 η ιδέα που είχαμε για το PlayStation άλλαξε εντελώς. Αυτό μπορεί να το καταλάβει κάποιος απλά ανοίγοντας την κονσόλα. Αντί να τρέξει αμέσως το παιχνίδι, θα εμφανιστεί μπροστά του ένα menu με διάφορες επιλογές όπως μουσική ή προβολή φωτογραφιών και βίντεο. Πλέον, το PS3 διέθετε, browser, PlayStation Store για διάφορες online αγορές, το PlayStation Home για συνάντηση των avatars μας, Trophies και προσωπικά User Levels. Με λίγα (ή πολλά) λόγια, η μετάβαση από το PS2 στο PS3 είχε μεγάλη διαφορά αφού πλέον η κονσόλα έκανε πολλά παραπάνω από το να παίζει απλά ένα game.

Το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα στο PS3 ήταν το πρώτο Assassin’s Creed το οποίο με τράβηξε αμέσως με τα απίστευτα γραφικά του και το πρωτοποριακό σενάριο. Ύστερα δοκίμασα το Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots που για εμένα είναι ίσως ο καλύτερος τίτλος της σειράς. Επίσης δεν θα μπορούσα να μην αφιερώσω ώρες στο καλύτερο exclusive του PS3, το Uncharted: Drake’s Fortune. Τα γραφικά για την εποχή ήταν αρκετά μπροστά και το όλο κλίμα Indiana Jones πιστεύω ότι του ταίριαζε πολύ. Φυσικά έμεινα το ίδιο ικανοποιημένη και από τις συνέχειες, Uncharted 2: Among Thieves και Uncharted 3: Drake’s Deception.

Στις προηγούμενες κονσόλες έπαιζα αρκετά Fighting και Racing games. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην γινόταν αυτό και με το PS3! Κάθε χρόνο έπαιζα όλα τα Need For Speed που έβγαιναν, μια σειρά που από το 2008 και μετά ακολουθούσε την λογική “καλό gameplay-απαράδεκτο gameplay”. Βέβαια αυτά είναι γούστα και το άρθρο αυτό προσωπικής άποψης, οπότε don’t shoot! Αξιοσημείωτος Racing τίτλος ήταν και το Midnight Club: Los Angeles και φυσικά το Burnout Paradise. Όσο για τα Fighting, Street Fighter IV και Tekken 6 αποτέλεσαν για μένα τα κορυφαία games του είδους για την περίοδο 2009-2010.

Next-Gen is Here
Πως πέρασαν έτσι τα χρόνια; Πέρυσι κυκλοφόρησε στην χώρα μας το PlayStation 4, η κονσόλα νέας γενιάς από την οποία περιμένουμε πολλά χάρις στο ακριβό hardware του. Η διαφήμιση που έγινε για το PS4 δεν χρειάστηκε αφού έτσι και αλλιώς οι φανατικοί της κονσόλας ενημερώνονταν κάθε στιγμή για τις ειδήσεις μέσα από τα gaming websites και το PlayStation Blog.

Έκανα τα εγκαίνια της κονσόλας μου με το Assassin’s Creed IV: Black Flag και το χάρηκα ιδιαίτερα! Τα γραφικά είχαν διαφορά στην έκδοση του PS4 και το περιβάλλον φαινόταν σχεδόν σαν αληθινό. Θυμάμαι σαν σήμερα τον πατέρα μου να νομίζει ότι έβλεπα ντοκιμαντέρ κατά την διάρκεια ενός cutscene. Έπειτα δοκίμασα και άλλα games από τα οποία μπορώ να ξεχωρίσω ως πραγματικά διαφορετικά τα The Last of Us Remastered, Dragon Age: Inquisition, Far Cry 4 και Grand Theft Auto V. Περιμένω πως και πως να δοκιμάσω το The Witcher 3: Wild Hunt το οποίο για εμένα θα είναι το καλυτερο RPG της χρονιάς αλλά και το Dying Light για μπόλικη zombie-κατάσταση.

For the Players
Πέρασαν 20 χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε το πρώτο PlayStation και ακόμα οι περισσότεροι δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Είμαι σίγουρη ότι μια μερίδα αναγνωστών του GameWorld που διαβάζετε αυτό το άρθρο και θυμηθήκατε τα περισσότερα από όσα γράφει ίσως αρχίζετε να νιώθετε ήδη μεγάλοι. Τουλάχιστον είστε…μικρότεροι από το PlayStation. Γεγονός είναι πάντως ότι πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε μαζί του.

Το νόημα είναι ένα. Η κονσόλα της Sony μας χάρισε πολλές ωραίες στιγμές, αρκετά exclusives και οι fans της ιαπωνικής εταιρείας ανταπέδωσαν την δουλειά με την πίστη και τις αγορές τους. Το PlayStation 2 κρατάει το ρεκόρ πωλήσεων με 155 εκατομμύρια αντιτυπα. Λέτε άραγε το PS4 ή κάποιος εκ των ανταγωνιστών του να καταφέρει να σπάσει αυτό το ρεκόρ; Αυτό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε από τώρα μιας και η κονσόλα κυκλοφόρησε πέρυσι αλλά μένει να το δούμε στο μέλλον καθώς η κούρσα της όγδοης γενιάς βρίσκεται ακόμη στην αρχή της.

Γεγονός είναι πάντως ότι η Sony μας φέρνει στο νου τις πρώτες αναμνήσεις της μετάβασης στην 3D γενιά των video games. Κι αυτό τουλάχιστον οφείλουμε να της το αναγνωρίσουμε.

Πηγή: GameWorld.gr