Της Γεωργίας Κατσογριδάκη, κλινικός διαιτολόγος διατροφολόγος
Δεδομένου ότι το τυρί αποτελεί μέρος του καθημερινού σχεδόν διαιτολογίου του ανθρώπου, κατέχει ξεχωριστή θέση η κατανόηση της θρεπτικής του αξίας.
Στην Ελλάδα καταναλώνονται ευρέα τα λευκά τυριά άλμης (φέτα, Τελεμές) από τα οποία 100γρ μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες ενός μέτριαεργαζόμενου άνδρα κατά το 1/3 ως προς πρωτεΐνες, βιταμίνη Α και ριβοφλαβίνη και κατά το μισό μέχρι και πλήρως τις ανάγκες του ασβέστιο, ανάλογα με το είδος του τυριού. Καλύπτουν επίσης σημαντικό μέρος των ημερήσιων αναγκών του σε ενέργεια ανάλογα με τη λιποπεριεκτικότητα τους. Τα σκληρά τυριά που έχουν περισσότερη ξηρή ουσία επί τοις εκατό καλύπτουν περισσότερες ανάγκες από ότι ια μαλακά τυριά.
Η θρεπτική αξία ενός σκληρού τυριού συγκρινόμενη με άλλα σημαντικά τρόφιμα φαίνεται να υπερέχει από τα αυγά, κρέας και ψάρια ως προς τις πρωτεΐνες το ασβέστιο, τη βιταμίνη Α και τη ριβοφλαβίνη αλλά υστερεί ως προς το σίδηρο και τη βιταμίνη D.
Για σωστότερη όμως εκτίμηση της σημασίας ενός τροφίμου στο διαιτολόγιο του ανθρώπου θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η ποσότητα που αποτελεί τη μερίδα, η συχνότητα κατανάλωσης και η ευληπτότητα του. Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι το τυρί λόγω του λίπους που περιέχει είναι από τις τροφές που «παχαίνει» συνεπώς όσοι ενδιαφέρονται να αδυνατίσουν ή να παίρνουν μόνο πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας θα πρέπει να επιδιώκουν να αγοράζουν τυριά άπαχα όπως η μυζήθρα.
