της Γεωργίας Κατσογριδάκη κλινικός διαιτολόγος διατροφολόγος
Το αγγούρι κατατάσσεται στις τροφές χλωρίου και πυριτίου. Θα μπορούσε όμως να καταταχθεί ανάμεσα στους μεγαλύτερους θεραπευτικούς παράγοντες γιατί είναι καλό για κάθε ασθένεια που προσβάλλει το σώμα.
Αντενδείκνυται μόνο όταν απαγορεύονται ένα από τα οξέα που περιέχει. Λόγω της περιεκτικότητας σε αρκετά οξέα είναι ένας από τους καλύτερους καθαριστές του οργανισμού των διαφόρων σωματικών οξέων όπως το ουρικό οξύ και οι τοξίνες. Πρέπει να καταναλώνεται όπως το μήλο με τη φλούδα του και χωρίς καρυκεύματα. Στην αφυδατωμένη του μορφή, του λείπουν τα περισσότερα οξέα και έτσι χάνει την αξία του από αυτή την άποψη.
Το αγγούρι προτείνεται όταν δεν μπορεί να προταθεί το σπαράγγι – σε ασθένειες και αδυναμίες των νεφρών όταν μπορεί να υπάρξει μια υπερβολική ροή ούρων. Το αγγούρι καθαρίζει το αίμα και αντιμετωπίζει και τις ασθένειες του δέρματος. Στη περίπτωση συμφόρησης των νεφρών το αγγούρι μπορεί να εργαστεί θαυμάσια σε συνεργασία με το σπαράγγι. Το τελευταίο βρασμένο ή σαν ρόφημα, ενώ το αγγούρι πρέπει να τρώγεται στη φυσική του κατάσταση ή αφυδατωμένο σαν σκόνη.
Λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας του σε κάλιο, το αγγούρι προτείνεται σε περιπτώσεις καρκίνου και όταν γίνει χυμός, μπορεί να πάρει τη θέση του νερού. Δεν είναι τόσο σημαντικό στη θεραπεία των νεοπλασμάτων λόγω της μικρής ποσότητας πυριτίου που περιέχει.
