Από τον Ανδρέα Ζουρδό Διαιτολόγος Διατροφολόγος
Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα μελέτη για τη ποσότητα πρωτεΐνης που χρειάζονται οι αθλητικές διατροφές δημοσιεύτηκε μόλις πριν λίγες μέρες από τον πολύ γνωστό ερευνητή Κεβιν Τίπτον και τους συνεργάτες του. Εδώ η περίληψη της. Η μελέτη συνέκρινε 2 διαφορετικές προσλήψεις πρωτεΐνης, η μία στο 1,5γρ/κιλό και η άλλη στα 3 γρ/κιλό. Οι αθλητές ήταν αγωνιστικοί ποδηλάτες. Τα αποτελέσματα ήταν πολύ ενθαρρυντικά για την ομάδα με την υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης , η οποία είχε καλύτερη απόδοση σε μία περίοδο υψηλής προπονητικής έντασης σε σχέση με την ομάδα που είχε την πρόσληψη στο 1,5γρ/κιλό. Επιπλέον η ομάδα των αθλητών που έτρωγε περισσότερη πρωτεΐνη είχε λιγότερε ενδείξεις έντονου ψυχολογικού στρες. Νομίζω αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό για κάποιον που δεν ανήκει σε κάποια αθλητική ελίτ, όπως εγώ για παράδειγμα, και απλά θέλει να μην επηρεάζεται αρνητικά η ψυχολογία του από την έντονη γυμναστική.
Μερικές σκέψεις που έρχονται στο μυαλό μου μελετώντας την έρευνα:
Η σύγκριση έγινε μεταξύ δύο άκρων, σχετικά χαμηλή πρόσληψη πρωτεΐνης για την 1 ομάδα, περίπου 120 γρ πρωτεΐνη για έναν αθλητή 80 κιλών , και 240 γρ πρωτεΐνη για έναν συναθλητή του με ίδιο βάρος.
Θα μπορούσε η διαφορά στην απόδοση και στις ψυχολογικές παραμέτρους να είναι ίδια με μία ενδιάμεση προσέγγιση, π.χ 2.2 γρ/κιλό βάρους;
Το λίπος, που ρυθμίζει και την παραγωγή στεροειδών ορμονών – οι οποίες επηρεάζουν την ψυχολογία – ήταν μειωμένο στην ομάδα με την υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης, παρ’ όλα αυτά οι ψυχολογικές παράμετροι ήταν καλύτεροι. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό για την πρωτεΐνη.
Θα μπορούσαν οι ψυχολογικές παράμετροι να είναι ακόμα καλύτερες αν η πρωτεΐνη ήταν στα 2,2 γρ/κιλό λόγω υψηλότερου λίπους ή θα ήταν χειρότερες λόγω λιγότερης πρωτεΐνης;
Η μεγάλη πρόσληψη πρωτεΐνης έδειξε να υπερέχει σε ένα έντονο προπονητικό στάδιο σε αυτήν την μελέτη, με άλλα λόγια οι αθλητές ζοριζόντουσαν πάρα πολύ για να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της προπόνησης. Κατά την γνώμη μου είναι ακόμα νωρίς να βγάλουμε ανάλογα συμπεράσματα για λιγότερο έντονα προπονητικά στάδια. Αυτό θα μπορούσε να είναι το αντίστοιχο της επιστροφής από διακοπές ενός άνδρα που πηγαίνει στο γυμναστήριο για πρώτη φορά μετά από 1 μήνα και κάνει με χαμηλή ένταση για να μπει ξανά στο κλίμα των προπονήσεων.
