του Τόνι Νζειμ διαιολόγος διατροφολόγος

H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός πολυετής θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Οι γλυκιές ιδιότητες των φύλλων της στέβιας ήταν γνωστές για περισσότερα από 1500 χρόνια στους αυτόχθονες της φυλής Γκουαράνι της Παραγουάης, ως γλυκαντικό για τοπικά αφεψήματα, φάρμακα και ως «γλυκιά απόλαυση».

Το φυτό στέβια ανακαλύφθηκε από τον φυσιοδίφη Δρ Moises Santiago Bertoni το 1887. Υπάρχουν πλέον περισσότερα από 150 γνωστά είδη στέβιας, αλλά το είδος stevia rebaudiana είναι το μόνο με σημαντικές γλυκαντικές ιδιότητες.

Οι δραστικές ενώσεις της στέβιας είναι οι γλυκοζίτες στεβιόλης (κυρίως στεβιοσίδη καιρεμπαουδιοσίδη). Τα φύλλα της στέβιας rebaudiana περιέχουν περίπου 4-15% στεβιοσίδη, μία λευκή μικροκρυσταλλική ουσία (ένωση) όπως και η κοινή ζάχαρη, φυσικό φυτικό γλυκαντικό αλλά με μηδενική θερμιδική αξία και 150-300 φορές ποιογλυκιά από τη ζάχαρη, ανάλογα με την συγκέντρωση κάθε μιας από τις γλυκαντικές ουσίες.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Διαβάστε για τις ευεργετικές της ιδιότητες, τη καλλιέργεια της, την ασφάλεια και τη χρήση-κατανάλωση της όπως επίσης και συνταγές

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης